 |
| Παπά Νερό, τώρα... |
Καλημέρα και πάλι συμπολίτες. Να ζητήσουμε μία συγγνώμη από
όσους μας έψαξαν στην «Θ tv» την περασμένη Τετάρτη. Κακοί
χρονικοί υπολογισμοί δεν επέτρεψαν την έγκαιρη βιντεοσκόπηση της εκπομπής και …
μείναμε μπουκάλα – και λέγοντας «μπουκάλα» φέρτε στον νου σας την σκηνή από τον
«Μπακαλόγατο», όπου ο Ζήκος (Κώστας Χατζηχρήστος) δίνει στο αφεντικό του τον Κυρ
Παντελή (Κώστας Δούκας) μία ωραία γυάλινη μπουκάλα (δεν υπήρχαν πλαστικές το
1963…) όταν η Λίτσα (Ντίνα Τριάντη) προτιμά να αρραβωνιαστεί με τον Αργύρη
(Θανάσης Μυλωνάς), μπουκάλα που ο Κυρ Παντελής επιστρέφει στον Ζήκο όταν η
Φιφίκα (Νέλλυ Παππά) προτιμά να αρραβωνιαστεί με τον Κιτσάρα (Νίκος Ρίζος). Αν ακόμη δεν έχετε δει αυτό το έργο,
σπεύσατε!
Μπουκάλα, λοιπόν, την περασμένη Τετάρτη, ελπίζουμε σήμερα
να είναι όλα καλά, στην ώρα τους και στην θέση τους.
Σχεδόν δεν περνάει μέρα που να μην διαβάζουμε ή να μην
ακούμε για ατυχήματα όπου
εμπλέκονται μοτοσυκλέτες και μηχανάκια. Και σχεδόν σε όλα η επωδός είναι η
ίδια: «…ο αναβάτης δεν φορούσε κράνος…». Το πόσο σοβαρό είναι αυτό το πρόβλημα,
αγαπητοί φίλοι, αποδεικνύεται κάθε μέρα. Κι όμως, δυστυχώς ουδείς ασχολείται με
την αντιμετώπισή του. Αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι καταστολή, πρόστιμα δηλαδή
και ο μπαμπούλας της αστυνομίας. Αυτό πρέπει να έρχεται στο τέλος, αναγκαστικά.
Πριν απ’ αυτό πρέπει να υπάρχει η πραγματική αντιμετώπιση, η συνειδητοποίηση
της αναγκαιότητας, αν δεν υπάρχει αυτή δεν γίνεται τίποτε. Και εκεί είναι που
δεν γίνεται απολύτως τίποτε. Το Σχολείο, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο,
αρνείται συστηματικά και με διάφορες δικαιολογίες να εντάξει μάθημα
Κυκλοφοριακής Αγωγής στο πρόγραμμα σπουδών του, παρά το ότι ο Κώδικας Οδικής
Κυκλοφορίας το έχει προβλέψει και το ζητάει από το 1999! Η Οικογένεια,
ζαλισμένη από την σκληρή καθημερινότητα, φαίνεται ότι παραγνωρίζει την
σοβαρότητα του ζητήματος. Τι μένει; Κάποιο εθελοντές «μηχανόβιοι» και κάποιες
ολιγοήμερες τηλεοπτικές καμπάνιες, όταν βρεθούν λεφτά και για όσο φτάσουν, των
Υπουργείων ή κάποιων Φορέων – ψύλλοι στ’ άχυρα, δηλαδή. Μηδέν εις το πηλίκον.
Η λεγόμενη «κοινή γνώμη» πονάει και θλίβεται (λέμε τώρα…)
για τις τηλεοπτικές άδειες και δεν δίνει σημασία στο ότι ο γιός της (της κοινής
γνώμης…) κυκλοφορεί με το μηχανάκι χωρίς κράνος ή, στην καλύτερη περίπτωση, με
το κράνος-βραχιόλι στον βραχίονα. Δεν «ευαισθητοποιείται» με τίποτε, σύμφωνα με την τρέχουσα έκφραση.
Και μένει η αστυνομία μόνη της να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά. Και να τ’ ακούει κι από
πάνω, που σε καιρό κρίσης επιβάλλει πρόστιμο 350 €, αφαίρεση άδειας οδήγησης
για 10 ημέρες και 5 βαθμούς ποινής στο point system. Και φυσικά να μην προλαβαίνει
το δυστύχημα…
Ανάλογα θεματάκια υπάρχουν στην ωραία κοινωνία μας και με
την ζώνη ασφαλείας, θα τα δούμε αυτά μια άλλη φορά.
Μια βόλτα στο Πήλιο της περασμένη Κυριακή μας
έφερε μέχρι το Παπά Νερό, εξ ου και η φωτογραφία. Εξαιρετικός καιρός στο βουνό που αλλάζει κάθε μέρα χρώματα και στην
πεντακάθαρη θάλασσα που χαϊδεύει τρυφερά τα αιγαιοπελαγίτικα ακρογιάλια. Στον
δρόμο μας η αγαπημένη μας βρυσούλα, έξω από τον Λούκουλο, στα Χάνια. Κάποτε, με
αφορμή μια δική μας αναφορά, ο τότε Αντιδήμαρχος του Δήμου Αγριάς συνονόματος
Ζάχος έστειλε και την έχτισαν, την περιποιήθηκαν, κούκλα την έκαναν την
βρυσούλα. Μετά, ως ήτο φυσικόν, ήρθαν χιόνια και βροχές, λιακάδες και κρύα, τα
υλικά της βρυσούλας υπέφεραν, οι πλάκες άρχισαν να ξεκολλούν. Από κοντά και οι
«φυσιολάτρες» περαστικοί που μετέτρεπαν τον περιβάλλοντα χώρο σε σκουπιδότοπο.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένα δοχείο απορριμμάτων, το οποίο φαινόταν να το
φροντίζει κάποιος. Η στήλη έγραψε, ως όφειλε, «εύγε!». Δεν πέρασε πολύς καιρός
και το δοχείο βαρέθηκε να δέχεται σκουπίδια κι εξαφανίστηκε.
Τώρα πλέον η βρυσούλα έχει επανέλθει στα προ-Ζάχου χάλια!
Και ως προς τα τσιμέντα και ως προς τα σκουπίδια. Τώρα η
βρυσούλα ανήκει στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο του Δήμου Βόλου, έτσι όπως τα έχει
καταφέρει αυτό το ανόητο πρόγραμμα «Καλλικράτης».
Αυτά. Μαθαίνω εξελίξεις στο Ορφανοτροφείο, μαθαίνω ταΐστρες
για τα αδέσποτα, που σημαίνει, αν καταλαβαίνω καλά και χωρίς παρεξήγηση, ότι
μονιμοποιούμε, τρόπον τινά, την παρουσία τους στην πόλη, μαθαίνω για παιδικές
χαρές και την Αργώ, συνεχίζονται και οι εορταστικές προετοιμασίες, όλα καλά.
Όπως λένε και τα παραμύθια, ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς
καλύτερα. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 12.10.2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου