κυκλο-φ-οριακα 1234, 7 Μαΐου 2025

 

Ο Μάιος μας έφτασε, Καλημέρα συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Υγεία να έχουμε (ευτυχία έχουμε έτσι κι αλλιώς μ’ αυτόν τον Δήμαρχο που μας φόρτωσαν) και όλα θα πάνε καλά, όσο μπορεί να πάνε καλά τα πράγματα σε μια χώρα όπου μονίμως οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν.

Και οι «επενδυτές» οργιάζουν. Οργιάζουν και απειλούν, πλέον, ευθέως να ολοκληρώσουν αυτό που προσπάθησαν πολύ αλλά δεν κατάφεραν πλήρως με τα μνημόνια, την απόλυτη, αντικειμενική απαλλοτρίωση της Ελλάδας. Ήδη ένα μεγάλο κομμάτι της Αθήνας ανήκει σε αλλοδαπούς «επενδυτές», Κινέζους και Άραβες κατά πρώτο, Εβραίους κατά δεύτερο, και το καινούργιο φασόλι-Προεδρικό Διάταγμα 129/2025 περί ορίων οικισμών και αρτιότητος οικοπέδων, που αφορά 10.000 οικισμούς με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους, απαξιώνει κατά 90% περίπου τις κτηματικές περιουσίες των Ελλήνων. Αν αυτό δεν είναι διευκόλυνση των αρπακτικών ώστε να αποκτήσουν φτηνή γη για «επενδύσεις» τότε τι είναι; Ύστερα δήλωσε και ο Υπουργός Περιβάλλοντος «Το νέο ΠΔ για τους Οικισμούς αποκαθιστά την πολεοδομική βεβαιότητα» πού τις βρίσκουν και τις ξεστομίζουν τέτοιες (με το συμπάθειο) μ@@@κί@ς;!

Μιας και λέμε για επενδυτές και επενδύσεις, μια από τις μεγαλύτερες, ως τώρα, Ελληνικές εταιρείες, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα επί Ελληνικού εδάφους, πουλήθηκε ολοσούμπιτη στην Abu Dhabi Future Energy Company PJSC – Masdar με Πρόεδρο τον εξοχώτατο Dr. Sultan Al Jaber και το διαδίκτυο πανηγύρισε δεόντως την πολύ επιτυχημένη κίνηση του Έλληνα επιχειρηματία κ. Γιώργου Περιστέρη. Εσείς τι καταλαβαίνετε από αυτό το deal, αυτή τη συναλλαγή δηλαδή, με οικονομικό αντικείμενο 3,5 δις; Εγώ ειλικρινά δεν βλέπω κανέναν λόγο πανηγυρισμού γι’ αυτή την ενοικίαση να πω; παραχώρηση να πω; κατάληψη να πω; Ελληνικών εδαφών, και μάλιστα νευραλγικών, στα βουνά και στους κάμπους μας, από έναν Άραβα Σουλτάνο, καλή του ώρα του ανθρώπου.

Τόσα κι άλλα τόσα μας προβληματίζουν καθημερινά, κι άκρη δεν βρίσκεται. Διότι Ομάδα Αλήθειας μπορεί να υπάρχει, Αλήθεια όμως δεν υπάρχει.

Ο ημιτελής Περιφερειακός Δρόμος του Βόλου υπάρχει σταδιακά από το 2004 έως το 2014 και βέβαια μέχρι σήμερα. Έρχεται και καλοκαίρι με τα γνωστά Σαββατοκύριακα των συμφορήσεων, θα έχουμε πολλές ευκαιρίες. Σήμερα θέλω να αναφερθώ στα φανάρια, στους φωτεινούς σηματοδότες που υπάρχουν στους διαδοχικούς ισόπεδους κόμβους. Όταν ακόμη ο Δρόμος γινόταν, είχα συζητήσει το θέμα με τον τότε αρχηγό του τμήματος ηλεκτροφωτισμού και σηματοδότησης του Δήμου Βόλου Δημήτρη Βεντούρα. Ο οποίος μου είχε πει ότι ήταν δυνατόν να συντονιστούν μεταξύ τους τα φανάρια του Περιφερειακού ώστε να επιτευχθεί ένα πράσινο κύμα, ασύρματα, μέσω δορυφόρου. Και το τμήμα της Σηματοδότησης ήταν ένα από τα καλύτερα του Δήμου, με τεχνογνωσία και έμπειρο προσωπικό. Ύστερα ο Προϊστάμενός του μετατέθηκε στην Καθαριότητα!! Σήμερα δεν ξέρω πού βρίσκεται (ο κ. Βεντούρας έχει προ πολλού συνταξιοδοτηθεί), ξέρω όμως ότι τα φανάρια του Περιφερειακού είναι τελείως ασυντόνιστα. Η ταχύτητα συντονισμού μέσα στις πόλεις είναι κάπου κοντά στα 40 km/h, ώστε σε έναν άξονα, π.χ. οδός Δημητριάδος, να βρίσκει κανείς όλα τα φανάρια πράσινα. Στον Περιφερειακό τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει, έχω δοκιμάσει πολλές ταχύτητες. Βεβαίως υπάρχει ο κόμβος στην οδό Ιωλκού, που είναι πάντα συμφορημένος, με τη βοήθεια, φυσικά, και των παρόδιων εξυπηρετήσεων. Αλλά θα έπρεπε τουλάχιστον μέχρι εκεί και από εκεί και πέρα να μπορεί κανείς να διατρέξει τον δρόμο σε ήρεμη συνέχεια, με πράσινα φανάρια. Αυτό θα κάνει πολύ καλό στην κυκλοφορία, καθώς θα ομαλοποιήσει την γενική ταχύτητα των οχημάτων ενώ τώρα «πατάνε γκάζι» όλοι σαν μουρλοί, ελπίζοντας να πετύχουν πράσινο το επόμενο φανάρι, καταναλώνοντας υπέρμετρα καύσιμα, γεμίζοντας τον τόπο με καυσαέρια και με κινδύνους για πεζούς που όχι σπάνια διασχίζουν το οδόστρωμα. Απλά πράγματα μεγάλης αξίας λέμε, κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να ενδιαφερθεί ο ευτυχής Δήμος μας.

Βεβαίως υπάρχουν κι άλλοι ασυντόνιστοι σηματοδότες εν σειρά, π.χ. οδός Μαιάνδρου, θα τα πούμε άλλη φορά.

Είχα καιρό να περάσω με αυτοκίνητο, μου έτυχε προχθές που μετέφερα έναν δικό μου άνθρωπο, ο οποίος έχει την ατυχία να κατοικεί στην οδό. Οδός Κ. Γκλαβάνη, δεξιά στροφή από 28^ης Οκτωβρίου (μετά κόπων και βασάνων), κίνηση μέχρι Γαλλίας, στροφή δεξιά. Απερίγραπτη κατάσταση, αμφίπλευρη στάθμευση, «τακτοποιημένα» μηχανάκια, ουρά τα αυτοκίνητα, να! και μια τροφοδοσία, ζούγκλα παραδεισένια. Θυμήθηκα τον Κύριο Καθηγητή (ένας είναι, ονόματα δεν λέμε) που μας πήγε στο δικαστήριο επειδή, λέει, η ασφαλής λωρίδα ποδηλάτου που είχαμε ορίσει στην οδό Γκλαβάνη, στο κέντρο της πόλης (και δεν είχε υλοποιηθεί…), μείωνε την ελεύθερη διατομή του δρόμου και καθιστούσε προβληματική  την κίνηση των αυτοκινήτων. Τώρα εγώ, εσείς, εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Που ο Κύριος Καθηγητής-Σύμβουλος πλέον επίσημος του ευτυχούς Δήμου μας δεν έχει τίποτε να πει γι’ αυτό το χάλι; Μήπως πρέπει να τους πάμε εμείς στο δικαστήριο; Μήπως πρέπει να περάσει από εκεί ο Ιατρός-Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας και Βιώσιμης Κινητικότητας (τρομάρα μας) με ένα ασθενοφόρο σε έκτακτη κίνηση – με μπλε φώτα και ίου-ίου; Μήπως πρέπει η Πυροσβεστική να στείλει μια αντλία για να σβήσει μια φωτιά – μακάρι ποτέ να μην συμβεί αλλά λέμε, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του δεν πρέπει η Πυροσβεστική να ξέρει τι γίνεται;

Αχ! φίλοι μου καλοί, τι θέλω και θυμάμαι! Πώς έχει καταντήσει αυτή η πραγματικά όμορφη πόλη, ούτε καλό κυκλοφοριακό έχει, ούτε πόσιμο νερό έχει, ούτε καθαρή θάλασσα έχει, τι σόι ευτυχία είναι αυτή, Άρχοντα και συν αυτώ;

Στην φωτογραφία της περασμένης Τετάρτης καλός φίλος παρατήρησε τα κατα-γραμμένα πέτρινα πεζούλια του πάρκου. Κι εγώ καλά-καλά δεν ξέρω τίνος αρμοδιότητα είναι σήμερα αυτά τα πεζούλια: του ΟΛΒ ή του Δήμου; Βοηθάτε! Σας αγαπώ, Γεια σας.

Στην φωτογραφία, 12 αρνιά πασχαλιάτικα, κάπου-κάποτε.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 07.05.2025, αρ.φύλλου 4397)