Καλημέρα αναγνώστες και αναγνώστριες απανταχού της υφηλίου γης. Απτόητοι
από καύσωνες, σκόνες, αλληλοσυγκρουόμενες εκδηλώσεις και άλλους πανικούς
συνεχίζουμε τις περιπλανήσεις μας στον κόσμο της κυκλοφορίας και όχι μόνο. Τώρα
μας βρήκε και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου EURO 2024 (κατατοπιστική
και ευχάριστη η έκδοση της «Μαγνησίας»), 20 χρόνια μετά την κατάκτησή του από
την Εθνική Ελλάδος στην Πορτογαλία και τώρα η Ελλάδα απουσιάζει, κρίμα. Θα μας
πάει μέχρι τις 14 Ιουλίου και μετά, από 26 Ιουλίου μέχρι 11 Αυγούστου είναι οι
Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι (με ποια κυβέρνηση άραγε;) και στις 11 Αυγούστου…
Ένα «γεμάτο» καλοκαίρι. Για να ξεχάσουμε ότι αμέσως μετά θα έρθει ο
χειμώνας με τα αυξημένα έξοδα. Και με την ευκαιρία, γιατί
ανέβηκε, καλοκαιριάτικα, η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος; Τι το ιδιαίτερο συνέβη που «ανάγκασε» (τι να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι…)
τους παρόχους να αυξήσουν την τιμή; Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά σ’ τον που
την έχει – εν προκειμένω στην «ανεξάρτητη αρχή» Ρύθμισης θεμάτων Ενέργειας
(ΡΑΕ) και στους ληστές που την περιβάλλουν και την καθοδηγούν, διότι αυτοί και
μόνοι και μόνο για κερδοσκοπικούς
λόγους καθορίζουν τις τιμές στο δήθεν
χρηματιστήριο ενέργειας, τελείως άνευ οιουδήποτε πραγματικού λόγου (π.χ., λέμε
τώρα, βούλιαξε το παπόρι απ’ την Περσία, ανέβηκε η τιμή, τώρα ούτε αυτό συνέβη…).
«Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!», είναι ο ευρηματικός τίτλος ενός βιβλίου του δημοσιογράφου Νίκου
Μπογιόπουλου, που εκδόθηκε το 2018 (πάλιωσε κιόλας…).
«Το μέλλον της Ελλάδας είναι η σύνδεση των λιμένων με τον σιδηρόδρομο».
Τάδε έφη Υπουργός (να σε χαρώ) Υποδομών και Μεταφορών, έτει εν σωτηρίω 2024,
Χρήστος Σταϊκούρας ονόματι. Κι ένα τσούρμο προβατάκια, στην Ετήσια Γενική
Συνέλευση (να σε χαρώ) του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής
Ελλάδος (-δος, όχι -δας μη μας πουν τίποτε πως δεν ομιλούμε απταίστως την
αρχαίαν ελληνικήν) καθόταν (αναπαυτικά) και τον άκουγε, και δεν του πέταξε, ως
όφειλε, ντομάτες. Άλλο τίποτε δεν έχω να δηλώσω, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Αυτοί που κατέστρεψαν ολοσχερώς τον ελληνικό σιδηρόδρομο και ξεπουλάν τελείως
άνευ λόγου και αιτίας τα ελληνικά λιμάνια έρχονται στις
στάνες της επαρχίας να διακηρύξουν «το μέλλον της
Ελλάδας». Επαναλαμβάνω, είμαστε άξιοι της μοίρας που μας επιφυλάσσει ο ως άνω
καπιταλισμός. Ο οποίος, παρά την σφαλιάρα των Ευρωεκλογών, συνεχίζει με την
ίδια αλαζονική συμπεριφορά.
Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω, συμπολίτες. Πόσες φορές έχω ακούσει τα ίδια, πόσες φορές έχω ο ίδιος
μιλήσει γι’ αυτά τα σπουδαία και μεγάλα, που παραμένουν οράματα – και ούτε καν,
κι αυτά που κάποτε υπήρχαν, διότι οι πρόγονοί μας ήταν, αποδεδειγμένα, σοφότεροι ημών, ξηλώνονται
στο όνομα αυτού του ιδίου «μέλλοντος της Ελλάδας», το οποίο κάθε φορά
μεταλλάσσεται. Δείτε (όσοι ακόμη σ’ αυτή την πόλη μπορείτε να βλέπετε) τις
γραμμές του τραίνου που μπαίνουν μέσα στους εμπορικούς προβλήτες του Λιμένα.
