Πάλι του χρόνου εκεί θα είμαστε, πρώτα ο Θεός. Νέοι και Παλαιοί, όλοι Πρόσκοποι, πάντα έτοιμοι για το καλό.
Ανησυχητικά μας ακούγονται τα τελευταία κρούσματα στις ευαίσθητες ομάδες των Ρομά και των Οίκων Ευγηρίας. Όσον αφορά τους διάσπαρτους σε όλη τη χώρα οικισμούς ή/και καταυλισμούς των Ρομά, κατά την γνώμη μας έπρεπε να έχουν προληπτικά, ελεγχθεί και τουλάχιστον απολυμανθεί. Τώρα καταλαβαίνω ότι όλοι τρέχουν (μέχρι και ο εξαφανισμένος εμφανίστηκε…) και ιδιαίτερα στην Θεσσαλία – ας πάει κάποιος στα γκέτο στον Ασπρόπυργο, στο Μενίδι, στο Ζεφύρι και στις άλλες δυτικές συνοικίες της πρωτεύουσας να δει τι γίνεται. Ή στην Αμαλιάδα, που «τροφοδοτεί» σχεδόν όλες τις λαϊκές αγορές της Ελλάδας. Όσο για τους Οίκους Ευγηρίας, ακούω τους Γάλλους ευγενείς να απαριθμούν θανάτους μέσα σ’ αυτούς (δεν προλαβαίνουν, φαίνεται, τα ασθενοφόρα να μεταφέρουν τους γέροντες στα Νοσοκομεία…) και ανατριχιάζω – αλλοίμονο αν φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο.
Δευτέρα πρωί βγήκα με το αυτοκίνητο για μετακινήσεις Β1 και Β4 και πέρασα μέσα από όλον τον Βόλο. Είδα λίγα αυτοκίνητα και πολλούς πεζούς, σχεδόν όλους σε ουρές έξω από τις Τράπεζες, τις εταιρείες τηλεφωνίας, τα καταστήματα τροφίμων, αλλά η μεγαλύτερη ουρά πού ήταν νομίζετε; Έξω από το Ταχυδρομείο στην Δημητριάδος, μέτρησα πάνω από 50 άτομα. Αυτό πώς αντιμετωπίζεται, πατριώτες; Τι έχει να πει, άραγε, η μεγάλη κυρία Απαλαγάκη των Τραπεζών, που μέχρι και χαζούς μας είπε την προηγούμενη φορά;

Πέρυσι είχαμε παρόμοιο επεισόδιο στην άλλη άκρη του οικισμού. Δεν μπορώ να καταλάβω ποια ακριβώς συμφέροντα εξυπηρετούνται μ’ αυτές τις εγκληματικές ενέργειες. Όπως και γιατί δεν διώκονται οι προφανείς ένοχοι.
Στον Βόλο η κλειστή παραλία αναδεικνύει την μεγάλη ανάγκη να υπάρχουν επαρκείς χώροι περιπάτου και αναψυχής μέσα στα όρια της πόλης, προσπελάσιμοι από πεζούς και ποδηλάτες κάθε ηλικίας αλλά και από ΑΜεΑ. Είναι καιρός να ξαναρχίσουμε την ξεχασμένη (;) συζήτηση για τους χώρους πρασίνου, τα γραμμικά πάρκα, την ανάπλαση των χειμάρρων, τις περιοχές ήπιας κυκλοφορίας, μια συζήτηση που την κάναμε έντονα και με αποτελέσματα στην δεκαετία του ’90, την συνεχίσαμε τα επόμενα χρόνια εφαρμόζοντας μέτρα βιώσιμης κινητικότητας, και μας την διέκοψαν βιαίως αυτοί που αποφάσισαν να μας κάνουν «Μονακό» με το ζόρι και με τη συνδρομή αυτοκινητολάγνων αντιεπιστημόνων. Στα κυκλο-φ-οριακά που θα ακολουθήσουν θα πούμε πολλά επ’ αυτών, «μείνετε συντονισμένοι»!
Εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ απανταχού συν-Έλληνες! Οβελία του χρόνου με το καλό. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 15.04.2020, αρ.φύλλου 37.094)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου