Συννέφιασε το Πήλιο
αντάριασ’ ο Αη Γιάννης, καμάρι μου!
και το Αιγαίο θύμωσε
τα κύματα σηκώνει, καλέ μου!
βγήκαν τα ψάρια στη στεριά
οι βάρκες στο λιμάνι
βγήκαν και οι γυαλόπετρες
στην αμμουδιά σεργιάνι.
Το Πήλιο πήρε να βροντάει
η θάλασσα ασπρίζει, αστέρι μου!
ρίχνει ο Άθως κεραυνούς
αστράφτει ο Χορτιάτης, καλέ μου!
και στα πλατάνια τα ψηλά
λυσσομανά ο Βαρδάρης.
Η Πλάση τρέμει σύγκορμη
μαλώνουν τα Στοιχειά της, αητέ μου!
κι οι Ανθρώποι τρέχουν να κρυφτούν,
μικροί μπροστά στο Θάμα.
(μπορεί να γίνει και τραγούδι, ανυπερθέτως δημοτικότροπο)
(μπορεί να γίνει και τραγούδι, ανυπερθέτως δημοτικότροπο)