κυκλο-φ-οριακα 1160, 23 Αυγούστου 2023

 

Καλώς ξανα-βρεθήκαμε! Ελπίζω να περάσατε έναν καλόν Αύγουστο, στον οποίο, ως γνωστόν, σύμφωνα με τον Οδυσσέα Ελύτη, ορκιζόμαστε και ελπίζουμε του χρόνου να μας (ξανα)βρει στον (ίδιο;) βράχο να φιλιόμαστε – Αύγουστε μήνα, μήνα και θεέ / σε σένανε ορκιζόμαστε / πάλι του χρόνου να μας βρεις / στο βράχο να φιλιόμαστε. Πολλές φορές το έχω τραγουδήσει σε συναυλίες αυτό το τραγούδι, στην μελοποίηση του Λίνου Κόκοτου, από τον δίσκο «Το θαλασσινό τριφύλλι», 1972.

Μακάρι, λοιπόν. Να είναι όλα καλά, και εμείς και οι άλλοι και ο βράχος. Εμείς πάλι δεν πήγαμε στα νησιά φέτος, λέμε μήπως καταφέρουμε μια Μεγαλόχαρη και λίγη Σύρο σπέσιαλ (!) κατά το τέλος του Σεπτέμβρη ή, καλύτερα, μετά την 8^η Οκτωβρίου, που θα έχουμε και καλύτερη διάθεση, λόγω του καλού εκλογικού αποτελέσματος...!! Κατόπιν αυτού δεν συμμετείχαμε ενεργά στο «κίνημα της πετσέτας», το οποίο, ομολογώ, ότι βρήκα πολύ σωστό. Ενδιαφέρουσα και η άμεση αντίδραση της Πολιτείας. Το ζήτημα είναι πόσο θα αντέξει αυτή η Πολιτεία στην πίεση που θα της ασκηθεί – είναι απολύτως βέβαιο – τον χειμώνα γύρω από αυτό το ζήτημα.

Μια Πολιτεία που δεν αντέδρασε το ίδιο άμεσα – για την ακρίβεια δεν αντέδρασε καθόλου – στην οργανωμένη εισβολή Κροατών χουλιγκάνων, που έληξε με την δολοφονία ενός οπαδού της ΑΕΚ. Ακόμη μία «απίστευτη» ιστορία, συνέχεια των Τεμπών, της Πύλου, των εκρήξεων στην 111 Πτέρυγα Μάχης, όπου μια ολόκληρη Κυβέρνηση 63 Υπουργών με 40% λαϊκή βάση και με την αμέριστη και καταφανώς κατόπιν non paper υποστήριξη των τηλεοπτικών μέσων διαχέει δεξιά κι αριστερά (σε πρώτη ζήτηση...) τις ευθύνες, κρατώντας στο απολύτως απυρόβλητο τον Έναν και Μοναδικό. Ο οποίος, σε μια (ακόμη) θεατρική κίνηση, ανακοίνωσε πανηγυρικά ότι θα κλείσουν οι «λέσχες οπαδών» (έτσι λέγονται επισήμως οι σύνδεσμοι), οι οποίοι, αν δεν κάνω λάθος, κλείνουν ή έπρεπε να έχουν κλείσει από το 2017! Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό ανακοίνωσε: ότι μετά την αντιδιαδηλωτική, την πανεπιστημιακή, την πυροσβεστική και την θεραπευτική (μέσω ΕΚΑΒ) Αστυνομία τώρα θα υπάρξει και Γηπεδική Αστυνομία, καθότι, όπως εδήλωσε ο κουμπάρος εφοπλιστής κλπ. κύριος Πρόεδρος δεν είναι δυνατόν οι ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες) να ελέγχουν την είσοδο των φιλάθλων στα γήπεδα.

Ζούμε συνεχώς μεγάλες στιγμές, συμπολίτες. Τον δολοφόνο του παιδιού τον ψάχνουν, δεν τον βρίσκουν, και κρατάνε προφυλακισμένους περί τους 100 Κροάτες, ο Θεός βοηθός.

Στην πόλη μας ο χορός καλά κρατεί. Άρχοντας και Καθηγητής από κοινού πρώτα έκοψαν δυο κυπαρίσσια-σύμβολα πρωί-πρωί με τη δροσούλα και κανείς αρμόδιος ή αναρμόδιος δεν βρέθηκε επιτόπου (θυμάστε τον Χάρυ Κλυνν και τον Χαράλαμπο Τραμπάκουλα όταν τον επισκέφτηκαν «οι επιτόπου»;) να ρωτήσει, βρε αδερφέ, ποιοι είναι αυτοί που κόβουν τα περήφανα δέντρα. Ύστερα και κατά συρροήν πήραν μετροκορδέλες και κιμωλίες και πολλές ασπροκόκκινες νερομπαριέρες (λέγονται έτσι διότι για να μην μπορεί κάποιος να τα μετακινήσει αυτά τα πλαστικά στοιχεία τα γεμίζουν με νερό – εμείς τα χρησιμοποιούσαμε πολύ ως Διεύθυνση Μεταφορών γύρω από το Πανθεσσαλικό Στάδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004) και φτιάξανε, λέει, δύο κυκλικούς κόμβους, αλλά επειδή απαγορεύεται η κατασκευή, το είπαν «δοκιμαστική λειτουργία» και κανείς αρμόδιος δεν πήγε να το ξηλώσει αυτό το πράμα. Συμπεραίνω ευθαρσώς ότι αν πάω κι εγώ στην διασταύρωση κοντά στο σπίτι μου και στήσω νερομπαριέρες και φτιάξω έναν «κυκλικό κόμβο» κανείς δεν θα μου πει τίποτε, θα είναι μια άψογη «δοκιμαστική λειτουργία».

Από τον Άρχοντα όλα τα περιμένω. Από τον Καθηγητή επίσης (αυτός φαίνεται ότι δεν φοράει ρόμπα, αν θυμάστε...). Από τις Εκτελεστικές Υπηρεσίες του Ευνομούμενου Ελληνικού Κράτους δεν ξέρω τι μπορώ να περιμένω – χαίρομαι που τουλάχιστον η Εφορία Νεωτέρων Μνημείων κάνει επιτυχώς το καθήκον της, παρά τους διαρκείς προπηλακισμούς. Εύγε!

Η αλήθεια είναι ότι έχουν μαζευτεί πολλά και διάφορα, θα συνεχίσουμε στα επόμενα. Σας αγαπώ ανεπιστρεπτί, γεια σας.

Στην φωτογραφία μια πολύ επιτυχημένη γελοιογραφία αναφορικά με την ανενόχλητη κίνηση των Κροατών «Blue Bad Boys» στους ελληνικούς δρόμους υπό την «χαλαρή επίβλεψη» των Ελλήνων «Good Blue Boys» αστυνομικών.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 23.08.2023, αρ.φύλλου 3995)

κυκλο-φ-οριακα 1127, 23 Νοεμβρίου 2022

 

ο κυρ Κώστας και ο "Μπέμπης" του

Τετάρτη ήρθε ξανά (κατά το περίφημο «Χριστούγεννα ήρθαν ξανά…») και Καλην Ημέραν να έχετε αγαπητοί και αγαπητές. Ανάσα δεν μπορούμε να πάρουμε σε τούτη τη χώρα, με το που πάει να καταλαγιάσει το ένα κουτσομπολιό τσουπ! ξεφυτρώνει ένα καινούργιο, λες και είναι στημένα τα γεγονότα, να σκάνε το ένα μετά το άλλο για να μην μείνουν άνεργα τα καλά κορίτσια κι αγόρια στα δελτία ειδήσεων και στα πρωινάδικα, μεσημεράδικα και απογευματάδικα στέκια κουτσομπολιού της ελεύθερης (και όχι ωραίας…) ελληνικής τηλεόρασης. Και λέω εγώ: τόσο απίθανο είναι, στους καιρούς που ζούμε, πολλά από αυτά να είναι στημένα ή να είναι γνωστά από καιρό και να βγαίνουν στις οθόνες κατόπιν συμφωνιών ή εντολών, ακόμη και κυβερνητικών ή πρώην και νυν φιλο-κυβερνητικών οργάνων πάσης φύσεως; Πόσο απίθανο;

Συγκλονισμένη η Ελληνική Κοινωνία. Αδιαλείπτως και ενδελεχώς, συγκλονισμένη, και σε μια διαρκή πτώση από τα σύννεφα. Και ποιος νοιάζεται για predator και τέτοια, ούτε καν για την κοροϊδία με το αδώνειο καλάθι και την «φορολόγηση των υπερκερδών» δεν ενδιαφέρεται πια κανείς, μόνο για το αίμα, για τις ολοήμερες αρένες με τους κυρίους λέοντες και τις κυρίες λέαινες, που δεν σέβονται όχι «τεκμήριο αθωότητος» και τέτοιες δικηγορίστικες ανοησίες αλλά ούτε καν τον ίδιο τους τον εαυτό. Και βεβαίως πάντα στο απυρόβλητο, πάντα στο περίφημο «ακαταδίωκτο», εφεύρεση κι αυτή των ίδιων των καταστροφέων της Ελλάδας για την προστασία των ίδιων των εαυτών τους – ατύπως και για τους/τις «σταρ» της τηλεόρασης.

Άρχισε και το 22^ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Εθνικών Ομάδων στο Κατάρ. Και κοίτα να δεις τι κάνουν οι αριθμοί: 2022 κι αυτό είναι το υπ’ αριθμ. 22 μέγιστο ποδοσφαιρικό γεγονός. Το πρώτο ήταν το 1930 στην Ουρουγουάη, που το κέρδισε κιόλας. Μέχρι τώρα το τρόπαιο έχουν κατακτήσει 5 φορές οι Βραζιλία, από 4 η Γερμανία και η Ιταλία, από 2 η Αργεντινή, η Γαλλία και η Ουρουγουάη και από 1 η Αγγλία και η Ισπανία. Πάντα, σε κάθε διοργάνωση από το 1966 που παρακολουθώ υπήρχαν εξω-αθλητικά γεγονότα, φήμες, καταγγελίες, ιστορίες διάφορες, τίποτε δεν είναι εντελώς αθώο σ’ αυτόν τον ένοχο κόσμο που ζούμε. Φέτος το πράγμα έχει παραγίνει (ούτως ή άλλως το 2022 είναι μια παλαβή μετα-κόβιντ χρονιά…) καθώς διάφορες παγκόσμιες οργανώσεις προστασίας δικαιωμάτων μιλούν για 6.500 νεκρούς, στην μεγάλη πλειοψηφία μετανάστες από Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντες, Σρι Λάνκα κλπ., στην διαδικασία κατασκευής των επτά νέων και του ενός αναβαθμισθέντος σταδίων (γηπέδων) για την διεξαγωγή των αγώνων. Αυτό το νούμερο είναι όντως συγκλονιστικό! Και παραπέρα μιλούν για πολύ χαμηλούς μισθούς, άθλιες συνθήκες διαμονής και άλλα τέτοια. Προφανώς, αδέρφια, έτσι γίνονται τα θαύματα…

Και λέγοντας για θαύματα, ξανα-πέρασα έξω από το σκοπευτήριο – ξέρετε, αυτό στους πρόποδες της Γορίτσας, δίπλα στο (αχρηστευμένο) Εθνικό Στάδιο Βόλου. Ένα χάλι μαύρο. Τόσο το κτήριο, που δείχνει να καταρρέει, όσο και ο θλιβερός εξωτερικός χώρος, ένας σκουπιδότοπος. Παραμέσα δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά η εξωτερική εικόνα, αδέρφια, είναι τραγική. Να χαιρόμαστε. Και βέβαια να χαιρόμαστε επίσης που ο Άρχοντας έχει καταφέρει να παίζει ο Ολυμπιακός Βόλου «εντός έδρας» σε ένα γήπεδο στο Στεφανοβίκειο!! Δεν το συζητώ. Αφού κατάφερε να πάρει για πάρτη του το Πανθεσσαλικό Στάδιο ολόκληρο, μαζί με τους ξενώνες, για 1.500 ευρώ τον μήνα (και θέλω να μάθω αν τα πληρώνει κι αυτά τα λεφτά, γιατί όσο λυμαίνονταν το Εθνικό Στάδιο, ως Πρόεδρος του Ολυμπιακού, κάτι μου λέει ότι δεν πλήρωνε δραχμή από το τότε καθορισμένο ενοίκιο…) αγνοεί παντελώς την αναγκαία επισκευή του Εθνικού Σταδίου και, ως κερασάκι στην τούρτα, βρήκε την κατάλληλη περίοδο να ξαναφυτέψει το γκαζόν στο (ο Θεός να το κάνει…) γήπεδο της Νεάπολης. Να χαιρόμαστε συμπολίτες! Λουλουδάκια και λαμπάκια!

Ευχάριστη εικόνα στην πόλη οι καινούργιες στάσεις του Αστικού ΚΤΕΛ και όχι μόνο τα καλαίσθητα στέγαστρα με τα όμορφα παγκάκια. Πληροφορήθηκα αρμοδίως ότι κατασκευάστηκαν με χρήματα από το ειδικό πρόγραμμα του Υπουργείου Εσωτερικών «Φιλόδημος». Εύγε. Αλλά εκτός από το αισθητικό μέρος οι καινούργιες στάσεις διαθέτουν και πολλή τεχνολογία! Γίνομαι σαφής: πηγαίνετε σε μία στάση, στον ιστό με την ταμπέλα της ονομασίας της στάσης. Θα δείτε βιδωμένον εκεί έναν δίσκο με ένα μεγάλο QR code (αυτό το μαύρο τετράγωνο που έχει μπει πλέον για τα καλά στη ζωή μας, ακόμη και οι αποδείξεις του μπακαλομανάβη έχουν απάνω τους τέτοιο). Αν έχετε «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο (στα ελληνικά smartphone) σαρώστε (στα ελληνοαγγλικά scan-άρετε) αυτό το σχήμα και αστραπιαία στην οθόνη σας θα εμφανιστεί το νούμερο της λεωφορειακής γραμμής, η κατεύθυνση κίνησης του λεωφορείου, το όνομα της στάσης και (αυτό είναι το πραγματικό θαύμα!) σε πόσα λεπτά θα έρθει το λεωφορείο που περιμένετε! Μάλιστα αγαπητοί μου, επιτέλους γίναμε Ευρώπη! Και ειλικρινά χαίρομαι, γιατί το 2007, στο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας εφαρμογής τεχνολογιών τηλεματικής στις Αστικές Συγκοινωνίες του Βόλου, είχα πάρει μέρος, ως Διευθυντής του ΔΕΚΑΜΜ, και είχα συμβάλει σημαντικά στην καταγραφή μέσω GPS όλων των στάσεων όλων των λεωφορειακών γραμμών. Μεσολάβησαν διάφορες φάσεις και δεκαπέντε χρόνια μετά φαίνεται ότι όλα, πλέον, λειτουργούν. Από βάθους καρδίας εύχομαι μακροημέρευσιν τόσο των στεγάστρων, που κινδυνεύουν κατά βάσιν μόνο από βανδαλισμό, όσο και της τηλεματικής, όπου καραδοκούν πολλοί ηλεκτρονικοί, δορυφορικοί, τεχνικοί και ανθρώπινοι κίνδυνοι.

Πήγα να περάσω σε φρεσκοβαμμένη διάβαση πεζών, στην αρχή της οδού Ιάσονος, μετά τον κόμβο. Ο πρώτος «επιτιθέμενος» με είδε, έκανε έναν ελιγμό και συνέχισε απτόητος την πορεία του. Ο δεύτερος φρέναρε λίγο, δεν σταμάτησε, πάτησε γκάζι ακριβώς πίσω μου, επάνω στη διάβαση, κι έφυγε. Ο τρίτος, με μερσεντές καινούργια, αναγκάστηκε να σταματήσει κι άρχισε να μου κάνει νοήματα να περπατήσω πιο γρήγορα. Φοβάμαι ότι ξεστόμισα πολλά «γαλλικά», αδιαφόρησε ακόμη και γι’ αυτό και έφυγε αγέρωχος με την μερσεντάρα του. Κι εσύ μου λες…

Σας χαιρετώ διακαώς και απεριορίστως, γεια σας.

Στην φωτογραφία ο κυρ Κώστας, καλός γείτονας και καλός αμαξάς, με τον άσπρο «Μπέμπη», μπροστά στον Άγιο Κωνσταντίνο (φωτογραφία δανεισμένη με ευχαριστίες από ανάρτηση της κας. Άννας Κουτσελίνη στο φατσοβιβλίο).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 23.11.2022, αρ.φύλλου 3820)

κυκλο-φ-οριακα 1124, 2 Νοεμβρίου 2022

 

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 1881 (με το παλιό ημερολόγιο) ο Βόλος (τότε Βώλος) εκκενώθηκε από τους Τούρκους και μετά από σχεδόν πέντε αιώνες η περιοχή ξαναέγινε ελληνική (σχετική αναφορά στο εξαιρετικό ιστολόγιο «Η Μαγνησία στο Πέρασμα του Χρόνου», όπου υπάρχουν και ωραίες περιγραφές των γεγονότων από το περιοδικό «Μη χάνεσαι» του Βλάση Γαβριηλίδη (1848-1920)). Εξ ου και η οδός 2ας Νοεμβρίου, που συνδέει τον Βόλο με την Νέα Ιωνία.

Εμείς εδώ, 141 χρόνια μετά την απελευθέρωση, βαδίζουμε ολοταχώς προς το τέλος ενός ακόμη ενιαυτού. Με χρηματικές δυσκολίες μεν, με τριήμερες διακοπές δε. «Βούλιαξε» η γενικώς Μαγνησία σ’ αυτό το υπέροχο, από άποψη καιρού, τριήμερο της Παρασκευιάτικης 28^ης Οκτωβρίου. Του χρόνου τα πράγματα δεν θα είναι τόσο ωραία, καθώς η 25^η Μαρτίου 2023 πέφτει Σάββατο, κι όπως σας έχω ξαναγράψει σ’ αυτή τη στήλη ό,τι μέρα είναι η 25^η Μαρτίου ίδια είναι και η 28 Οκτωβρίου. Κάθε χρόνο, μονίμως και διακαώς. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Πολύ απλά, διότι η 25.03 και η 28.10 απέχουν ακριβώς 217 ημέρες, ήτοι ακριβώς 31 εβδομάδες. Και επειδή δεν μεσολαβεί ο Φεβρουάριος, η απόσταση παραμένει σταθερή κάθε χρόνο. Το αυτό συμβαίνει με την Πρωτομαγιά και τα Χριστούγεννα! Η μεταξύ τους απόσταση, πάλι, φυσικά, χωρίς τον Φεβρουάριο, είναι σταθερά 238 μέρες, ήτοι 34 εβδομάδες. Άρα, Πρωτομαγιά 2023 Δευτέρα, νάτο το τριημεράκι, Χριστούγεννα 2023 Δευτέρα-Τρίτη, τετραήμερο, παρακαλώ.

Διότι, αγαπητέ μου, άλλο τι δηλώνουμε εμείς οι Έλληνες μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες εις άγραν επιδομάτων και καλάθων και άλλο πώς διαχειριζόμαστε την διασκέδασή μας – «δε θα μου πεις εσύ...». Πλήθη, το λοιπόν, 95% πληρότητα λένε τα ίδια τα ξενοδοχεία, να δείτε τι έγινε με τις «βραχυχρόνιες μισθώσεις», στα ελληνικά Airbnb – κι άλλη μία «άχρηστη γνώση» για σήμερα, αυτή η έννοια που τόσο ξαφνικά και βίαια μπήκε στη ζωή μας είναι δημιούργημα δύο ομολογουμένως έξυπνων αμερικάνων φοιτητών που σε ένα δωμάτιο του σπιτιού τους νοίκιαζαν σε άλλους διερχόμενους φοιτητές χώρο με Airbed (αερόστρωμα, φουσκωτό στρώμα θαλάσσης) and (και) breakfast (πρωινό). Και πληρώνονταν γι’ αυτό! Οργάνωσαν την ανάλογη πλατφόρμα στο διαδίκτυο και σήμερα είναι δισεκατομμυριούχοι. Αυτό λέγεται καινοτομία αγαπητοί φίλοι.

Έτυχε (και πέτυχε…) το Σάββατο του τριημέρου να παίζουν ποδόσφαιρο ο ΝΠΣ Πύδνας με τον Παναθηναϊκό στο Πανθεσσαλικό Στάδιο Βόλου και ο γαλαντόμος Άρχων πασών των εξυπηρετήσεων πόλεώς τε και αθλητισμού προσεκάλεσε μυριάδες φιλάθλων του συμπαθούς αθηναϊκού σωματείου, οι οποίοι, βεβαίως, προσετέθησαν στα προαναφερθέντα πλήθη και τελικώς έγινε «το έλα να δεις». Κόντεψε να σωθεί το τσίπουρο, θρίαμβος καταναλωτικός! Πλην όμως δράμα ποδοσφαιρικόν, 5 γκολ ο Παναθηναϊκός, 1 ο ΝΠΣ Πύδνας, ευγενής ο Άρχων συνεχάρη τους αντιπάλους. Οι οποίοι αντίπαλοι, όμως, από ότι φαίνεται σε κάτι φωτογραφίες που δειλά-δειλά έκαναν την εμφάνισή τους στα «μέσα» της Μαγνησίας, δεν ήταν και απολύτως ευγενικοί με την πόλη, είδα κάποιους αδειασμένους κάδους σκουπιδιών με γραμμένο το αναμνηστικό «θύρα 13»…

Εκεί στον Αλμυρό, μόλις γράψαμε στην στήλη ότι οι κυβόλιθοι του δρόμου γύρω από την Πλατεία θέλουν επισκευή, επισκεύασαν τον δρόμο ασφαλτοστρώνοντάς τον! Κυβόλιθοι και λοιπές ομορφιές, αηδίες! Αλλά είναι και αλήθεια, αδελφοί, ότι κυβόλιθοι με βαριά κυκλοφορία δεν ταιριάζουν, οι κυβόλιθοι, είτε τσιμεντένιοι (παλαιότεροι) είτε πέτρινοι (πρόσφατοι, και πολύ ανθεκτικότεροι) είναι για πεζοδρόμους – σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας πρέπει να χρησιμοποιούνται με φειδώ και με προσοχή. Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να τα παίρνουν υπόψη οι κατασκευαστές αλλά και οι σχεδιαστές τέτοιων δρόμων. Με την ευκαιρία, διαβάζω ότι «απεφασίσθη» να μετατραπούν σε ήπιας κυκλοφορίας τμήματα των οδών Γαμβέτα και Ερμού, απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου που ανάγεται στο 2007 και μακάρι, εφ’ όσον τώρα βρέθηκαν τα χρήματα, να υλοποιηθεί. Βέβαια η Πυροσβεστική έχει βαριά οχήματα και η διαμόρφωση του οδοστρώματος της οδού Γαμβέτα χρειάζεται ειδική φροντίδα.

Χαχα, έγραψα Πυροσβεστική, τι φιάσκο ήταν αυτό! Δήλωσε η κυρία Υφυπουργός, αντιδήλωσε ο κύριος Περιφερειάρχης, στον τόπο τα βιολιά! Αποτέλεσμα μηδέν. Και μέσα σε όλα αυτά, μου επιτρέπετε μια ερώτηση: Οικόπεδο έχετε εξασφαλίσει; Γιατί για Δικαστικόν Μέγαρον βλέπω να ψάχνουμε από την αρχή, κουράστηκε κι ο Άρχων να ασχολείται με τους Δικηγόρους, σκούρα τα βλέπω τα πράγματα. Με την Πυροσβεστική τι γίνεται αδέρφια; Υπάρχει κι εκεί ένα παρελθόν, τότε που στον Βόλο οι τοπικοί άρχοντες δεν έκαναν τίποτε και όλα γίνονταν από εξωγήινους (άλλη φορά θα πούμε αναλυτικά τα έργα των εξωγήινων…), είχε γίνει συζήτηση για δύο δημοτικά οικόπεδα: ένα «γήπεδο» στο τέλος της οδού Κουντουριώτου, δίπλα στον Περιφερειακό, και ένα μεγάλο οικόπεδο-μπουμπούκι ακριβώς στην βορειοανατολική γωνία της διασταύρωσης Περιφερειακού και Ελύτη-οδού Βόλου-Άλλης Μεριάς. Το πρώτο συνάντησε οργανωμένη ισχυρή αντίσταση περιοίκων. Το δεύτερο ανήκε τότε στον Δήμο Πορταριάς, σήμερα, φυσικά, στον Δήμο Βόλου, και δεν ξέρω ακριβώς γιατί δεν προχώρησε το θέμα, ίσως λόγω έλλειψης χρημάτων. Τώρα; Τώρα υπάρχει ακόμη έλλειψις; Όποιος ξέρει ας μας ενημερώσει, παρακαλώ, άνευ δηλώσεων, ξανα-παρακαλώ.

Εξαιρετικό το ημισέληνο φεγγαράκι τούτες τις ξάστερες νύχτες. Και δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε να αγαπάμε τους άλλους και τον εαυτό μας, συνεχίζουμε τα καλά μας έργα και οπωσδήποτε την διασκέδασή μας. Καθ’ ότι ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος. Να είστε καλά, γεια σας.

Στην φωτογραφία πίνακας της εποχής «Η απόφαση της Ευρώπης και η παράδοση της Θεσσαλίας και της Ηπείρου στην Ελλάδα 1881».

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 02.11.2022, αρ.φύλλου 3806)

κυκλο-φ-οριακα 1112, 6 Ιουλίου 2022

Φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα, 6 έχει σήμερα ο μήνας, καλημέρα κιόλας, δεν υπολόγισα σωστά τις μέρες. Διότι χθες έληξε η προθεσμία αιτήσεων για επιδοτήσεις μέσω του προγράμματος «ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΩ-ΑΛΛΑΖΩ ΣΥΣΚΕΥΗ», τουτέστιν αγοράζω νέα συσκευή, λευκή μεν, «πράσινη» δε, και επιστρέφω αρμοδίως την παλιά μου, η οποία οδεύει προς ανακύκλωση, πώς και πού ακριβώς δεν μπόρεσα να ξεδιαλύνω. Δεν ξέρω αν ασχοληθήκατε με αυτό ή όχι, εγώ λίγο. Και μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση ο περιορισμός των «ενεργοβόρων» οικιακών συσκευών σε κλιματιστικά, ψυγεία και καταψύκτες. Μόνο! Δηλαδή δεν είναι ενεργοβόρες οι ηλεκτρικές κουζίνες, τα πλυντήρια; Τα τεχνικά στοιχεία των συσκευών, απλουστευμένα, λένε ότι η ονομαστική ισχύς τους είναι: ψυγείο 90 Watt, καταψύκτης 110 W, κλιματιστικό 1000 W, πλυντήριο πιάτων 3200 W, πλυντήριο ρούχων 2800 W, κουζίνα (μάτια) 1500-2000 W, φούρνος 2800 W, ανάλογη είναι και η κατανάλωση ενέργειας. Γιατί, λοιπόν, αποσύρουμε τις συσκευές με την χαμηλότερη κατανάλωση λέγοντας ένα σωρό μπούρδες περί σωτηρίας του περιβάλλοντος και εξοικονόμησης πολύτιμης ενέργειας; Κατά την γνώμη μας η απάντηση είναι απλή: οι μεγάλοι εισαγωγείς (δεδομένου ότι τίποτε σχετικό δεν παράγεται, πλέον, στην Ελλάδα) έχουν πλεόνασμα σε κλιματιστικά και ψυγεία και πρέπει να το διώξουν, «έπεισαν» Άδωνη και λοιπούς συγγενείς (ίσως και με το αζημίωτο, ποιος μπορεί να το αποκλείσει…) να τους πληρώσουν κι από πάνω, μαζί με εμάς τα κορόιδα που υποφέρουμε από την αισχροκέρδια των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας και καταπίνουμε, συνήθως, αμάσητες τις καραμελίτσες περί οικονομίας και πρασίνων αλόγων. Και κάτι ακόμη. Φίλοι, που σε ανύποπτο χρόνο, προ τετραμήνου και βάλε, είχαν κάνει σχετική έρευνα αγοράς και παρακολουθούν τα πράγματα, με διαβεβαιώνουν ότι οι ονομαστικές τιμές στα μαγαζιά των κλιματιστικών ανέβηκαν αισθητά από τότε που ανακοινώθηκε αυτό το πρόγραμμα, με αποτέλεσμα σήμερα, μαζί και με την επιδότηση, να κοστίζουν στον καταναλωτή κάτι λίγο περισσότερο από ότι θα κόστιζαν αν αγοράζονταν πριν από τέσσερεις μήνες…!!

Θαύμα; Γιατί όχι, αφού υπάρχει «δημοσιονομικός χώρος» (καινοφανής έκφρασις κι αυτή), σε απλά ελληνικά «λεφτά υπάρχουν, εκλογές έρχονται, δώστε σανό και καναβούρι στον λαό και ψιλά στους δικούς μας». Κι άσε τους απέναντι να κατοχυρώνουν το «TurkAegean» στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO- Intellectual Property Office). Μα είναι δυνατόν; Και όμως είναι, συν-Έλληνες. Καμία πολιτική ευθύνη, τώρα ο (αν)αρμόδιος Υπουργός ανακρίνει τον ένα και μοναδικό υπηρεσιακό παράγοντα που «πήρε το σήμα και δεν του το ‘δωσε», το φαντάζεστε; Κι εκεί, στο ΝΑΤΟ, τι έγινε τελικά, κατάλαβε κανείς; – οι περισσότεροι ευρωπαίοι μιλούν για περιφανή νίκη της Τουρκίας…

Γιατί; θα μου πείτε, μήπως κατάλαβε κανείς τι έγινε εδώ, στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου; Εγώ εκείνο που κατάλαβα είναι ότι πάλι ισόβια κάτεργα ετοιμάζει ο Άρχων για όποιον τολμά τώρα ή τολμήσει στο μέλλον να αμφισβητήσει το μεγαλείο του και όλα τα υπόλοιπα. Ανεξαρτήτως, ανεπιστρεπτί και διακαώς – ενημερωθείτε από την «Μαγνησία» ή/και το magnesianews.gr.

Κι άλλα συγκλονιστικά νέα: Αλέξης Κούγιας τέρμα στην ΑΕ Λάρισας (σούζα τ’ αλογάκ’), Αχιλλέας Νταβέλης ο νέος ιδιοκτήτης. Έλεγα κι εγώ, το πακέτο περιλαμβάνει εκτός από κέντρο αποκατάστασης και μάσκες για τον κορωνοϊό, εφημερίδες και τηλεοράσεις, αλλά λείπει το ποδόσφαιρο, το «μιντιακό τοπίο» της ταλαίπωρης σημερινής Ελλάδας απαιτεί και επαφή με τις μάζες των χουλιγκάνων των γηπέδων για στήριξη καλού-κακού. Οι οποίοι οπαδοί πανηγύρισαν αυτή την αλλαγή, λένε τα ρεπορτάζ κι εμάς, εκτός όλων των άλλων, θα μας λείψουν εκείνες οι ευγενικές ανακοινώσεις εναντίον του Άρχοντος και οι αναλόγου ύφους απαντήσεις – μια υπέροχη ατμόσφαιρα ενός ιδιάζοντος τάτσι-μίτσι-κότσι…

Οργιάζει ανεξέλεγκτη η βαριά εγκληματικότητα σε ολόκληρη την επικράτεια και οι άριστοι καταδιώκουν τους φοιτητές και την Εισαγγελέα Διαφθοράς και απελευθερώνουν τον δολοφόνο Κορκονέα και τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου – έχουν γίνει μαλλιά-κουβάρια και μεταξύ τους, λένε οι κακιές οι γλώσσες, ήρθε και η τουρκαιγιώτικη σφαλιάρα κι απόγινε. Μόνο εδώ, σε τούτη την όμορφη πόλη, επικρατεί αυτή η όμορφη «ομερτά», όπου βίλλες και εκατομμύρια βολτάρουν ανενόχλητα και ουδείς άριστος ασχολείται…

Κυκλοφοριακώς όλα καλά. Ο κόμβος στη Γορίτσα ακόμα γίνεται, οι λακούβες στους δρόμους δεν λεν να κλείσουν, οι ασφαλτοστρώσεις δεν καταλαβαίνω με ποιο σκεπτικό γίνονται, όπου γίνονται, το ίδιο αλαλούμ επικρατεί στις κεντρικές αρτηρίες όπως όλα τα τελευταία χρόνια (για την ακρί-βει-α από τότε που ο Άρχων και οι συν αυτώ καταστηματάρχες, συνεπικουρούμενοι από «επιστήμονες», κατήργησαν τις κορύνες) και τώρα προέκυψε κι άλλο ένα «προβληματάκι» στην οδό Ιάσονος, όπου η ο-Θεός-να-την-κάνει λεωφορειολωρίδα είναι μονίμως κατειλημμένη από μηχανοκίνητους διανομείς (ελληνιστί ντελιβεράδες), οι οποίοι, προφανώς, δικαιούνται να παρκάρουν εκεί ενώ τα Ι.Χ. απαγορεύονται. Δεν ξέρω πού είναι γραμμένα αυτά, πάντως στον ένα και μοναδικό Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας εξαιρέσεις για ντελιβεράδες και τις εταιρείες τους δεν προβλέπονται. Δεν ξέρω επίσης ποιος είναι αυτός που αστυνομεύει ή δεν αστυνομεύει αυτές τις «εξαιρέσεις», και επίσης δεν ξέρω πώς αντιδρούν τα ίδια τα λεωφορεία σε αυτά – φοβάμαι ότι κι εδώ επικρατεί η προαναφερθείσα όμορφη «ομερτά»…

Καλοκαιράκι, συνάνθρωποι, ας το ευχαριστηθούμε. Προσωπικά είχα χρόνια να κολυμπήσω στις Πλάκες και φέτος πηγαίνω σχεδόν καθημερινά στον χώρο του Συλλόγου Χειμερινών Κολυμβητών «ΙΑΣΩΝ». Μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη, τόσο στην πεντακάθαρη θάλασσα όσο και στην οργανωμένη ήπια αλλά με πλήρη επάρκεια στεριά. Και με ναυαγοσώστη παρακαλώ! Θερμά συγχαρητήρια στον Σύλλογο, που εδώ και πολλά χρόνια αγωνίζεται για το καλύτερο.

Σας χαιρετώ διεξοδικώς. Γεια σας.

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη «στου Βόλου τις ακρογιαλιές…». 

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 06.07.2022, αρ.φύλλου 3732)

κυκλο-φ-οριακα 1079, 10 Νοεμβρίου 2021

Οι ωραίες συμπτώσεις των αριθμών στην σημερινή ημερομηνία 10.11.21, καθώς 10+11=21. Καλημέρα συμπολίτισσες και συμπολίτες και αναδρομικές ευχές στους εορτάζοντες αγγέλους και αρχαγγέλους καθώς και στην πολεμική μας αεροπορία.

Σε δύσβατα μονοπάτια συνεχίζουμε να βαδίζουμε, παρά τις από τηλεοράσεως δηλώσεις του αρμοδίου Υπουργού Υγείας (ονόματα δε λέμε) στις 2 Νοεμβρίου ότι επί λέξει «Η Κυβέρνηση έχει λάβει όλα τα μέτρα, προκειμένου να ενισχυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας και προς τούτο έχουμε υπερδιπλασιάσει τις κλίνες ΜΕΘ, οι οποίες φτάνουν τις 1.300 και βρίσκονται πάνω από 2.000 μόνιμοι γιατροί – καινούριες προσλήψεις – καθώς και πάνω από 2.000 επικουρικοί γιατροί και συνολικά 12.000 επικουρικό προσωπικό». Τέτοια επάρκεια κι από την άλλη μεριά η καλή κυρία-τηλεοπτικός αστήρ από την πρώτη στιγμή της πανδημίας να ονοματίζει «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» μια προχθεσινή εφημερία στο Νοσοκομείο Γεώργιος Γεννηματάς και όχι μόνο, ένας λαρισινός γιατρός να καταρρέει από υπερκόπωση, το Νοσοκομείο του Βόλου να ασφυκτιά καθημερινά, ποιος μας κοροϊδεύει, επιτέλους; Έχουμε ξαναπεί ότι αυτή η πανδημία είναι μια χρυσή ευκαιρία να οργανωθεί καλά το Εθνικό Σύστημα Υγείας αλλά οι αρμόδιοι (ονόματα δε λέμε) την αφήνουν να χαθεί (την ευκαιρία) προκειμένου αφ’ ενός να αγοράσουν αεροπλάνα και βαπόρια για να μη στεναχωρηθούν οι φίλοι μας οι Γάλλοι και αφ’ ετέρου να μην στεναχωρηθούν τα φιλαράκια των Ιδιωτικών Νοσοκομείων. Μπροστά μας η 3^η δόση, και πιο μπροστά μας τα χάπια τα οποία, αν προσέξατε, μόλις ανακοινώθηκε της εταιρείας Merck αμέσως, την επόμενη μέρα, έσπευσε να ανακοινωθεί της εταιρείας Pfizer – μιλάμε για πολλά δισεκατομμύρια μπικικίνια συμπολίτες.

Και στο μεταξύ ακόμη μία γνωστή μου κυρία, 60 μόλις ετών, απεβίωσε λόγω CoViD-19 (Corona Virus Disease – 2019).

Κι ενώ εγώ υψιπετών και ονειροβατών προσπαθούσα να κατανοήσω χάπια και μονοκλωνικά αντισώματα ήρθε το ποδόσφαιρο να με προσγειώσει στην αδήριτη ελληνική πραγματικότητα. Μάχης πεδίον οι κερκίδες του Πανθεσσαλικού Σταδίου, πρωτοστατούντος του πρώτου πολίτου-άρχοντος της πόλεώς μας και προέδρου της ποδοσφαιρικής ομάδος εκ Πιερίας, με το ιστορικό όνομα Πύδνα Κίτρους-ΝΠΣ Βόλος, και υποκειμένων απαραφράστως των ευγενών οπαδών του Άρεως Θεσσαλονίκης, οι οποίοι εν τέλει επέστρεψαν στην συν-πρωτεύουσα δαρμένοι μεν, νικηταί και τροπαιούχοι δε. Και γέμισαν φύλλα, ιστοσελίδες και «σόσιαλ» με οργίλες ανακοινώσεις της ΠΑΕ ΝΠΣ κατά παντός υπευθύνου τε και ανευθύνου, ιδίως δε κατά του αστυνομικού διευθυντού, του τάλανος εκείνου, ο οποίος κατά την αποφράδα εκείνην ημέρα της διαδηλώσεως έξωθεν της ΑΓΕΤ Ηρακλής εναντίον της καύσεως απορριμμάτων βαρέως ετραυματίσθη, με αποτέλεσμα οι δικοί του την επόμενη μέρα να σπάσουν στο ξύλο τον Βασίλειο Μάγγο, με το σχετικόν πόρισμα να είναι  απόν ανελλιπώς από 13 Ιουνίου 2020 έως και σήμερον (τι θέλω και θυμάμαι...). Αλλά και οι άλλοι, οι κίτρινοι, που και γλώσσα έχουν και μιλιά έχουν, απάντησαν και είπαν ότι μέχρι ώρα 14:30 τα εκδοτήρια του Σταδίου πωλούσαν κανονικά εισιτήρια για τον αγώνα, γιατί άραγε μετά ήταν όλες οι θύρες κλειδωμένες πλην των επισήμων; Η ανακοίνωσή τους γράφει επί λέξει τα εξής: «Όλος ο κόσμος είχε ένα εισιτήριο στο χέρι. Όλοι όμως! Οπότε η αναφορά σου (σ.σ. στον άρχοντα απευθύνεται) στα 288 εισιτήρια που πουλήθηκαν έχει τρεις εκδοχές: Ή ψειρίζεις την εφορία, ή σε ψειρίζουν οι μπάρμπες από τα καφενεία που έβαλες να κόβουν εισιτήρια ή έβγαλες επίτηδες πλαστά εισιτήρια για να ψειρίσεις εμάς. Το πιο από τα τρία είναι το ξέρεις εσύ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εμείς είχαμε όλοι από ένα εισιτήριο στο χέρι.» κι αυτό εγώ θεωρώ ότι είναι μια καταγγελία, που κάποιος πρέπει να την εξετάσει – τι λέω; ποιος να εξετάσει; (αυτό το τμήμα του κειμένου δεν δημοσιεύτηκε, κρίθηκε "επικίνδυνο για μήνυση από τον άρχοντα" παρά το ότι ανήκει σε δημόσια, μέσω facebook, ανακοίνωση της ένωσης φιλάθλων του Άρη Θεσσαλονίκης super 3) Μήπως να επιστρέψω στις ονειροβασίες ή, καλύτερα, στις ονειρώξεις μου;

Εδώ θα έρθουν η Βίσση, η Θεοδωρίδου, οι Διονυσίου, ο Κιάμος, ο Ιακωβίδης, παραλήρημα!! τι λες τώρα, ποιος θα ασχοληθεί να «εξετάσει»; Ακόμη και η αρμοδία (;) Υφυπουργός φάνηκε να χαιρετά αυτές τις εκδηλώσεις…

Μία ακόμη βόλτα στο φθινοπωρινό Πήλιο κάναμε την περασμένη Κυριακή, μέσα στα χρώματα, πράσινα, κίτρινα, κόκκινα, καφέ, μωβ, πορτοκαλί, δίπλα στα κυκλάμινα και στα μανιτάρια, αν δεν το δεις δεν το πιστεύεις ότι υπάρχουν εδώ και τώρα όλα αυτά δίπλα μας, σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Κι απ’ την χαράδρα της Δράκειας να ανεβαίνει αργά αλλά σταθερά η ομίχλη κι ύστερα, στις Αγριόλευκες, να βρίσκεσαι πάνω απ’ τα σύννεφα. Άνω ποταμών και άνω νεφών, συμπολίτες, ευλογημένοι είμαστε κι εμείς αλλά ή δεν το’ χουμε καταλάβει ή δεν το εκτιμούμε δεόντως μου φαίνεται.

Επίσης επισκέφθηκα το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας και θαύμασα την Χάρτα του Ρήγα κεντημένη από δώδεκα (12) συμπολίτισσες μέλη του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου. Μια μοναδική, σε παγκόσμιο επίπεδο φαντάζομαι, προσπάθεια, επιτυχημένη πέρα ως πέρα, που έδωσε ένα αποτέλεσμα το οποίο επίσης (όπως και παραπάνω) αν δεν το δεις δεν το πιστεύεις. Θερμά συγχαρητήρια στο Λύκειο-κόσμημα της κοινωνίας μας και σε μία-μία από τις δώδεκα κεντήστρες Κυρίες.

Αυτά, δεν (περι)γράφω άλλο. Και… Αν δεν μπορείς, φύγε ρε φίλε. Γεια σας.

Στο φθινοπωρινό Πήλιο και συγκεκριμένα στο Προσκοπικό καταφύγιο «Κένταυρος» στα Χάνια, Σεπτέμβριος 1987, 1^η Συνάντηση Παλαιών Προσκόπων του 58^ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου.

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 10.11.2021, αρ.φύλλου 37.568)

κυκλο-φ-οριακα 982, 28 Αυγούστου 2019

Κυριακή βράδυ επιστρέψαμε στον Βόλο. Με το που ανοίξαμε την πόρτα του αυτοκινήτου για να κατεβούμε, μια τρομερή μπόχα μας τύλιξε. Δεν ήταν μπόχα από την καύση των πλαστικών, ήταν κάτι που παρέπεμπε σε ψοφίμι. Αντί να ανοίξουμε τα πορτοπαράθυρα να αεριστεί το σπίτι κλειδωθήκαμε μέσα κι αφεθήκαμε στο ερκοντίσιον. Το πρωί της Δευτέρας μας ξύπνησαν οι φωνές των εργατών καθαριότητας, που πηγαίνοντας να αδειάσουν τον μπλε κάδο της ανακύκλωσης διαπίστωσαν ότι μέσα υπήρχαν ψάρια που σάπιζαν και βρωμούσαν απαίσια. «Στόλισαν» με διάφορα κοσμητικά επίθετα τον ή την γείτονα που έκανε αυτή την πράξη κι έστειλαν το πλυντήριο ειδικά για να πλύνει αυτόν τον κάδο. Η κατάσταση βελτιώθηκε, χωρίς όμως να εξαφανιστεί πλήρως η δυσοσμία.

Εγώ, τώρα, τι να πω, συμπολίτες; Τι να πω; Τάχαμου είμαστε Ευρωπαίοι, τάχαμου μας ζημίωσαν τα κάπιταλ κοντρόλς, τάχαμου περιμένουμε επενδύσεις-ουρανοξύστες, τον κακό μας τον καιρό συμπολίτες, ούτε ο ένας τον άλλον δεν σεβόμαστε, πόσο μάλλον τα άτομα με αναπηρία, τους μη έχοντες, το περιβάλλον…

Αλλά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα των στοιχημάτων εφαρμόστηκε ήδη το επιλεγόμενο VAR (βαρ), Video Assistant Referee, διαιτητής υποβοηθούμενος από βίντεο. Τι δουλειά έχει ένα βαρ ανάμεσα σε τόσους βαρβάρους! Προβλέπω πολλά γέλια για εμάς που δεν παίζουμε στοίχημα. Για εσάς που παίζετε, κακό του κεφαλιού σας, ήταν που ήταν όπως ήταν το ελληνικό πρωτάθλημα, τώρα με το VAR θα γίνει ακόμη χειρότερο. Για να πλουτίζουν οι επιτήδειοι, ονόματα και μη χωριό, με τα δικά σας τα λεφτά, κορόιδα!

Να με συμπαθάτε αν παραφέρθηκα ελαφρώς στα μέχρι τούδε. Δεν βρίσκω άκρη, πουθενά.

Στο φατσοβιβλίο δημοσίευσα μια φωτογραφία από την ανέκαθεν βρυσούλα στα Χάνια, που έχει τα μαύρα χάλια. Επειδή πολλοί από εσάς, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν ασχολείσθε μ’ αυτό το άθλημα του facebook (εσείς που ασχολείστε μπορείτε να με βρείτε ως Μπάμπης Sky), έκρινα ότι καλό είναι να αναδημοσιεύσω και στα κυκλο-φ-οριακα τόσο την φωτογραφία, όσο και το σχετικό σχόλιο. Μπας και φιλοτιμηθεί κανένας…

«Αυτή η βρυσούλα βρίσκεται στα Χάνια, στην κορυφή του Πηλίου, πάνω στον δρόμο. Από μπροστά της περνούν χιλιάδες αυτοκίνητα, ντόπιων, επισκεπτών και τουριστών, ημεδαπών και αλλοδαπών, χιλιάδες μάτια την βλέπουν, εκατοντάδες (τουλάχιστον) σταματούν για να πιουν ένα νεράκι, κάποιοι γεμίζουν και μερικά μπιτονάκια για το σπίτι.

Οι μόνοι που δεν περνούν από εκεί είναι οι άνθρωποι του Δήμου Βόλου - διότι στον Δήμο Βόλου ανήκουν, κατά Καλλικράτη, τα Χάνια.

Η κατασκευή της στην σύγχρονη εποχή έγινε από τον, κατά Καποδίστρια, Δήμο Αγριάς, με προσωπικό ενδιαφέρον από έναν συνονόματο Αντιδήμαρχο.

Τώρα πια τα "προσωπικά ενδιαφέροντα" των αιρετών του Δήμου Βόλου μάλλον είναι διαφορετικά...

Και η βρυσούλα καταρρέει.

Προσέξτε τις προεξέχουσες σκουριασμένες, βεβαίως, μπετόβεργες, τις πλάκες που λείπουν, το σκοινί (!) που συγκρατεί την βρώμικη λεκάνη, τα μαύρα ζουμιά που κατατρέχουν, τον περιβάλλοντα χώρο…

Είμαστε και σε τουριστική περιοχή, π' ανάθεμά μας!»

Κυριακή 1^η Σεπτεμβρίου 2019 ξεκινά η θητεία των νέων Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων στην Ελληνική Επικράτεια. Η στήλη, ως παντοιοτρόπως υπερκομματική-υπερπαραταξιακή και ανυπερθέτως φιλο-αυτοδιοικητική, οφείλει να ευχηθεί σε όλους και όλες «καλή θητεία» και «καλή κυβερνησιμότητα», όπως λέει και το καινούργιο τραγουδάκι.

Όμως ξεκίνησε ήδη το περασμένο Σάββατο 24.08.2019, αρ. φύλλου 36.901, η θητεία του κ. Σταύρου Δημόπουλου ως Διευθυντή Σύνταξης και του κ. Δημήτρη Ράλλη ως Αρχισυντάκτη στην 122χρονη «Θεσσαλία» μας. Ευχόμαστε δημοσιογραφικές επιτυχίες και μακροημέρευση. Και στους απελθόντες καλή σύνταξη, με Υγεία.

«Γολγοθάς το κυκλοφοριακό», μια μπαλωθιά στον αέρα, χωρίς συνέχεια. Κάπου κοντά θα έχει και γενική συνέλευση το Αστικό ΚΤΕΛ, διαβάζω. Άραγε θα τεθεί κανένα τέτοιου είδους σοβαρό θέμα; Δεν το πιστεύω, αλλά θα περιμένω. Το ίδιο και από τους ομοίως φίλους Ταξιτζήδες, από τους οποίους έχω πολλά χρόνια να ακούσω κάτι σοβαρό επί του κυκλοφοριακού, πέρα από ψιλογκρίνιες και απαιτήσεις για πιάτσες. Πέρασαν και οι εκλογές κι εγώ, ο αιθεροβάμων, ακόμα περιμένω…

Στην αναμονή λοιπόν. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην 122χρονη καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 28.08.2019, αρ.φύλλου 36.904)

Το ελληνικό ποδόσφαιρο, 10.05.2017

Το ελληνικό ποδόσφαιρο

(Μία «άνευ αιτίας» απόπειρα προσέγγισης ενός «ειδικού» θέματος από κάποιον απολύτως «μη ειδικό»)

Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Συγκοινωνιολόγος Μηχανικός MSc.

Η διαπίστωση: το ελληνικό ποδόσφαιρο νοσεί.

Τα ελληνικά πρωταθλήματα, τόσο στην Α’ Εθνική κατηγορία (που κατ’ ευφημισμόν ονομάστηκε Superleague – πουθενά αλλού στον ευνομούμενο κόσμο δεν υπάρχει τέτοια υπερβολή…), όσο και στην Β’ Εθνική (που αποκαλείται Football League) όσο και στην Γ’ Εθνική (που έμεινε έτσι, καθώς δεν άξιζε να ασχοληθεί κανείς μαζί της, μέχρι που υποβιβάστηκε σ’ αυτήν η ΑΕΚ και, πρόσφατα, ο Άρης), όσο και στα Τοπικά (π.χ. πρωτάθλημα ΕΠΣΘ, Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας) αξιολογούνται διεθνώς στην τελευταία θέση (πρόσφατη έρευνα της αγγλικής εφημερίδας Daily Mail, που δεν είδα να  «αμφισβητείται» από κανέναν ντόπιο παράγοντα, ούτε ποδοσφαιρικό, ούτε κυβερνητικό).

Τα γεγονότα που αποδεικνύουν την αρχική διαπίστωση είναι πολλά και αδιαμφισβήτητα, γράφονται, ακούγονται και βλέπονται σε καθημερινή βάση – ένας βομβαρδισμός ετσιθελισμού και τραμπουκισμού, παραβίασης νόμων και κανόνων, είτε ποδοσφαιρικών είτε ηθικών, ένα περιβάλλον γκανγκστερισμού. Όποιος έχει μάτια, αυτιά και, κυρίως, νου μπορεί να προσλάβει και να καταλάβει, το δεύτερο εφ’ όσον, βεβαίως, το θέλει.

Η θέση: θεωρώ τον εαυτό μου φίλαθλο. Με την ωραία, αρχαία και συνάμα διαχρονική έννοια του τόσο ταλαιπωρημένου αυτού όρου. Φίλος του άθλου (άθλος = μεγάλο, επίπονο και σπάνιο κατόρθωμα), άτομο που του αρέσει να παρακολουθεί γενικά τα του αθλητισμού, και καθόλου οπαδό (οπαδός = πρόσωπο που υποστηρίζει με φανατισμό (κάποιον/κάτι), που το πάθος του υπερβαίνει τη λογική) (Λεξικό Μπαμπινιώτη).

Κάνω λοιπόν κι εγώ, όπως οφείλει να κάνει κάθε σκεπτόμενος πολίτης, κάποιες σκέψεις σχετικά με το τι θα έπρεπε να γίνει για να διορθωθούν τα περιλάλητα «κακώς κείμενα» (έκφραση προσφιλέστατη στους γενικώς αθλητικο-γράφους, -ομιλητές και -καφενόβιους) του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και καταλήγω στα παρακάτω τέσσερα μέτρα, απολύτως αναγκαία κατά την γνώμη μου, «προαπαιτούμενα», όπως μας είπανε να λέμε στα χρόνια της τρόικας.

1.         Κατάργηση του «Στοιχήματος» και όποιου άλλου τυχερού παιχνιδιού σχετίζεται με το ποδόσφαιρο. Πλήρης απαγόρευση συμμετοχής ελληνικών ομάδων σε οποιαδήποτε λίστα στοιχηματισμού, είτε στην Ελλάδα είτε σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού (π.χ. Μαλαισία κλπ. – ο νοών νοείτο) με ποινή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα για τουλάχιστον δύο (2) χρόνια.

2.         Άμεση διάλυση και πλήρης απαγόρευση δημιουργίας νέων «συνδέσμων φιλάθλων» και συναφών παραφυάδων.

3.         Απαγόρευση κυκλοφορίας όλων των οπαδικών εφημερίδων (είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο όπου κυκλοφορούν καθημερινά (!) 12+1 σε κυπριακή έκδοση αθλητικές εφημερίδες) και απαγόρευση μετάδοσης συναφών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, εκτός, φυσικά, από τις μεταδόσεις των αγώνων.

4.         Αυστηρός περιορισμός του αριθμού των επαγγελματιών παικτών με τους οποίους μπορεί να έχει συμβόλαια συνεργασίας μία Ομάδα (σ’ αυτό, δηλαδή, που ονομάστηκε, για να το καταλαβαίνουμε καλύτερα εμείς οι αμόρφωτοι, ρόστερ – εκ του αγγλικού roaster). Ταυτόχρονα αυστηρή ποσόστωση στον αριθμό των πάσης προελεύσεως αλλοδαπών ποδοσφαιριστών που μπορούν να ενταχθούν στο «ρόστερ».

Με αυτά τα τέσσερα (4) μέτρα κόβονται όλα τα «αποστήματα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο:

α.         Το μεγαλύτερο κακό είναι το περίφημα «Στοίχημα», νόμιμο, παράνομο, ελληνικό, διεθνές, διαδικτυακό, το περιβάλλον μέσα στο οποίο οι επιτήδειοι ζουν και πλουτίζουν με τα λεφτά των κορόιδων. Το «νόμιμο» μαύρο χρήμα που κινεί τα πάντα στο ποδόσφαιρο και οδηγεί είτε σε στημένα παιχνίδια, είτε σε ξυλοδαρμούς, είτε σε «ηρωοποιήσεις» παραγόντων και λοιπών συγγενών.

β.         Οι «οργανωμένοι» οπαδοί συγκροτούν τις ομάδες κρούσης (κάτι σαν τα τάγματα εφόδου…) των εκάστοτε παραγόντων, που εκμεταλλεύονται στο έπακρο τη συναισθηματική, (συνήθως και κατ’ αρχήν) σχέση των απλών ανθρώπων με την αγαπημένη τους Ομάδα, για να ικανοποιήσουν αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή η «σχέση» διέπεται από σκοτεινούς κανόνες και διαδραματίζεται, κατά κανόνα, σε σκοτεινά δωμάτια.

γ.         Οι δημοσιολογούντες περί το ποδόσφαιρο βρίσκονται επίσης, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, στην υπηρεσία των οικονομικών συμφερόντων που διαφεντεύουν το άθλημα. Είτε φανερά, μέσω των χρωματισμένων οπαδικών εφημερίδων και εκπομπών, είτε κρυφά, στα παρασκήνια ακόμη και της μικρότερης ποδοσφαιρικής δραστηριότητας. Είναι αυτοί που συστηματικά εξάπτουν τα πνεύματα αλλά επιχειρηματολογούν ασυστόλως «κατά της βίας», που σταλάζουν μίσος πραγματικό για τους αντιπάλους-εχθρούς, που διατυμπανίζουν τις επιτυχίες και δικαιολογούν με απίθανα επιχειρήματα τις αποτυχίες, που εξυψώνουν ή καταβαραθρώνουν παίκτες, προπονητές, διαιτητές κατά το δοκούν ή, συνηθέστερα, κατ’ επιταγήν.

δ.         Οι λεγόμενοι «μάνατζερς», ντόπιοι και ξένοι, είναι αυτοί που βρέξει-χιονίσει βγάζουν πολλά τζάμπα λεφτά, είτε πουλήσουν «παιχταρά», είτε «παλτό». Μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα του χρήματος αναμφισβήτητα λειτουργούν και επωφελούνται και οι ίδιοι οι πάσης φύσεως παράγοντες του ποδοσφαίρου, ας σκεφτεί κανείς πόσοι παντελώς άχρηστοι παίκτες «αποθεώθηκαν» με τον ερχομό τους (για βόλτα…) στην ηλιόλουστη Ελλάδα. Από την άλλη μεριά απαξιώνεται τελείως το ελληνικό δυναμικό σε παίκτες και τα αποτελέσματα είναι ήδη καταφανή στις Εθνικές Ομάδες.

Αυτά. Αν αυτά δεν αλλάξουν, όλα τα άλλα είναι «στάχτη στα μάτια» και κουβέντα να γίνεται. Το περίφημο «αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου», που κατά περίπτωση επικαλούνται κάποιοι ή η «επίκληση της Πολιτείας» από κάποιους άλλους, ανάλογα με το τι βολεύει τον καθένα σε μια συγκεκριμένη στιγμή, για ένα συγκεκριμένο γεγονός και για πολύ συγκεκριμένους λόγους, δεν μπορούν να βγάλουν από το τέλμα το ελληνικό ποδόσφαιρό. Όσες συσκέψεις, επισκέψεις, συνεντεύξεις, παραστάσεις, εκλογές, αναβολές, συλλήψεις, διώξεις και να γίνουν αν δεν κοπούν με απόλυτο νομοθετικό τρόπο, ακόμη και με μέτρα «δικτατορικού χαρακτήρα», όπως είναι τα παραπάνω, οι υπόγειες διαδρομές του χρήματος, τίποτε απολύτως δεν πρόκειται να γίνει.

Τα κορόιδα θα συνεχίσουν να πληρώνουν, να σπάζουν καθίσματα και να ξυλοφορτώνονται, παίκτες, προπονητές και διαιτητές θα παραμείνουν έρμαια των διαθέσεων του καθενός, και δημοσιογράφοι, μάνατζερς και, κυρίως, παράγοντες θα συνεχίσουν να ζουν και να πλουτίζουν με τα λεφτά των κορόιδων. Και όλοι θα κινούνται διαρκώς εναντίον όλων.

Κατά την προσφιλή ελληνική τακτική των τελευταίων ετών: όλοι εναντίον όλων. Οι άνθρωποι.

Με ένα και μοναδικό θύμα. Το ποδόσφαιρο.

ΥΓ1. Είπαμε, θεωρώ τον εαυτό μου απλό, αγνό και σκεπτόμενο φίλαθλο. Αιθεροβάμων δεν υπήρξα ποτέ. Γνωρίζω καλά ότι όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να πραγματοποιηθούν σε ένα ανεξάρτητο και έντιμο Κράτος, το οποίο δεν θα διαπλεκόταν παντοιοτρόπως με τους άρχοντες τόσο του ποδοσφαίρου όσο και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όπως κατά κανόνα συμβαίνει με το δικό μας (βλέπε ΟΠΑΠ, DIGEA, ΟΛΠ, ΟΛΘ ΤΑΙΠΕΔ, ΣΕΚΑΠ κλπ. κλπ.).

ΥΓ2. Το κείμενο γράφτηκε τον Νοέμβριο 2014. Δημοσιεύτηκε αμέσως στο προσωπικό μου ιστολόγιο και τον Φεβρουάριο 2015 σε ενημερωτικό ιστότοπο της πόλης μας. Δεν έχει καμία απολύτως χρονική συσχέτιση με το χάλι της 6^ης Μαΐου 2017 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Ύστερα μπήκε στο χρονοντούλαπο καθώς τότε, ακόμη, δεν είχαν αλλάξει οι διαθέσεις των οπαδών στην πόλη μας …

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 11.05.2017)