κυκλο-φ-οριακα 1196, 29 Μαΐου 2024

Μεγάλη μέρα η σημερινή, σε τούτον τον ιστορικό Μάη που διανύουμε. Αθλητικού χαρακτήρα ιστορικότητα, διότι κατά τα άλλα διανύουμε ακόμη μία προεκλογική περίοδο «υψίστης σημασίας» δια την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν και την θέσιν της Ελλάδος εντός αυτής (που όλο και περισσότερο υποβαθμίζεται, αλλά εμείς άλλα πρέπει να πιστεύουμε…) όπου κάθε πικραμένος/-η φτιάχνει ένα κόμμα και ζητάει την ψήφο μας μέσω μακροσκελούς τηλεοπτικού μηνύματος. Το μεγάλο ζητούμενο, πλέον, είναι η συμμετοχή των ψηφοφόρων, ακόμη και μετά την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου – έτσι αναξιόπιστη που την καταντήσανε την Δημοκρατία οι παντοιότροποι και ποικιλόχρωμοι Αθώοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι μόνο στην Ελλάδα, φοβάμαι ότι δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς μαζί της.

Αλλά η ιστορικότητα έγκειται στο ότι την περασμένη Κυριακή ο Παναθηναϊκός στέφθηκε Ευρωπαϊκός Πρωταθλητής Μπάσκετ, το περασμένο Σάββατο ο ίδιος στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος στο Ποδόσφαιρο και απόψε, 29.05.2024, περιμένουμε να στεφθεί ο Ολυμπιακός Πειραιώς Κυπελλούχος στο Ευρωπαϊκό Ποδοσφαιρικό Conference League. Τόσα σοβαρά γεγονότα συμπυκνωμένα δεν θυμάμαι να με βομβάρδισαν τα τελευταία χρόνια. Αφήστε και την ανασφάλεια αν θα βρεθεί επενδυτής να αγοράσει τα στοιχήματα του ΝΠΣ, έχω χάσει τον ύπνο μου αδέρφια.

Υπογράφηκε η σύμβαση για την κατασκευή του Μουσείου της Αργούς, και καλά έκανε. Δεν έμαθα ποιος είναι ο ανάδοχος και τι έκπτωση έχει δώσει, διότι, με όλον τον προσήκοντα σεβασμό στον συμπαθή κλάδο των (κατά κανόνα συναδέλφων) εργοληπτών δημοσίων έργων, τον τελευταίο καιρό στον Μονακοβόλο τα έργα (ακόμη και τα εργάκια) αρχίζουν και δεν τελειώνουν (με εξαίρεση τα έργα του Πανεπιστημίου), δεν ξέρω ποιος ή τι φταίει, πολλά συζητιούνται στα καφενεία, οι πολίτες διαμαρτύρονται …από μέσα τους, και το καθεστώς της Πλατείας Ρήγα Φεραίου καλά κρατεί. Αυτά για σήμερα, την επόμενη φορά θα πούμε λίγη απαραίτητη Ιστορία περί αυτού του Μουσείου και του ναυπηγήματος της Αργούς αυτού καθ’ αυτού.

Στο μεταξύ αναπτύσσεται σταδιακά το καινούργιο Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης, σε συντομογραφία ΣΕΣ. Αυτό το «ΣΕΣ» ήταν μια αποκλειστικά δική μου επινόηση, το καλοκαίρι του 1994, όταν μαζί με τον καλό συνάδελφο Νίκο Τρίμη μελετούσαμε την ελεγχόμενη στάθμευση για λογαριασμό, τότε, της ιδιωτικής εταιρείας ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ, που είχε πλειοδοτήσει στον σχετικό διαγωνισμό του Δήμου Βόλου τον Ιούνιο 1993 (σύμβαση 8 Ιουνίου 1994), επί Δημαρχίας Δημήτρη Πιτσιώρη. Όποιος/-α ενδεχομένως ενδιαφέρεται για εκείνη την Ιστορία, υπάρχει στο ιστολόγιό μου η πλήρης εισήγηση και η σχετική παρουσίαση σε Ημερίδα του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων στην Αθήνα, στις 18 Ιουνίου 2002, σε συνεργασία με τον άλλο καλό συνάδελφο Γιώργο Τουλουμάκο, Προϊστάμενο στο Τμήμα Κυκλοφορίας του Δήμου Βόλου. Το ΣΕΣ που λειτουργεί μέχρι σήμερα ξεκίνησε στις 11 Ιουλίου 1994. Έφτασε ως τις μέρες μας με πολλές διαφοροποιήσεις αλλά με τις ίδιες πάντοτε Πινακίδες, κατασκευής της βολιώτικης εταιρείας γραφικών τεχνών «ΠΑΛΜΟΣ» των Βασίλη Καραπατάκη και Ηρακλή Γαρυφαλλογιάννη, μεταξοτυπία πάνω σε φύλλο λαμαρίνας. 30 ολόκληρα χρόνια εκτεθειμένες στις καιρικές συνθήκες και στα ανθρώπινα γούστα κι είναι ακόμη ακέραιες και στιλπνές. Τώρα που αυτές οι Πινακίδες ξηλώνονται λόγω του καινούργιου, ψηφιακού, πλέον, Συστήματος φρόντισα να κρατήσω δύο, μία από Πορτοκαλί Ζώνη και μία από Πράσινη Ζώνη, έτσι, για την Ιστορία και την Ανάμνηση. Η ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ έπαψε να ελέγχει στις 4 Μαρτίου 1998, ύστερα από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και ανέλαβε ό Δήμος Βόλου.

Ένα τέτοιο ψηφιακό Σύστημα Στάθμευσης ήταν η προτελευταία μελέτη που έκανα, πριν την συνταξιοδότησή μου ως υπάλληλος του Δήμου Βόλου, 2012-13. Εκείνη η μελέτη, σε συνεργασία με σχετικές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνταν σε πολλές πόλεις, δεν υλοποιήθηκε, το Δημοτικό ΣΕΣ (ΔΗΣΕΣ) συνέχισε να λειτουργεί κατά βάση με ξυστές κάρτες, καθώς οι κερματοδέκτες ΑΜΑΝΟ που λειτουργούσαν από το 1994 ένας-ένας έβγαιναν εκτός λειτουργίας λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Σήμερα δεν ξέρω πόσες είναι οι ελεγχόμενες θέσεις και τι απόδοση έχουν, καθώς και αν υπάρχουν διακριτές ζώνες – οι έρμες οι Πινακίδες με τα διαφορετικά χρώματα (πορτοκαλί και πράσινο) παραμένουν στη θέση τους.

Το νέο ΣΕΣ Βόλου έρχεται αυτές τις μέρες με ορμή. Με άσπρες και μπλε διαγραμμίσεις, με αισθητά μεγαλύτερη περιοχή ελέγχου, με νόμιμες θέσεις στις οδούς Ελ.Βενιζέλου και Κ.Καρτάλη – δεν ξέρω τι σκοπεύουν για Δημητριάδος-Ιάσονος, όπου, ως γνωστόν, η κυκλοφορία διεξάγεται σε μία και μοναδική λωρίδα – και με ρυθμίσεις για τους μόνιμους κατοίκους στις μπλε θέσεις, χωρισμένους αποκλειστικά σε τρεις ζώνες, που φοβάμαι ότι είναι δύσκολο να λειτουργήσουν όπως οι σχεδιαστές τους το φαντάζονται, πιθανώς αυτό να είναι ένα σύστημα που λειτουργεί στο χάος της Αθήνας, για τον Βόλο μας δεν ξέρω. Επίσης δεν ξέρω πώς κατανέμονται οι θέσεις επισκεπτών στις ζώνες των μονίμων κατοίκων. Και τέλος θεωρώ ότι ο διπλασιασμός του τέλους στάθμευσης είναι και υπέρογκος και αδικαιολόγητος, καθώς αφ’ ενός τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου συστήματος δεν φαίνονται τεράστια και αφ’ ετέρου η ελεγχόμενη στάθμευση εφαρμόζεται για το καλό της πόλης, όχι για τον πλουτισμό του Δήμου...

Τουτέστιν, συμπολίτες, μπαίνουμε σε καινούργιες περιπέτειες, κι εμείς θα είμαστε εδώ να παρακολουθούμε, να ενημερώνουμε και, αν χρειαστεί, να αντιδρούμε.

Σας αγαπώ μελοδραματικώς, γεια σας.

Στην φωτογραφία οι αχώριστοι Φίλοι στο Πάρκο κάθε μέρα ταΐζουν τα περιστέρια.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 29.05.2024, αρ.φύλλου 4179)