τα γκρικλις ζουν...

geia sas kurie mpamph,den thewrw pws etsi prosvallw thn glwssa mou! einai kai volikotero logw plhktrologiou

Αυτό το μήνυμα ήρθε ως απάντηση στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείου μέσω του διαδικτυακού φατσοβιβλίου (αγγλιστί facebook) από μία κοπέλα δεκαοχτώ (18) χρονών, φίλη της κόρης μου, στην οποία είχα γράψει ότι προσβάλλει την γλώσσα μας όταν γράφει κείμενα σε γκρικλις.

Διαβάστε και ξαναδιαβάστε αυτό το φοβερό, τόσο σε εκτέλεση όσο και σε νοήματα, κείμενο. Εσείς που δεν έχετε βάλει ποτέ τα δάχτυλά σας πάνω σε πληκτρολόγιο ηλεκτρονικού υπολογιστή κι εσείς που τα βάζετε χωρίς να καταλαβαίνετε πού ακριβώς τα βάζετε. Εσείς που θεωρείτε ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι μηχανήματα του διαβόλου και μόνο ο Λόγος του Θεού θα μας σώσει από τον 666. Εσείς οι άλλοι, που θεωρείτε ότι μόνον στους υπολογιστές υπάρχει η ομορφιά της ζωής. Εσείς οι τεχνοκράτες που βρίσκετε στους υπολογιστές την λύση για όλα σας τα προβλήματα. Εσείς που έχετε εκατοντάδες ή και χιλιάδες «φίλους» στο «φατσοβιβλίο» και πουθενά αλλού. Εσείς οι φιλόλογοι και οι φιλολογούντες, οι διδάσκαλοι του γένους κι εσείς οι δημοσιογράφοι, που αρνείστε να βάλετε το «ν» στον Βόλο επειδή δήθεν θα παραβιαστεί ο πανίσχυρος κανόνας του Τριανταφυλλίδη κι αλλοίμονό μας. Εσείς οι ποικιλότροποι γλωσσαμύντορες, που ενοχλείστε σφόδρα από την κατάργηση της πολυτονικής γραφής και τις ξενόγλωσσες επιγραφές. Εσείς οι ελληνολάτρες, που ξέρετε απ’ έξω κι ανακατωτά την Ιλιάδα και την Οδύσσεια κι ολόκληρο τον Ύμνον εις την Ελευθερίαν. Εσείς οι ερευνητές που αναζητάτε ακόμη μία αφώτιστη σελίδα ιστορίας του μεσοπολεμικού Βόλου για να βρείτε την προσωπική σας δικαίωση.

Όλοι εσείς κι εμείς μαζί, που χειριζόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την γραπτή ελληνική γλώσσα, κοιμόμαστε τον ύπνο του κατ’ επίφασιν δικαίου. Δίπλα μας, μέσα στα σπίτια μας, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα «ίντερνετ καφέ», στο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που υποτίθεται ότι μας ενδιαφέρει περισσότερο, στην νέα γενιά, η γραπτή ελληνική γλώσσα πεθαίνει στα πληκτρολόγια των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αντικαθίσταται από έναν απίθανο αχταρμά λατινικών γραμμάτων, που προσπαθεί να «εκφράσει» ακουστικά ελληνικές έννοιες, αυτό που ονομάζεται «γκρικλις».

Κατά την γνώμη μας το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και είναι απαράδεκτο να προσποιούμαστε ότι το αγνοούμε. Άλλωστε το βλέπουμε πλέον και στην τηλεόραση, σε κάποιες διαφημίσεις τηλεφωνοεταιρειών, χωρίς να βλέπουμε καμία ενέργεια του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου. Προσωπικά έχω εντοπίσει τον κίνδυνο σε τρεις επιστολές, στις 24.03.1997, στις 03.06.2003 και στις 21.11.2005 ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ουδείς από το μέγα πλήθος των προαναφερθέντων επέδειξε το παραμικρό δημόσιο ενδιαφέρον, αυτή ταύτη η Ακαδημία Αθηνών εξέδωσε απλώς μία δημόσια τοποθέτηση το 2001, χωρίς να λέει τι πρέπει ή τι μπορεί να γίνει για να αποφύγουμε τη ζημιά. Όλοι έχουμε άλλα προβλήματα…