Θυμηθείτε (όσοι ακόμη μπορείτε να θυμάστε) τις γραμμές στην κυκλοφορούμενη
παραλία και την γραμμή που έφτανε μέχρι την άκρη του κεντρικού προβλήτα – από
την οποία γραμμή, λόγω ελλιπούς πέδησης, μία ντηζελομηχανή που έκανε μανούβρες
βρέθηκε μέσα στη θάλασσα και είδαν κι έπαθαν μέχρι να την ανελκύσουν και να την
ξανακάνουν λειτουργική. Ύστερα θυμάμαι και το Σιδηροδρομικό Πορθμείο, ολόκληρη
εισήγηση-παρουσίαση έχω κάνει γι’ αυτό το εν τέλει μη-έργο, κάποια στιγμή θα
φτάσει και η δική του ώρα.
Για την Αγριά, όπου είχαν ξηλωθεί από τον Δήμο Βόλου οι διατηρητέες
γραμμές του Τραίνου του Πηλίου, στις 22.05.2024, στα κυκλο-φ-οριακά 1195, είχα
δηλώσει «…δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για την συνέχεια». Ήρθαν Δήμος και ΟΣΕ να
με διαψεύσουν, έγινε μία πολύ εμπεριστατωμένη
Μελέτη, που εγκρίθηκε από το Κεντρικό
Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, ο Δήμος έκανε την κοιτόστρωση με σιδερένια
πλέγματα και μπετόν και ο ΟΣΕ έκανε μια πολύ προσεκτική δουλειά τοποθέτησης
σιδηροτροχιών, διαμορφώνοντας πλέον έναν κυκλοφοριακό διάδρομο ανάλογο με αυτόν
των τραμ μέσα στις πόλεις. Κι ύστερα άρχισα να επιβεβαιώνομαι, καθώς το συνεργείο
του Δήμου Βόλου, το οποίο, σύμφωνα με την Μελέτη, θα γέμιζε τα κενά του
σκάμματος, αφήνοντας απρόσκοπτη την κίνηση του Τραίνου, πήγε πολύ ωραία και έθαψε τα πάντα! Το αποτέλεσμα ήταν μήνυση από πλευράς Υπουργείου και ακατάσχετο
υβρεολόγιο από πλευράς Άρχοντα, όπως συνηθίζει! Ξέρω ότι θα υπάρξει συνέχεια
και εύχομαι τα καλύτερα. Φοβάμαι όμως, καθώς προχθές σε μία βόλτα είδα παππού
με μπαστούνι καθισμένον σε καρεκλίτσα επιδεικτικά τοποθετημένη ακριβώς πάνω
στις θαμμένες γραμμές, μπροστά στο μαγαζί και μέσα στο κακαήλι! Δεν θα ζητήσει
ο καημένος ο παππούς και μια ομπρελίτσα…;
Σώσον Κύριε τον Λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου…
Μέσα στην πόλη, δεν ξέρω ποιανού νου θεάρεστο έργο είναι το γέμισμα της
οδού Ρήγα Φεραίου με ρυθμιστικές πινακίδες Ρ2 και διαγραμμίσεις ΣΤΟΠ. Στις
διασταυρώσεις όπου πάρα πολύ απλά και απολύτως ξεκάθαρα ο Κώδικας Οδικής
Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) στο Άρθρο 26 παρ. 5 καθορίζει ότι « η προτεραιότητα ανήκει σε
αυτόν που έρχεται από τα δεξιά» τα καλά παιδιά του Δήμου Βόλου έχουν κοτσάρει
ένα τεράστιο STOP (Πινακίδα Ρ2) και έχουν
διαγραμμίσει πέρα-πέρα να! μια γραμμή στάσης πλάτους 50 cm. Για να οπτικοποιηθεί, πλέον, και να γίνει κατανοητό από όλους ότι οι
Βολιώτες οδηγοί είναι συλλήβδην ηλίθιοι. Και μη μου πείτε ότι εσείς εξαιρείσθε,
κανείς μας δεν εξαιρείται, ηλίθιους μας θεωρούν οι αυτόκλητοι προστάτες της
ασφάλειάς μας. Εκτός πια αν έχουν αποφασίσει ότι στο Μονακοβόλο δεν ισχύει ο
ΚΟΚ, όπως δεν ισχύουν και πολλά άλλα πράγματα.
… νίκας τοις ευσεβέσι κατ’ εναντίων δωρούμενος! Να είμαστε καλά, σας αγαπώ, γεια σας.
Στην φωτογραφία εικόνες από το μακρινό παρελθόν του Βόλου: Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο, 22
Σεπτεμβρίου 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου