κυκλο-φ-οριακα 775 30.07.2014

υπερυψωμένη πεζοδιάβαση στην Σαγκάη

Καλημέρα, συμπολίτες. Πάει και ο Ιούλιος, έρχεται ο Αύγουστος με τους χοντρούς κολιούς και τις παχιές μύγες. Εμείς εδώ, επί τα αυτά, να βλέπουμε τη θάλασσα από μακριά και ν’ ακούμε και να διαβάζουμε για δρόμους. Δρόμους ημιτελείς, δρόμους επικίνδυνους, δρόμους του θανάτου. Μόνο για δρόμους που θα μας βγάλουν πέρα απ’ το τούνελ της μιζέριας μας δεν ακούμε τίποτε.

Χλαλοή μεγάλη σηκώθηκε ξανά για κείνον τον έρμο τον Περιφερειακό. Μπλέξανε τα σωστά με τα λάθος στοιχεία, ήρθε κι έγινε ακόμη ένας αχταρμάς μέσα στη γενική σύγχυση όπου όλοι άπαντες βρισκόμαστε, και οι Πολίτες και οι Αρχές και το ίδιο το Κράτος (προπάντων αυτό). Θα κάνουμε μια προσπάθεια να τα (ξανα)ξεκαθαρίσουμε, χωρίς πολλές ελπίδες κατανόησης, είναι αλήθεια, μιας και οι φαντασιώσεις αυτής της πόλης ξεπερνούν κατά πολύ τις επιστημονικές μας απόψεις. Έχουμε, λοιπόν, και λέμε.

Ο Περιφερειακός του Π.Σ.Βόλου είναι μία εξαιρετική αστική αρτηρία που ταυτόχρονα ανήκει στο δευτερεύον εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας. Ο κύριος λόγος για τον οποίο κατασκευάζεται, ο κύριος, επαναλαμβάνω, είναι για να απαλλαγεί ο αστικός ιστός από τις διελεύσεις των φορτηγών της ΑΓΕΤ, και των καυσίμων. Αν η ΑΓΕΤ δεν ήταν εκεί που είναι και ήταν, ας πούμε, στη βιομηχανική περιοχή, λυπάμαι, αλλά καμία κυβέρνηση δεν θα είχε εγκρίνει την κατασκευή αυτού του δρόμου. Ένα δεύτερο ευτυχές γεγονός, που βοήθησε πολύ στην κατασκευή, ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αν ο Βόλος δεν ήταν Ολυμπιακή Πόλη, σήμερα ακόμη θα παλεύαμε.

κυκλο-φ-οριακα 774 23.07.2014

Αη Γιάννης από την Όστρια

Καλημέρα, συμπολίτες. Πιστοί στο ραντεβού μας, μέσα στην κάψα του καλοκαιριού – ελπίζουμε να σας βρίσκουμε «αραχτούς» σε κάποια πανέμορφη παραλία. Όσο προλαβαίνετε, δηλαδή, διότι τα καλά παιδιά της καλής κυβέρνησής μας σχεδιάζουν να πουλάνε τη θάλασσα και την άμμο μαζί με το κτήμα, στους καλούς επενδυτές που, για το καλό μας πάντα, θα χτίζουν τα καλά ξενοδοχεία τους πάνω στον αιγιαλό. Κι αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, ενημερωθείτε, πριν να είναι πολύ αργά! Κι αν νομίζετε ότι σ’ αυτά τα καλά ξενοδοχεία θα βρείτε εσείς δουλειά (ξενοδοχεία = θέσεις εργασίας = ανάπτυξη, λέει η σχετική προπαγάνδα), πολύ φοβάμαι ότι πάλι γελασμένοι θα βγείτε.

Πάντως αυτό το καταστροφικό νομοσχέδιο για τον αιγιαλό είναι η «λογική» συνέχεια της καταστροφής του ελλαδικού χώρου, που ξεκίνησε με την νομιμοποίηση απάντων των αυθαιρέτων και συνεχίστηκε με τον καινούργιο χωροταξικό νόμο. Όλα με σχέδιο, που το υπαγορεύουν τα μεγάλα κεφάλαια και το υλοποιούν ευπειθώς τα μικρά κεφαλάκια.

Την περασμένη Τετάρτη γράφαμε πώς θα μπορούσε να βοηθήσει στα κυκλοφοριακά προβλήματα του Αη Γιάννη ο εκεί Λιμενικός Σταθμός, σήμερα (χθες) διαβάσαμε ότι ο Σταθμός κλείνει! Σύμπτωση. Κλείνει κι αυτός, έχει κλείσει εδώ και χρόνια και η Αστυνομία στην Τσαγκαράδα, μια χαρά. Σε δημοτικό κτήριο, παραχωρημένο, λειτουργεί ο Λιμενικός Σταθμός, πόσο να επιβαρύνει, άραγε, τον κρατικό προϋπολογισμό; Κλείνει κι αυτός, όπως και της Γλώσσας και του Στομίου, όπως και πολλά αστυνομικά τμήματα, όπως και η Δημοτικές Αστυνομίες, όπως οι σχολικοί φύλακες, όπως και η εφορία στον Αλμυρό, όπως και πολλά σχολεία, όλα αυτά ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις» και είναι για το καλό μας.

κυκλο-φ-οριακα 773 16.07.2014

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές βρέχει καταρρακτωδώς. Στα μέσα του Ιουλίου, να λες πού βρέθηκε τόσο νερό μαζεμένο – κι από την άλλη να αποφασίζονται πρόστιμα για όσους χρησιμοποιούν λάστιχο για να ποτίζουν τον κήπο τους. Θυμάμαι μια προηγούμενη φορά που συνέβαινε το ίδιο, ο κυρ Αντώνης, ο πατέρας μου, πρέπει να ‘ταν κοντά στα ενενήντα τότε, έλεγε «και θ’ αφήσω εγώ τις τριανταφυλλιές μου απότιστες;!», εκείνες τις υπέροχες τριανταφυλλιές όλων των χρωμάτων και όλων των αρωμάτων που κοσμούσαν τον μικρό κήπο του μικρού σπιτιού μας. Μείναμε πάλι από νερό, και δεν είναι η πρώτη φορά. Και ξανακούω τις απόψεις φορέων και πολιτών για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί μακροχρόνια η λειψυδρία στην περιοχή μας και θυμάμαι καλά το 1987, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, που ήταν η εξέλιξη της Επιτροπής για τη Σωτηρία του Παγασητικού και συγκροτούνταν από πολλούς φορείς και πολίτες, να διακηρύσσει ακριβώς τα ίδια πράγματα: λιμνοδεξαμενές στο βουνό, έλεγχο των τεράστιων διαρροών στο δίκτυο, διαχωρισμό των δικτύων πόσιμου και μη πόσιμου νερού. Ήμουν μέλος αυτής της Επιτροπής (Ηλία, θυμάσαι…;), έχω κρατήσει και τα σχετικά ντοκουμέντα, τι να τα κάνω; 1987 τότε, 2014 τώρα, κάτι λιγότερο από 30 χρόνια, η πόλη μεγάλωσε, κι εμείς μαζί της, και οι προτάσεις παραμένουν προτάσεις – αν χιονίσει έχουμε νερό, αν δεν… έχουμε πρόστιμα.

κυκλο-φ-οριακα 772 02.07.2014

...ναοί στο σχήμα τ' ουρανού

Καλώς μας ήρθε και «ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο», που λέει και ο Ελύτης στον ΙΔ’ Ψαλμό των Παθών, στο «Άξιον Εστί» (και συνεχίζει «και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά»). Είναι ο ψαλμός που αρχίζει με το «Ναοί στο σχήμα τ’ ουρανού», που μελοποιήθηκε «θεϊκά» από τον Μίκη Θεοδωράκη και, εκτός των άλλων όλων, στην ορχηστρική του εκτέλεση, ακούγεται σήμερα ως σήμα του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής. Ναοί στο σχήμα τ’ ουρανού, καλοκαίρι, στα αιγιοπελαγίτικα νησιά, οι γαλάζιοι τρούλοι των εκκλησιών, που χάνονται, λες, μέσα στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, μια μοναδική, ελληνική, εικόνα.

Επηρεασμένα τα κυκλο-φ-οριακά ακόμη από την μοναδική εμπειρία του «Άξιον Εστί», που κερδίσαμε ως Βολιώτικη Χορωδία. Την περασμένη Κυριακή, με το ίδιο ακριβώς καλλιτεχνικό σχήμα, εκτελέσαμε το ίδιο πρόγραμμα του Βόλου στην Αταλάντη, σε ένα μικρό ανοιχτό θέατρο, που γέμισε ασφυκτικά από κόσμο. Με την ίδια επιτυχία τραγουδήσαμε και εκεί τον κόσμο τον μικρό, τον μέγα.

Τώρα, καλοκαίρι, διακοπές, ραντεβού τον Σεπτέμβρη, μαζί με τα σχολεία.