Κι όσο σκέφτομαι εκείνη τη γραφή του Διονυσίου Σολωμού στον Διάλογο (1824) ανάμεσα στον Ποιητή, τον Φίλο και τον Σοφολογιώτατο, όπου ο Ποιητής λέει: «Εκατάλαβα· θέλεις να ομιλήσουμε για τη γλώσσα· μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα; Εκείνη άρχισε να πατή τα κεφάλια τα τούρκικα, τούτη θέλει πατήση ογλήγορα τα σοφολογιωτίστικα, και έπειτα αγκαλιασμένες και οι δυο θέλει προχωρήσουν εις το δρόμο της δόξας, χωρίς ποτέ να γυρίσουν οπίσω, αν κανένας Σοφολογιώτατος κρώζη ή κανένας Τούρκος βαβίζη, γιατί για ’μέ είναι όμοιοι και οι δύο.» μεταφερμένη στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, πραγματικά ανατριχιάζω: τότε Τούρκοι, σήμερα ΔΝΤ και «τρόικα», τότε σοφολογιώτατη γλώσσα, σήμερα γκρικλις. Τολμώ να πω, Ποιητή μου, ότι και για ‘με είναι όμοιοι και οι δύο…

Μένει ως δυνατότητα, για μία ακόμη φορά, ο προσωπικός αγώνας ΟΛΩΝ όσων ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ενδιαφέρονται να διατηρηθεί η γραφή μας.

Προτείνω λοιπόν, όσοι ασχολούμαστε με τους υπολογιστές και το διαδίκτυο, πρώτα να στείλουμε εμείς οι ίδιοι σε όλους τους «φίλους» μας και σε όλες τις «επαφές» μας ένα απολύτως σαφές μήνυμα που θα λέει:

"Δεν διαβάζω και δεν απαντώ σε μηνύματα γραμμένα με γκρικλις. Αν θέλεις να επικοινωνείς μαζί μου ΓΡΑΦΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ".

Ύστερα να δώσουμε τη μάχη (διότι μάχη θα χρειαστεί, να είστε βέβαιοι, ξαναδιαβάστε το αρχικό κείμενο στα γκρικλις και θα καταλάβετε γιατί …) ώστε να πείσουμε τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας να κάνουν ακριβώς το ίδιο και να το τηρήσουν.

Εδώ, πέραν των άλλων, ένα πολύ χρήσιμο «τεχνοκρατικό» επιχείρημα είναι το ίδιο το βασικό πρόγραμμα των υπολογιστών, τα περίφημα Windows, που η ίδια η παραγωγός εταιρεία Microsoft έκανε μία τεράστια προσπάθεια να τα εξελληνίσει σε όλο το πλάτος και το βάθος της ορολογίας τους, μόνο και μόνο για να είναι κατανοητά από την πολύ μικρή για τα παγκόσμια δεδομένα πληθυσμιακή ομάδα των Ελλήνων. Και βέβαια το βασικότερο, ίσως, επιχείρημα, είναι ότι το πληκτρολόγιο μετατρέπεται σε ελληνικό με ένα τσακ!, με το ταυτόχρονο πάτημα δύο πλήκτρων, πού είναι, διάολε, η δυσκολία;

Όσοι δεν ασχολείστε προσωπικά αλλά έχετε παιδιά ή εγγόνια που ασχολούνται, κάντε το ίδιο, μη μένετε αδρανείς.

Εμείς στην οικογένειά μας τη δώσαμε αυτή τη μάχη και την κερδίσαμε όλοι, δύο γονείς και τρία παιδιά, και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό.

Εσείς, πάλι, που δεν χολοσκάτε ή, ακόμη καλύτερα, εσείς που δεν αφήνετε τέτοια «ψιλοπράγματα» να ταράξουν την πνευματική σας αυταρέσκεια, συνεχίστε τον ύπνο σας.

Εύχομαι όταν θα ξυπνήσετε να μην βρείτε το επόμενο βιβλίο σας τυπωμένο με γκρικλις.

Με εκτίμηση

Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης