κυκλο-φ-οριακα 813 17.06.2015

Δημοτικό Θέατρο Βόλου, εσωτερικό

Καλημέρα συμπολίτες. Με μία απουσία, δικαιολογημένη λόγω φόρτου, η στήλη δεν μένει μετεξεταστέα, επανέρχεται και μάλιστα …ορεξάτη. Όχι, ακόμη δεν έχουμε χρεοκοπήσει, τουλάχιστον όχι επίσημα. Μου φαίνεται ότι μόνοι ωφελημένοι απ’ αυτό το πέρα-δώθε των αντιπροσωπειών και των παντοειδών αξιωματούχων είναι … οι αεροπορικές εταιρείες και τα ξενοδοχεία, τι άλλο να πω, αυτές οι απανωτές συναντήσεις, που ακολουθούνται από απανωτές δηλώσεις κυριολεκτικά κάθε πικραμένου, δεν ξέρω πού ακριβώς αποσκοπούν. Από όσο μπορεί να καταλάβει το λίγο μυαλό που διαθέτω – είναι σαφές ότι «οι άλλοι» διαθέτουν πολύ περισσότερο – κανείς σοβαρός οικονομολόγος δεν πιστεύει ότι αυτό το «πρόγραμμα» των εταίρων για την Ελλάδα έχει την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας. Και είναι πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς στην τηλεόραση της Βουλής τις ζωντανές μεταδόσεις των συνεδριάσεων της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την αλήθεια του δημόσιου χρέους. Όπως έγραψα και την προηγούμενη φορά, ένα «αï σιχτίρ» βγαίνει κάπου-κάπου αυθόρμητα από μέσα μου…

Κάτι ανάλογο μου συμβαίνει και παρακολουθώντας τα πολυεπίπεδα τεκταινόμενα στην όμορφη πόλη μας. Από τις προετοιμασίες για το παζάρι στην προσφυγή της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων κατά της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, από τη συζήτηση για το μέλλον του Δημοτικού Θεάτρου στην για ένα ακόμη καλοκαίρι κλειστή πλαζ των Αλυκών, από την μονοδρόμηση της σήραγγας του Περιφερειακού τα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα και την διέλευση των λεωφορείων από την οδό Τσιτσιλιάνου στο ξήλωμα των περιπτέρων από τα πεζοδρόμια των οδικών αρτηριών, από την πρόσφατη ανακοίνωση της νομαρχιακής επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος με τους πέντε βουλευτές στην απάντηση της Δημοτικής Αρχής – και ούτω καθ’ εξής, ένας κυκεώνας.

Βία, νιώθω παντού να κυριαρχεί η βία. Βίαιη επιδρομή στα parking του Πανθεσσαλικού Σταδίου, για ποιον λόγο, άραγε, οι ιστοί των φωτιστικών έπρεπε να κοπούν; όλα τα φωτιστικά του κόσμου είναι με κάποιον τρόπο βιδωμένα σε βάσεις και, εν τέλει, για ποιον λόγο πρέπει σώνει και καλά το παζάρι να γίνει σ’ αυτόν τον χώρο κι όχι στον χώρο του ΚΤΕΟ, εκεί που γίνονταν τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη του Δήμου Αισωνίας;

Τι σκοπούς εξυπηρετούσε αυτή η οπερετική «προσφυγή» της ΕΠΣΘ (αλήθεια, γιατί αυτό το «Θ» που σημαίνει «Θεσσαλίας» παραμένει, όταν τα σωματεία που συμμετέχουν είναι αποκλειστικά της Μαγνησίας και υπάρχουν αντίστοιχες ενώσεις σε Λάρισα, Τρίκαλα και Καρδίτσα;) της μόνης στην Ελλάδα, κατά της ΕΠΟ, που κατέληξε σε δράμα; Μία ακόμη «ιδιαιτερότητα» της Μαγνησίας, την καταγράφουμε στον σχετικό κατάλογό μας.

Μας αιφνιδίασαν δυσάρεστα οι απόψεις που διαβάσαμε στον τοπικό τύπο εδώ και έναν ακριβώς μήνα σχετικά με το Δημοτικό Θέατρο. Δεν καταλαβαίνω πώς «δεν έχει κάποια αρχιτεκτονική αξία» ένα κτήριο του μεγάλου Έλληνα Αρχιτέκτονα Πάνου Τσολάκη (1910-1984), δεν καταλαβαίνω πώς ξαφνικά το κτήριο είναι «δυσλειτουργικό (και) ξεπερασμένο από τις σύγχρονες ανάγκες», ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα στην Ελλάδα, με πολύ μεγάλη σκηνή, ειδικό χώρο για συμφωνική ορχήστρα εκτός σκηνής, μεγάλο φουαγιέ και ένα σωρό βοηθητικούς χώρους. Ξεχάσαμε, οι Βολιώτες, τις άπειρες θεατρικές, μουσικές και λοιπές εκδηλώσεις, αλλά και τα πολλά και μεγάλα συνέδρια που ζήσαμε μέσα σ’ αυτό; Και επιτέλους, οι συνεδριακές αίθουσες δεν μας λείπουν στον Βόλο, οι θεατρικές μας λείπουν. Βεβαίως το κτήριο χρειάζεται συντήρηση, ποιο δεν χρειάζεται; Το κατά πόσον αυτή η συγκεκριμένη συντήρηση του συγκεκριμένου κτηρίου απαιτεί οπωσδήποτε αυτό το τεράστιο ποσόν των 6 εκατ. ευρώ, αυτό ναι!, αυτό θα έπρεπε, κατά την γνώμη μου, να αποτελέσει σοβαρό αντικείμενο προβληματισμού και ελέγχου από τον τεχνικό κόσμο της Μαγνησίας – από αυτούς τους συναδέλφους του τεχνικού κόσμου που καλά γνωρίζουν πόσο «αλληλένδετες» είναι οι αμοιβές των μελετών με τους προϋπολογισμούς των αντίστοιχων έργων.

Είναι παραφωνία σ’ αυτή την πόλη που πρωτοπορεί στην διατήρηση και επανάχρηση των υπαρχόντων κτηρίων (τώρα και του Ματσάγγου) να διαβάζω περί κατεδάφισης του Δημοτικού Θεάτρου.

Συνοδευτική και «εις ανάμνησιν» μια «ευρυγώνια» φωτογραφία του εσωτερικού του Δημοτικού Θεάτρου, από μία ευχετήρια κάρτα, που γράφει με καλλιγραφικά γράμματα «Ο Δήμαρχος Βόλου Μιχάλης Δ. Κουντούρης & το Δημοτικό Συμβούλιο σας εύχονται Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο τον Καινούργιο Χρόνο», πρέπει να ήταν Δεκέμβριος 1988 ή 1989 που έλαβα αυτή την κάρτα.

Θα τα ξαναπούμε, αγαπητοί. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 17.06.2015)