ένα μικρό-μικρό φωτισμένο ποδήλατο

κι ένα μικρό-μικρό παιδί

που αδιάκοπα κόβουν βόλτες στη ζωή της πόλης

σου εύχονται

ευτυχισμένο 2012

ένα ταξίδι ...

... είναι πάντα ένα ταξίδι. μια αλλαγή. μια άλλη πραγματικότητα.
ένα ταξίδι έχει πάντα μία αρχή και ένα τέλος.
το τέλος είναι πάντα η πραγματική πραγματικότητα ...

κυκλο-φ-οριακα 693 21.12.2011

Κάλαντα, Νικηφόρος Λύτρας

Είπαμε «θα φύγουμε» και όντως έχουμε ήδη φύγει. Όμως δεν μας έκανε καρδιά να σας αφήσουμε χωρίς τις καθιερωμένες χριστουγεννιάτικες ευχές, που επί είκοσι συναπτά έτη τέτοιες μέρες απαρεγκλίτως απευθύνει η στήλη προς κάθε κατεύθυνση. Διόπερ και εγκαίρως ετοιμάσαμε το παρόν πόνημα, το οποίον επιδιώκει να «ξεχάσει» προς στιγμήν τα μνημονιακά μας βάσανα και να πει δυο απλά λόγια καρδιάς σ’ εσάς τους πολύτιμους συνοδοιπόρους σ’ αυτή την πορεία των είκοσι χρόνων.

Η πόλη μας ντυμένη τα γιορτινά της, χωρίς μεγάλα κέφια, είναι γεγονός.

Πώς μπορεί κανείς να έχει χριστουγεννιάτικα κέφια με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του; Πώς μπορεί κανείς να κλείνει μάτια κι αυτιά σ’ όλα αυτά που απειλούν να αλλοτριώσουν το ίδιο του το είναι;

Δύσκολο, αλλά πρέπει. Όχι για να έχει σώνει και καλά κέφια χριστουγεννιάτικα, αλλά για να μπορέσει ο ίδιος να διαφυλάξει το είναι του, μιας και κανείς άλλος δεν είναι διατεθειμένος να προστρέξει προς συνδρομή του. Αλλιώς θα πρέπει να δηλώσουμε όλοι τρελοί και να πάμε αυτοβούλως να κλειστούμε σ’ ένα τρελοκομείο, μπας και βρούμε την υγειά μας απ’ τους γνωστικούς που θα ‘χουν μείνει απ’ έξω (;).

αγάπες ...

Καιρός, λοιπόν, τώρα που, πλέον, γνωριστήκαμε και «εδραιωθήκαμε» με τεράστια επισκεψιμότητα (sic!), να σας αποκαλύψω, φίλοι αναγνώστες, και τις υπόλοιπες μεγάλες αγάπες που υπάρχουν στην ψυχή αυτού του ιστολογίου, πέραν, βεβαίως, της πενταμελούς οικογενείας, εμού συμπεριλαμβανομένου.

Η πρώτη, η παλαιότερη, ονομάζεται 58^ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Βόλου. Ήταν 1963 όταν πρωτοφόρεσα το γαλάζιο προσκοπικό μαντήλι και ήταν 26 Νοεμβρίου 2011 η πιο πρόσφατη φορά που το ξαναφόρεσα, ως πρόεδρος της ένωσης παλαιών προσκόπων του 58^ου. 48 χρόνια, μια φορά πρόσκοπος, πάντα πρόσκοπος, λέμε εμείς.

Η δεύτερη, η νεώτερη, λέγεται Βολιώτικη Χορωδία. Ξεκίνησα να τραγουδάω ως βαρύτονος μαζί της στις 21 Ιανουαρίου 1997 και μέχρι τώρα έχω πάρει μέρος σε 74 επίσημες εμφανίσεις, με τρεις διαδοχικούς μαέστρους, στον Βόλο, στην Ελλάδα και στην Βουλγαρία. Τι ζητάς, αθανασία; λέει ο Νίκος Γκάτσος.

Σ’ αυτές τις δυο αγάπες, που συνυπάρχουν και καθόλου ανταγωνισμό δεν έχουν μεταξύ τους, βρίσκει το μυαλό την ισορροπία του κι η καρδιά το βήμα της. Το Τραγούδι και η Προσκοπική Φιλία – διαχρονικές αξίες της ζωής …

Κατόπιν αυτών των συγκλονιστικών και με την άδειά σας, από τούδε και στο εξής μίγδην ανάμεσα στα τεχνοκρατοκοινωνικοοικονομικοπολιτικού περιεχομένου κείμενα και κειμενάκια θα λάμπουν και μερικά που θα αφορούν αυτές τις δυο αγάπες, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον!!

Για να μπει λίγο ακόμα φως στη ζωή, και τη δική μου και τη δική σας. Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, λέει ο Γιώργος Σεφέρης.

Ευχαριστώ την αγάπη σας.

όμορφος που ειν' ο Βόλος ...

Έχει ο Βόλος δαντελένια δειλινά μενεξεδένια

πλήθος χείλη κοραλένια, που μεθούν με τη γαρδένια

χίλια χρώματ’ απ’ το Πήλιο, πινελιές από τον ήλιο

ζωγραφίζουν καθ’ αυγούλα

κι από μια βολιωτοπούλα.

Κανείς δεν τον ξεχνάει τον ωραίο Βόλο όπου κι αν πάει.

Είναι τόπος λουλουδένιος, χρυσανθεμοστολισμένος.

Τα γραφικά χωριά του γύρω πλέκουν το στεφάνωμά του

κι ευωδιάζει ο τόπος όλος,

όμορφος που είν’ ο Βόλος.

Είναι θέαμα απ’ τα σπάνια, ανεβαίνοντας στα Χάνια

στον Κισσό, στην Τσαγκαράδα, ανάμεσα σε πρασινάδα

κι από τη μεριά του, στη γαλάζια ομορφιά του,

ξεπροβάλλει η Μακρινίτσα

σαν μπριγιάντινη καρφίτσα.

Κανείς δεν τον ξεχνάει τον ωραίο Βόλο όπου κι αν πάει.

Είναι τόπος λουλουδένιος, χρυσανθεμοστολισμένος.

τα γραφικά χωριά του γύρω πλέκουν το στεφάνωμά του

και το ξέρει ο κόσμος όλος,

όμορφος που είν’ ο Βόλος.

(μουσική και στίχοι του βολιώτη μουσικού και συνθέτη Γιώργου Κοντομητρόπουλου, που έπαιζε θαυμάσια οκαρίνα)

κυκλο-φ-οριακα 692 14.12.2011

Χριστουγεννιάτικη κάρτα ΔΕΚΑΜΜ 2001

Νομοτελειακά οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα. Ανάψανε και μερικά φωτάκια, στολίστηκαν οι βιτρίνες, στο φουλ οι διαφημίσεις «τζάμπα» χριστουγεννιάτικων δώρων στην τηλεόραση – όλοι κάτι θέλουν, και καλά, να μας χαρίσουν… - το καταναλωτικό πνεύμα των Χριστουγέννων αγωνίζεται να επιβιώσει μέσα στις μακροπρόθεσμες μνημονιακές υπερ-αντιξοότητες. Βεβαίως τα δίκια τους έχουν και οι έμποροι, κι αυτοί αγωνίζονται να επιβιώσουν, η αλυσίδα της «πραγματικής οικονομίας» είναι σπασμένη και οι «οικονομικοί αναλυτές» (έχει γεμίσει ο τόπος μας από τέτοιους, τελευταία…) μας έχουν πήξει στη μπουρδολογία που δεν οδηγεί πουθενά. Ήρθε καπάκι και η «πρόταση» Μερκοζί, την οποία απεδέχθησαν, λέει, οι 26 και έμεινε για μία ακόμη φορά μόνη η Αγγλία να διαφωνεί, για τους δικούς της, καθαρά οικονομικούς λόγους, βεβαίως, αλλά εν πάση περιπτώσει διαφωνεί – οι δικοί μας γιατί και σε τι συμφώνησαν; Έχει καταλάβει κανείς, να το εξηγήσει και σ’ εμένα;

Αντιστοίχως, με την φοβερή και τρομερή εργασιακή εφεδρεία του Νόμου που δημοσιεύτηκε στις 27.10 και έπρεπε να έχει εφαρμοστεί στις 27.11.2011 κατάλαβε κανείς τι έχει γίνει ακριβώς; Εγώ κάπου διάβασα ότι από το φανταστικό νούμερο των 20.000 κατέληξε σε περίπου 4.500 διαπιστωτικές πράξεις και άλλες τόσες προσφυγές κατά του Νόμου, του Νόμου που, όπως όλοι το τελευταίο διάστημα, έχει συνταχθεί υπό το καθεστώς πανικού, κατά πώς βεβαιώνουν όλοι οι δικηγόροι και λοιποί νομομαθείς.

σύνοδος κορυφής

άλλη μία "κρίσιμη" σύνοδος κορυφής.

όπου η κορυφή της συνόδου θα ανακοινώσει τα μέτρα υποδούλωσης της ευρώπης, του ανόητου καρτούν που σφιχταγκαλιάζεται και γλυκοφιλιέται συμπεριλαμβανομένου.

για να πάρουν σειρά σε λίγο και οι άλλες ήπειροι.

μεγαλώνει το φιδάκι, αργά και σταθερά, μεγαλώνει...

κυκλο-φ-οριακα 691 07.12.2011

Οδός Αγίου Νικολάου 1997, προ πεζοδρόμησης

Οδός Ερμού 1997, προ πεζοδρόμησης

Ελαφρώς μεταχρονολογημένες ευχές στους Νικολάδες και τις Νικολέτες. Και στην πόλη, που πλέον περιλαμβάνει και την Νέα Ιωνία και όλους τους οικισμούς που έχουμε πολλές φορές αναφέρει. Μία η πόλη, ένας ο πολιούχους άγιος, ο Άγιος Νικόλαος των θαλασσινών, βοήθειά μας.

Και ναι!, μάλιστα!, επιτέλους! είναι γεγονός: προκηρύχτηκε η δημοπράτηση του Περιφερειακού Δρόμου ως «Ολοκλήρωση κατασκευής του τμήματος Γορίτσα-Αγριά» με τα εξής επιμέρους έργα: 1) κατασκευή της οδού από τον Ισόπεδο Κόμβο (ΙΚ) Αλκίπης μέχρι την Ε.Ο. 34 Βόλου-Αγριάς 2) ολοκλήρωση κατασκευής των ΙΚ Αλκίπης και ΑΓΕΤ (αμέσως μετά την κοιλαδογέφυρα) και κατασκευή νέου ΙΚ στην συμβολή του Περιφερειακού με την οδό Βόλου-Αγριάς (στα Αστέρια, δίπλα στις δεξαμενές καυσίμων) 3) ολοκλήρωση της ήδη διανοιγμένης σήραγγας, συνολικού μήκους περ. 595 μ. 4) ολοκλήρωση της ήδη διανοιγμένης σήραγγας διαφυγής, μήκους περ. 114 μ. 5) ολοκλήρωση της ήδη κατασκευασμένης κοιλαδογέφυρας, μήκους περ. 440 μ. 6) ολοκλήρωση του κτηρίου εξυπηρέτησης σηράγγων 7) συνοδά έργα αποχέτευσης, αποστράγγισης, ηλεκτρομηχανολογικά (φωτισμός, εξαερισμός κλπ.) και πρασίνου. Προϋπολογισμός: 13.627.694,47 €. Ημερομηνία λήξης προσφορών: 27 Δεκεμβρίου 2011. Προθεσμία εκτέλεσης εργασιών: 24 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης.

απεργία

άλλη μία 24ωρη "γενική" απεργία σήμερα, καθώς οι εμπνεύσεις της τρόικας και οι εφαρμογές του ελληνικού (;) οικονομικού επιτελείου προχωρούν, πανηγυρίζοντας για την απόκτηση της 6ης δόσης (τη δόση μου μέσα...).

μαζί τους, το ίδιο αισιόδοξα, προχωρεί και το έλλειμμα του παντελώς μη εφαρμόσιμου προϋπολογισμού.

εφεδρεία ναι ή όχι; ιδού η Απορία.

ευρώ ή δραχμή; ιδού η Ρόδος.

Ελλάδα ή όχι Ελλάδα; ιδού το Πήδημα.

να ζει κανείς ή να μη ζει;; να ζει, ΝΑ ΖΕΙ!!

κυκλο-φ-οριακα 690 30.11.2011

Βόλος, οδός Δημητριάδος 2009

Τέλος Νοεμβρίου, Ανδρέου αποστόλου του Πρωτοκλήτου. Χρόνια καλά και πολλά. Και ποιος ξέρει τι να σκέφτεται εκεί ψηλά που βρίσκεται εκείνος ο Ανδρέας, ο ένας και μοναδικός Ανδρέας της ελληνικής πολιτικής, για όλα αυτά που συμβαίνουν στην «Ελλάδα (που) ανήκει στους Έλληνες». Τώρα, που ακόμη κι αυτό διακυβεύεται, τώρα που η Ευρώπη των δύο ή των τριών ταχυτήτων βρίσκεται επί θύραις, τώρα που «οι δανειστές» ζητούν όλο και περισσότερες «γραπτές εγγυήσεις», όλο και περισσότερη υποτέλεια. Αναπόφευκτα έρχεται στο νου μας ο Ανδρέας με το ζιβάγγο, με τις αρχές του ΠΑΚ «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Δικαιοσύνη», με το «όχι στην ΕΟΚ», το «βυθίσατε το Χόρα», το «έξω οι βάσεις του θανάτου», την «αλλαγή», το «μαζί θα προχωρήσουμε», το έσχατο «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα», όλα στο μυαλό μας γυρνάνε, γύρω-γύρω, κάτι σαν τον γύρο του θανάτου με τους αδελφούς Κουτσιρίμπα στο παζάρι.

Όλα παζάρι, η έκτη δόση, η «ενισχυμένη» έβδομη, η καλπάζουσα ανεργία, η εφεδρεία, το έλλειμμα, η φοροδιαφυγή, τα αυγά στην Μυτιλήνη, η μάχη των διαδόχων, οι κωλοτούμπες, οι πανίσχυρες «αγορές», όλα ένας γύρος του θανάτου στο παζάρι. Και στο βάθος … Deutschland ueber alles. Σκέτο, χωρίς μετάφραση.

κυκλο-φ-οριακα 689 23.11.2011

το φίδι, άρτι εξερχόμενον του αυγού του

Την υπογραφή μας πρέπει να προσέχουμε πού την βάζουμε. Ο λαός μας (εμείς, δηλαδή …) προσθέτει και κάτι άλλο που πρέπει να προσέχουμε που το βάζουμε, αλλά αυτό ούτε γράφεται ούτε και έχει σχέση με τα τρέχοντα πολιτικά γεγονότα.

Τα οποία πολιτικά γεγονότα θυμίζουν σε όσους ή θυμούνται ή έχουν διαβάσει σχετικά, την ανάπτυξη του φιδιού μέσα στο αυγό του στην προ-ναζιστική Γερμανία. Για την περίπτωση που δεν το ξέρετε, το αυγό του φιδιού είναι διαφανές κι όποιος το κοιτάζει βλέπει το φιδάκι που μεγαλώνει σιγά-σιγά. Κι όταν μεγαλώσει αρκετά, σπάει το αυγό του το φίδι και επιτίθεται σ’ αυτόν που τόσον καιρό το έβλεπε να μεγαλώνει. Έτσι έγινε τότε, τότε που η Ευρώπη, η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση, η Αμερική και ολόκληρη η Κοινωνία των Εθνών παρακολουθούσαν ατάραχα την σταδιακή άνοδο του Χίτλερ. Το φίδι που μεγάλωνε μέσα στο αυγό του.

κυκλο-φ-οριακα αρχεία: η Πλατεία Πανεπιστημίου

ένα από τα σημαντικότερα "οράματα" του Βόλου, που γεννήθηκε και ανδρώθηκε μαζί με το διαχρονικά σημαντικότερο αναπτυξιακό έργο της περιοχής, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, έγινε πραγματικότητα στα τέλη του 2008, με τον Αλέκο Βούλγαρη Δήμαρχο και την ταπεινότητά μου Δημοτικό Σύμβουλο. 
το θέμα του υπόγειου parking δεν έχει κλείσει ακόμη.
τα κυκλο-φ-οριακα ξεκίνησαν να ασχολούνται με το θέμα το 1995 και η αρχική μας πρόταση είχε διατυπωθεί ήδη το 1989...

κυκλο - φ - οριακά 173             03.11.1995

...         Τον Σεπτέμβριο του 1989 (ογδόντα εννέα, σημειώστε) η ομάδα εργασίας που είχε στήσει το Τεχνικό Επιμελητήριο, αποτελούμενη από τους Συγκοινωνιολόγους Μηχανικούς (αλφαβητικώς) Χ.Σκυργιάννη, Γ.Τουλουμάκο, Ν.Τρίμη για να μελετήσει “Το κυκλοφοριακό πρόβλημα του Βόλου” ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, και με την στάθμευση (η πλήρης μελέτη είναι στη διάθεση όποιου ενδιαφερθεί). Αφού λοιπόν διεξοδικά αναλύσαμε την “παρά το κράσπεδο” στάθμευση στην περιοχή όπου σήμερα εφαρμόζεται το Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης, εξετάσαμε και τις δυνατότητες δέσμευσης ορισμένων οικοπέδων για χρήση parking εκτός οδού.

Καταλήξαμε σε 10 οικόπεδα, συμπεριλαμβανομένων και των τριών οικοδομικών τετραγώνων από Κουταρέλια μέχρι Μακεδονομάχων, μεταξύ Ερμού και Δημητριάδος (ως 1 εκ των 10) όπου εξακολουθεί να “προβλέπεται” να γίνει η Πλατεία Πανεπιστημίου.

κυκλο - φ - οριακά 207             22.11.1996

…         Κάποια πράγματα περί τα κυκλοφοριακά του Πολεοδομικού Συγκροτήματος φαίνεται να κινούνται τον τελευταίο καιρό. Κάτι τα ατυχήματα που αφύπνισαν κάπως (αν και ο ύπνος ελλοχεύει, μη το ξεχνάμε...) κάτι η κυκλοφοριακή μελέτη (που άλλοι την διάβασαν και ορθώς την σχολίασαν και άλλοι “κάτι άκουσαν” και επιστολογραφούν υποθέτωντας...) κάτι τα πραγματικά προβλήματα που καθημερινά οξύνονται, δημιουργούν μια συζήτηση γύρω από το κυκλοφοριακό παρόν και μέλλον αυτής της πόλης. Μέχρι και υπόγειο γκαράζ, κάτω απ’την Πλατεία Ελευθερίας, διαβάζουμε ότι θα προκηρυχθεί εντός του χειμώνος, μέχρι και η παλιά μας πρόταση, από το 1990, για δημιουργία κι άλλου υπόγειου χώρου στάθμευσης στην Πλατεία Πανεπιστημίου συζητείται, μακροπρόθεσμα, βεβαίως, αλλά συζητείται, ενώ τότε κάποιοι μας κορόϊδευαν (είδατε που λένε “λέγε-λέγε το κοπέλι...”). Αλλά ας μην είμαστε και τελείως άδικοι, εξ χρόνια πριν οι Βολιώτες (ακόμα και οι μηχανικοί) έτρεμαν στην ιδέα του νερού που υπάρχει στο ένα μέτρο κάτω απ’το έδαφος, κι εμείς λέγαμε πως είναι εφικτό να γίνει υπόγειο γκαράζ μέσα στο νερό, στο οικόπεδο της Τράπεζας Μακεδονίας-Θράκης, στου Μεταφτσή, στην Αθηναϊκή Ταβέρνα. Σήμερα έχει υλοποιηθεί πλέον πλήρης στεγανοποίηση τόσο στο οικόπεδο της Τράπεζας όσο και στο κτίριο του Πανεπιστημίου, στη γωνία Αργοναυτών και Φιλελλήλων, πιο μέσα στο νερό δεν γίνεται. Αυτό, λοιπόν, ονομάζεται πρόοδος και ίσως, λέω ίσως, αν το 1990 υπήρχε η χρηματική δυνατότητα από μεριάς Δήμου να απαλλοτριώσει τα οικόπεδα, που μετά από τις προτάσεις μας, είχε δεσμεύσει, να ήταν διαφορετική και η σημερινή και η αυριανή εικόνα αυτής της πόλης.

            Αλλά δεν υπήρχε και όπως όλοι γνωρίζουμε η ιστορία δεν ξαναγράφεται.

κυκλο-φ-οριακα 688 16.11.2011

Βόλος, Παπαδιαμάντης

Καθώς έχουμε νέα κυβέρνηση εθνικής ισορροπίας, στο δικό μας θολωμένο μυαλό τριγυρνάει η πρώτη ενότητα από το «Προφητικόν», Έκτο Ανάγνωσμα, του Οδυσσέα Ελύτη στο «Άξιον Εστί»:

Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα
στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.

Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού

σαρώνοντας η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.

Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα
πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.

Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και
το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου.
Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση.

Και μετά θα μιλήσει, να πει: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

-Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο.

-Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και Στρατηγών.

-Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων.

-Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.

Και πείτε μου, αγαπητοί και αγαπητές φίλοι και φίλες, αν αυτό κείμενο, που γράφτηκε πριν από το 1959, δεν είναι πραγματικά προφητικό για την σημερινή ελληνική και παγκόσμια πραγματικότητα, που σαρώνεται από την καταιγίδα που γέννησε ο νους του ανθρώπου μέσω των ηλεκτρονικών οικονομικών υπολογισμών. Δείτε τους Κυβερνήτες και τα Έργα τους, δείτε τα Αλαζονικά Έθνη, δείτε τους Εμπόρους, δείτε τα Κρυφά Νοήματα και την Αλληλουχία τους και σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο θα λάβουνε τα Όνειρα Εκδίκηση.

Σ’ αυτό το απίστευτο αλαλούμ που φτάσαμε να ζούμε, καταφυγή και στερέωμά μας η ποίηση του παρελθόντος ή το παρελθόν της ποίησης – γιατί ούτε και στην ποίηση υπάρχει παρόν, προς το παρόν…

παρά λίγο ...

"δια την σωτηρίαν της πατρίδος" υπουργός και ο εκ Λαρίσης κύριος Αστέριος.

παρά λίγο, δηλαδή, να είχαμε και υπουργό αλεπού ...
(σχόλιον κατανοητόν μόνον από επαϊοντες βολιώτες. σε τυχόν ερωτήσεις λοιπών αναγνωστών απαντήσεις δίδονται κατ' ιδίαν)

τα συνεταιράκια ...

κι εκεί, στην άλλη άκρη της ελληνικής κοινωνίας, εκεί ψηλά εις την βουλήν,

ο Μίμης Ανδρουλάκης παρέα με τον Άδωνη, 

η Μαρία Δαμανάκη η Βρυξελιώτισσα παρέα με τον Μάκη,

οι φωνές της αντι-ΕΦΕΕ παρέα με τις κραυγές της ΕΚΟΦ,

συνεταιράκια

"δια την σωτηρίαν της πατρίδος".

το πολυτεχνείο ζει, αυτό μας οδηγεί.

15 Νοέμβρη 2011

έναρξη των διαδικασιών "αυτοδίκαιης απόλυσης" και "προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας" για τους Έλληνες Δημοσίους Υπαλλήλους και "εργασιακής εφεδρείας" για τους Έλληνες Ιδιωτικούς Υπαλλήλους.

θυμάμαι τον Νοέμβρη του 1973 τέτοιες μέρες.

πώς καταντήσαμε έτσι, 38 χρόνια μετά ...

κυκλο-φ-οριακα 687 09.11.2011

Βόλος, Πλατεία Πανεπιστημίου, Δεκ. 2009

Η στήλη έχει πάθει κρίση επικαιρότητας.

Την προηγούμενη φορά δεν πρόλαβε το οπερετικό δημοψήφισμα, τώρα μάλλον δεν θα προλάβει να συγχαρεί τον νέο Πρωθυπουργό. Τουτέστιν, τον Μανωλιό, ο οποίος άλλαξε τα ρούχα του και τα έβαλε αλλιώς! Διότι συγχωριανοί συμφωνείτε, νομίζω, ότι το πρόβλημά μας δεν βρίσκεται στα πρόσωπα, αλλά στις πολιτικές – ακριβέστερα, στους τρόπους εφαρμογής των πολιτικών από τους πολιτικούς.

Κατόπιν αυτών, ευρισκόμεθα πάλι εν αναμονή (με περισπωμένη και υπογεγραμμένη). Μόνο ο καλός Θεός ξέρει τι περιμένουμε ή, καλύτερα, τι μας περιμένει. Και εις το βάθος (εκλογικός) κήπος. Μαζί με την ΣΩΤΗΡΙΑ.

Το τι κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό στο διαδίκτυο, συμπολίτες, δεν λέγεται. Όλα αυτά που συμβαίνουν είναι «το ψωμί» χιλιάδων συνανθρώπων, που ολημερίς κι ολονυχτίς σκέφτονται, γράφουν, κοινοποιούν, προωθούν, γενικώς διασπείρουν ότι μπορείτε να φανταστείτε. Συλλήβδην αλήθειες και ψέματα, χιούμορ και «χιούμορ», εξυπνάδες και κρυάδες, βαρυσήμαντες μπούρδες και βαθυστόχαστες αερολογίες, μηνύματα αγάπης και αλληλεγγύης, κραυγές μίσους και πολεμικές ιαχές, απ’ όλα έχει ο μπαξές. Καταιγισμός πληροφοριών, υπερκατανάλωση φαιάς ουσίας, αγωνία έκφρασης με φτωχά εκφραστικά στοιχεία, ένας αχταρμάς. Θέλει και το διαδίκτυο αρετήν και τόλμην και είναι λίγες, δυστυχώς, οι ψύχραιμες και μελετημένες τοποθετήσεις.

ψήφος (μη) εμπιστοσύνης ...

και αυτό το ζήσαμε.

η ελληνική κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική Βουλή υπό τον όρο να πάψει να είναι κυβέρνηση την επόμενη μέρα.

δεν ήταν αυτό μία καθαρή ψήφος μη εμπιστοσύνης;

δημοψήφισμα - μπλόφα !!;;

μπλόφα ήταν το δημοψήφισμα, παιδιά;

μήπως για να πει "το αντίπαλον δέος" των τακιμιών το "μεγάλο ναι!";

μήπως για να βγάλουν κάποιοι μερικά εκατομμύρια στα χρηματιστήρια όλης της υφηλίου, που αυτομάτως επί τω ακούσματι έγιναν "ασανσέρ";

μήπως, τελικά, όλο αυτό το "πανηγυράκι" δεν ήταν καν μπλόφα αλλά ήταν παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά;;;

κυκλο-φ-οριακα 686 02.11.2011

Βόλος, παρέλαση 28.10.1998

Η φετινή 28^η Οκτωβρίου θα μείνει στην μνήμη αυτής της πόλης.

Πώς και τι και γιατί, κατά την δική μας πάντοτε άποψη, μετά βιντέου (sic!) και τεσσάρων φωτογραφιών, στο ιστολόγιό μας με τίτλο «κυκλο-φ-οριακα» (το βρίσκει και η απλή αναζήτηση στο Google) ή στο http://babisskyrgiannis.blogspot.com. Μαζί με την «εκ των υστέρων» άποψή μας ότι «όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες»! Στην εδώ φωτογραφία, για να μην ξεχνάμε, λυκόπουλα στην παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου 1998…

Τώρα πλέον, εισελθόντος και του Νοεμβρίου, περιμένουμε το κούρεμα (τι όρος κι αυτός, Θεέ μου…), το χαράτσι της ΔΕΗ, τα χαράτσια των Τραπεζών και των Ταμείων, τα υπόλοιπα της «εισφοράς αλληλεγγύης», την «εφεδρεία», την επερχόμενη ΑΝΑΠΤΥΞΗ, την βέβαιη ΣΩΤΗΡΙΑ, λίγο πριν από τα «απαραίτητα» επόμενα μέτρα για την λήψη της 7^ης δόσης, που επίσης, με την ίδια μαθηματική ακρίβεια, θα μας οδηγήσει στην οπωσδήποτε επερχόμενη ανάπτυξη και στην καινούργια, για 7^η φορά, σωτηρία.

δημοψήφισμα!!!

αίφνης μας προέκυψε δημοψήφισμα.

με ένα "ναι" ή ένα "όχι" να αποφασίσουμε, δηλαδή, για ποιο ακριβώς πράγμα;

για ποια ακριβώς προοπτική;

για ποιο ακριβώς μέλλον;;

αυτός που έχει ήδη 

σπείρει, ποτίσει, ξεβοτανίσει, αναθρέψει 

ανέμους, 

τι περιμένει, άραγε, να θερίσει;

όποιος σπέρνει ανέμους ...

Θρήνοι και Κοπετοί και Δάκρυα Κροκοδείλια ακολούθησαν τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου, κατά την διάρκεια της μη-παρέλασης, στην παραλία του Βόλου μας.
Μία πολύ-πολύ παλιά ινδιάνικη ρήση λέει:

Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.

28 Οκτωβρίου 2011, η παρέλαση που δεν έγινε

Για πρώτη φορά στην Ιστορία του Βόλου, η παρέλαση δεν έγινε. Σωστότερα, ξεκίνησε, παρέλασαν τα Δημοτικά Σχολεία και εκεί τελείωσε.
Ομάδες αγανακτισμένων πολιτών και οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού Βόλου γιουχάϊζαν απ' την αρχή τους "επισήμους", όπου την πρωτοκαθεδρία είχε η κυρία Αποκεντρωμένη Περιφερειακή Διοικητής, πρώτη απεχώρησε η Φιλαρμονική, ύστερα έπεσαν μερικές κροτίδες, ύστερα έκαναν εμφάνιση τα ματ, τα οποία επίσης απεχώρησαν μαζί με τους "επισήμους" υπό τις ιαχές σύμπαντος του συγκεντρωμένου πλήθους, και στη συνέχεια τα παιδιά του Ολυμπιακού "μπουκάρησαν" και κατέλαβαν ειρηνικά την εξέδρα, πετώντας κάτω τις καρέκλες και αποκαθηλώνοντας - αλλά μη καταστρέφοντας - τις ελληνικές σημαίες.
Τέλος.
Σε ολόκληρη τη χώρα πολλές παρελάσεις διακόπηκαν κάτω από τις διαμαρτυρίες των "απλών" πολιτών για την κυβερνητική πολιτική του μνημονιακού μεσοπρόθεσμου κουρέματος και τους εκπροσώπους της.
Και καλώς έγινε. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να τιμηθούν οι νεκροί του '40, που πολέμησαν για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Δικαιοσύνη, Αρχές και Αξίες που το '11 συλλήβδην καταρακώνονται.

Στον Βόλο κατακτήσαμε μία ακόμη "πρωτιά": η διαμαρτυρία ήταν, κυρίως, για τον υποβιβασμό της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου ...

κυκλο-φ-οριακα 685 26.10.2011

Βόλος, Παραλία 2001

Δημητράδες και Δημητρούλες, Χρόνια Καλά. Και Πολλά, βεβαίως, κυρίως όμως Καλά. Με το καλό και μεθαύριο το σύσσωμο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον τότε φασισμό-ναζισμό. Ένα ίδιο σύσσωμο ΟΧΙ πρέπει να πούμε και τώρα, λέω εγώ, στον τωρινό οικονομικό φασισμό των «αγορών» (ποιες είναι οι κυρίες;;;) και των κοράκων της δήθεν ενωμένης Ευρώπης. Ένα ΟΧΙ, μια Εθνική Αντίσταση, στην Κατοχή που ήδη έχει ξεκινήσει με εκπροσώπους τρόικας, επιτροπείες, μυστικοσυμβούλια των μεγάλων δυνάμεων και μια άβουλη, για να μην πω δοσίλογη, κυβέρνηση που αδυνατεί να διαπραγματευτεί το παραμικρό. Να θυμηθούμε το περιλάλητο «οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» του αείμνηστου κυρίου Τσώρτσιλ και να αρχίσουμε, επιτέλους, να πολεμάμε.

Τώρα που φτάσαμε «στο χείλος του γκρεμού», κατά πώς λέει και ο αξιέραστος κύριος Πρετεντέρης.

Ας κρατηθούμε στην όμορφη πόλη μας και την γειτονιά της.

Προχθές άκουσα ότι (πάλι…) δεν ξέρω τι λέω, και ότι στα κέντρα των πόλεων δεν πρέπει να κατασκευάζονται πεζόδρομοι!! Από μια μεριά είμαι ευτυχής που έζησα να τ’ ακούσω κι αυτό, απ’ την άλλη, πάλι, σκέφτομαι μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ευκαιριακή υποκειμενική αντιμετώπιση των πολεοδομικών-κυκλοφοριακών δεδομένων στην χώρα μας. Ανακατεύομαι, όπως πάντα όταν προσπαθώ να μιλήσω για το αυτονόητο και να αντιμετωπίσω το ανόητο. Πάλι θα χρειαστεί η βοήθεια του Θεού, μου φαίνεται.

κυκλο-φ-οριακά αρχεία: στις πόλεις ζουν άνθρωποι

με ικανοποίηση ακούμε και διαβάζουμε ότι η Δημοτική μας Αρχή ενστερνίζεται πλήρως το "σύνθημα" των κυκλο-φ-οριακών "στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα".

"σύνθημα" που πέρασε, βεβαίως, στα κείμενα, αλλά πέρασε και στην Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου 282/2007 για τους Άξονες Βιώσιμης Κινητικότητας, όπου, στην κατακλείδα, οι Στόχοι ήταν:

·      Να ξανακερδίσουμε τους χαμένους χώρους της πόλης.

·      Να ανακτήσουμε την πόλη μας.

·      Στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα.

·  Να μιλήσουμε με τους ανθρώπους πίσω από τις λαμαρίνες.

·   Καλά μελετημένες, συνολικές και όχι αποσπασματικές, παρεμβάσεις. Να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας.

οι αναφορές στα κείμενα:

κυκλο - φ - οριακά 431             11.10.2002

Καλή Ψήφο, Συμπολίτες. Και μην ξεχνάτε ότι στις πόλεις κατοικούν Άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα. Γεια σας.

κυκλο - φ - οριακά 541             21.07.2006

…Έχω πολλές φορές πει ότι στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα. Οι άνθρωποι ταιριάζουν με τα δέντρα, τα δέντρα δεν ταιριάζουν, σ’ αυτή τη χώρα, με τα’ αυτοκίνητα.

κυκλο - φ - οριακά 547             08.09.2006

… Μια πόλη φιλική στα παιδιά είναι μια πόλη φιλική στον άνθρωπο. Όπως μια πόλη φιλική στα άτομα με αναπηρίες είναι φιλική σε ΟΛΑ τα άτομα της πόλης. Κι επειδή, ακριβώς, στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα, ΟΛΑ τα παραπάνω είναι κομμάτια του μεγάλου παζλ που λέγεται «κυκλοφορία». Γιατί αν δεν καταφέρουμε να πάρουμε πίσω λίγο χώρο, γη, επιφάνεια, απ’ αυτή που χωρίς πολύ σκέψη διαθέσαμε στον μεταλλικό άρχοντα της ζωής μας, τίποτε απ’ όλα τα παραπάνω δεν θα μπορέσει ποτέ να πραγματοποιηθεί.

κυκλο - φ - οριακά 548             15.09.2006

… «Στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα!».

Πάνε τέσσερα χρόνια (σύμπτωση;;) που έχουμε διατυπώσει αυτή την «αυτονόητη» θέση. Όπου το «αυτονόητη» μπαίνει σε εισαγωγικά διότι βεβαίως και είναι αυτονόητη, ελάτε όμως που δεν είναι ευκολοκατανόητη! Διότι όταν ο ένας μιλάει για ποιότητα ζωής και καταλαβαίνει «διπλοπαρκάρω στην Ιάσονος για να πάρω πατατάκια» κι ο άλλος μιλάει για «περιφερειακά parking», άντε να μου πει κάποιος ότι η ως άνω θέση είναι αυτονόητη! Μαζί και ο συμπαθής, παχουλός και μακρυμάλλης, δημοσιογράφος, ο οποίος δήθεν αφελώς ερωτά «δηλαδή θα θέσετε υπό διωγμόν τα αυτοκίνητα στο κέντρο;»

κυκλο - φ - οριακά 549             22.09.2006        σχέδιο «Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο»

… Ο όρος «Πόλεις Χωρίς Αυτοκίνητα» καθόλου δεν υπονοεί «διωγμό» του Ι.Χ., όπως κάποιο εσκεμμένα συνεχίζουν να παραπληροφορούν. Υπονοεί απλώς ότι στις πόλεις ζουν άνθρωποι , όχι αυτοκίνητα. Ότι μπαίνει το Ι.Χ. αυτοκίνητο στην πραγματική του θέση, ως μέσον εξυπηρέτησης και όχι ως εργαλείο ταλαιπωρίας ή/και επίδειξης. Να θυμίσω ότι στις ευρωπαϊκές πόλεις εκείνης της ομάδας των «Πόλεων Χωρίς Αυτοκίνητα» ήδη τότε, αρχές-μέσα της δεκαετίας του ’90, ο δείκτης ιδιοκτησίας αυτοκινήτων ήταν πολύ ψηλότερος από ότι είναι ο δικός μας σήμερα, 10-15 χρόνια μετά. Το Ι.Χ. χρησιμοποιείται για τις εκτός πόλης μετακινήσεις και, βέβαια, οπωσδήποτε σε έκτακτες περιπτώσεις, αλλοίμονο, κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να καταργήσει εντελώς τις μετακινήσεις με Ι.Χ.

κυκλο - φ - οριακά 551             06.10.2006                    λέξεις : 664

… Όσο, λοιπόν, «η μάχη του σταυρού» καλά κρατεί, η στήλη φιλοσοφεί ακατακρίτως και οραματίζεται πόλεις όπου ζουν άνθρωποι και όχι αυτοκίνητα. Οραματίζεται συμπολίτες χαρούμενους, με το κεφάλι ψηλά, που αγαπούν τη γειτονιά τους και χαίρονται να την βλέπουν όμορφη και καθαρή, που μένουν εδώ επειδή τους αρέσει, που νιώθουν ασφάλεια για τους ίδιους και τα παιδιά τους, με μια φράση: που χαίρονται αυτή την όμορφη πόλη.

κυκλο - φ - οριακά 684             19.10.2011

… Στο μεταξύ ανακοινώθηκε από την Δημοτική Αρχή το αποτέλεσμα της Διαβούλευσης για τα Κυκλοφοριακά ζητήματα της πόλης. Τόσο το γενικό πλαίσιο (βιώσιμη κινητικότητα) όσο και οι επί μέρους προτάσεις, μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους. Είναι στην σωστή κατεύθυνση, στην μόνη κατεύθυνση που μπορεί να υπάρχει για την ανάπτυξη των πόλεων. Γιατί «στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα» - αυτό ήταν το προσωπικό μας συνθηματάκι στην προεκλογική περίοδο του 2006. Και αυτή η απλή και «αυτονόητη» διαπίστωση δεν μπορεί να υλοποιηθεί αλλιώς παρά με παρεμβάσεις και μέτρα περιορισμού της κατάχρησης του αυτοκινήτου μέσα στις πόλεις και απόδοσης περισσότερου δημόσιου χώρου στους πεζούς και στα παντοιοτρόπως εμποδιζόμενα άτομα, στα ποδήλατα, στις μοτοσικλέτες, στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

παιδιά, ο Μίμης ...

δεν μας έφταναν τα όσα περνάμε κάθε μέρα, έχουμε και τον Μίμη!
που λέει, λέει, λέει και γράφει, γράφει, γράφει αβέρτα αερο- και ταυτο-λογίες.
ύστερα, σαν καλό παιδί, πάει και ψηφίζει ...
α-Μίμητος ο Μίμης!

έχετε γεια βρυσούλες ...

ο καινούργιος εκβιασμός πέρασε άνετα κι ωραία από την ελληνική (;;) βουλή.
το (παρα)πολυνομοσχέδιο που διαλύει και τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα της ελληνικής παραγωγικής διαδικασίας ψηφίστηκε, κι έτσι θα πάρει το κράτος (< κρατώ = κυριαρχώ, άραγε κρατεί το σημερινό ελληνικό κράτος;) το δάνειο για να πληρώσει τους εμπόρους των όπλων και τα συναφή καλά παιδιά, που δανείζουν στο "κράτος" ακριβώς και μόνο γι' αυτόν τον λόγο.

έχετε γεια βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες ...

κυκλο-φ-οριακα 684 19.10..2011

Πήλιο, Γολγοθάς 2010

Καλημέρα στην απεργούσα Ελλάδα. Και μη μου πείτε, σας παρακαλώ, για συντεχνίες, συνδικαλιστές, προνόμια, ρετιρέ και άλλα σχετικά, γιατί νομίζω ότι θα έπρεπε ήδη να είχαμε όλοι καταλάβει ότι τώρα πια πρόκειται για όλους μας και για τον καθένα ξεχωριστά. Οριζοντίως και καθέτως. Για τις ζωές μας μιλάμε, για τις ζωές των παιδιών μας, για το σήμερα που είναι σκοτεινό και για το αύριο που είναι μαύρο κι άραχλο. Για τα διαρκή χαράτσια που δεν εξαιρούν κανέναν, προφανώς όχι κι εσάς. Για τους διαρκώς αυξανόμενους ανέργους, έφεδρους, ημι- και υπο-απασχολούμενους, για τις συντάξεις πείνας. Για τις διαρκώς αυξανόμενες τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις μειώσεις των εσόδων μας.

Ξαναθυμίζω τους στίχους του Κ.Χ.Μύρη (Κ.Γεωργουσόπουλου) από την «Ιθαγένεια» του Γιάννη Μαρκόπουλου, 1972, με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη:

«…Μεγάλωσαν τα γένια μας,

η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας.»

περισσότερα ...

Αχ! τι τραβάμε κι εμείς οι "άσχετοι" ιστολογιστές!!
Στην ανάρτησή μας http://babisskyrgiannis.blogspot.com/2011/09/blog-post_28.html "πανηγυρίζαμε" ότι καταφέραμε να εγκαταστήσουμε το "διαβάστε περισσότερα" στον κώδικα HTML και άλλα παραμύθια.
Κι αυτό ήταν εδώ, μπροστά στα κλειστά μάτια μας, ένα "κλικ".
Ευτυχώς, μας τα άνοιξε ο φίλος και σούπερ ιστολογιστής Γιώργος Δανηλόπουλος.
Να τον διαβάζετε κι αυτόν, έχει πολλά και καλά να πει.

κυκλο-φ-οριακα αρχεία: η πεζοδρόμηση της οδού Σπυρίδη

Μέσα στις προτάσεις της Δημοτικής Αρχής Βόλου (Τετάρτη 12.10.2011) για τα κυκλοφοριακά, υπάρχει και η Πεζοδρόμηση της οδού Σπυρίδη, από 28ης Οκτωβρίου μέχρι Δημητριάδος και της οδού Σωκράτους από Κ.Καρτάλη μέχρι Σπυρίδη.

Ένα θέμα για το οποίο τα κυκλο-φ-οριακά έχουν αφιερώσει πολλές εκατοντάδες γραμμές ...

• κυκλο - φ - οριακά 062 04.12.1992
… Ερχονται γιορτές, πάλι εορταστικώς θα πεζοδρομηθεί το κέντρο του Βόλου, πάλι θα διαπιστώσουμε όλοι ότι η πεζοδρόμηση πετυχαίνει, χωρίς σοβαρές διαταραχές της υπόλοιπης κυκλοφορίας ή της γενικότερης εξυπηρέτησης. Γιατί δεν προχωρούμε σε οριστική πεζοδρόμηση; Είναι κατάσταση αυτή που αντιμετωπίζει ο κάθε πολίτης καθημερινά στην Σπυρίδη και στον Αγιο Νικόλαο;
• κυκλο - φ - οριακά 153 14.04.1995
… το παράδειγμα των Αθηνών. Ποιός να τους πεί περί γλαυκών και τα σχετικά, ότι η Λάρισα έχει 4,5 χιλιόμετρα πλήρως πεζοδρομημένης κεντρικής περιοχής, ότι τα Τρίκαλα, η Καρδίτσα, το Μαρούσι, το Ναύπλιο, η Αρτα και δεκάδες άλλες πόλεις έχουν τις δικές τους λύσεις, ότι ο Βόλος έχει τον μάλλον παλαιότερο, ιστορικά, οργανωμένο πεζόδρομο στην Ελλάδα (άσχετα αν έχουμε μείνει λίγο πίσω, τελευταία, κυρίως λόγω της "ατολμίας" στο ζήτημα της πεζοδρόμησης της οδού Σπυρίδη, που έπρεπε εδώ και καιρό να είχε γίνει).
• κυκλο - φ - οριακά 194 02.08.1996
… Μιλάμε για περιοχές πειθαρχημένης κυκλοφορίας, πεζοδρομήσεις, διαπλατύνσεις πεζοδρομίων και λοιπά, που πολύ επηρεάζονται από την παρά το κράσπεδο στάθμευση, τιθεμένου λίαν συχνάκις του ερωτήματος “και τα αυτοκίνητα πού θα τα βάλουμε;”. Εδώ δεν πεζοδρομείται, όπως οπωσδήποτε θα έπρεπε, το κεντρικότερο σημείο της πόλης, η οδός Σπυρίδη, επειδή κάποιοι ανησυχούν τι θα γίνει με τη στάθμευση κι όταν εμείς λέμε ότι το parking της Αργοναυτών είναι πολύ κοντά, εισπράττουμε την γνωστή αποδοκιμαστική γκριμάτασα, συνοδευόμενη από την επωδό “δεν γίνονται αυτά στο Βόλο...”.

κυκλο-φ-οριακα 683 12.10.2011

Βόλος, Κρουαζιερόπλοιο (Κ.Καρανικολός)

Καλημέρα και σήμερα, Τετάρτη. Για σεβαστούς λόγους της εφημερίδας μας, η στήλη «μετακομίζει» από Παρασκευή σε Τετάρτη. Την υγεία μας να ‘χουμε, για να μπορούμε να ανταμώνουμε στις σελίδες της, κατά το δυνατόν σταθερά.

«Εργασιακή Εφεδρεία» το λένε το καινούργιο παραμυθάκι. Τι παραμύθι δηλαδή, σενάριο αιματόβρεχτης ταινίας να λέμε καλύτερα. Το οποίο αποσκοπεί στην συρρίκνωση αυτού του τρισκατάρατου δημόσιου τομέα, αυτού του ανθελληνικού μορφώματος, υπεύθυνου για όλα τα δεινά που μας ταλαιπωρούν. Δεν ξεχνάμε ότι «ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια Έλληνες» είπε ο κ. Λοβέρδος και προφανώς «πιστεύει ακράδαντα» ότι οι πεντακόσιες χιλιάδες που θα μείνουν εν τέλει δεν θα ταλαιπωρούν τα δέκα κόμμα πέντε εκατομμύρια των Ελλήνων που ευημερούν στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος, ως γνωστόν, αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, τους οποίους εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, αλλά δεν ανησυχούμε, διότι τους ξέρει ο κ. Λοβέρδος και οι λοιποί, αλλά δεν μας τους αποκαλύπτουν για να μην πάθουμε τίποτα απ’ τη χαρά μας.

Τι να πω, ρε παιδιά, όλα αυτά τα σενάρια μου φαίνονται τόσο ασυνάρτητα και συνάμα τόσο παράλογα εγκληματικά, που μόνο σε κάτι βιντεοταινίες τρίτης διαλογής, γεμάτες αίμα και σεξουαλικά υπονοούμενα τα συναντά κανείς. Τι να πω, δεν ξέρω.

το Σχολείο και τα γκρικλις

Ξεκίνησε, καλά ή κακά, με ή χωρίς βιβλία ή/και δασκάλους-καθηγητές, η καινούργια σχολική χρονιά Τα ελληνόπουλα, από την 1η Δημοτικού μέχρι την 3η Λυκείου, γεμίζουν ήδη τις σχολικές αίθουσες. Κάθονται στα θρανία τους και ακούν τους διδάσκοντες να τους μιλούν σε άπταιστα – κατά τεκμήριο – ελληνικά για όλα τα όμορφα πράγματα που περιέχονται στους θησαυρούς των μαθηματικών, της χημείας, της βιολογίας, της φυσικής, της λογοτεχνίας μας, της ιστορίας μας, της θρησκείας μας. Κι ύστερα γράφουν «τεστ» («πρόχειρα διαγωνίσματα» τα λέγαμε εμείς, τότε…) πάνω σ’ όλα αυτά, γράφουν αναλύσεις, περιλήψεις, εκθέσεις ιδεών, άλλες καλύτερα, άλλες χειρότερα, γράφουν ελληνικά.

Κι ύστερα γυρίζουν στο σπίτι. Εκεί τα περιμένει, δίπλα από την αμερικανοτούρκικη ελληνική τηλεόραση, ο Ηλεκτρονικός Υπολογιστής του σπιτιού με το απέραντο Διαδίκτυό του

Εδώ γίνεται το πρώτο «λάθος»: υποτιμάται εμφανώς, από τους φορείς εκπαίδευσης, το πόσα σπίτια διαθέτουν αυτό το «μηχάνημα του διαβόλου» και, συνακόλουθα, το πόσα παιδιά, τουλάχιστον από την 1η Γυμνασίου κι απάνω, έχουν πρόσβαση σ’ αυτό – κι αν δεν διαθέτουν, υπάρχουν και τα ανεξέλεγκτα και πάντα γεμάτα «ίντερνετ καφέ». Υποτιμάται, την ίδια στιγμή που, ορθώς, τα παιδιά διδάσκονται την χρήση των Υπολογιστών, και τα χάρτινα σχολικά βιβλία σταδιακά αντικαθίστανται από ηλεκτρονικά.

Πέρα, λοιπόν, από τους πολλούς κινδύνους που υπάρχουν στην επαφή των παιδιών όλου του Κόσμου με το απέραντο, επαναλαμβάνω, και πολύ δύσκολα ελέγξιμο Διαδίκτυο, ειδικά για τα ελληνόπουλα υπάρχει ο τεράστιος κίνδυνος των γκρικλις. Γκρικλις ονομάζουμε (για όσους ακόμη κάνουν πως δεν ξέρουν …) το να γράφει κανείς ελληνικές λέξεις με λατινικούς (αγγλικούς) χαρακτήρες.
Αν, λέω, αν μπει κανείς στον κόπο να μπει σ’ έναν από τους λεγόμενους «χώρους κοινωνικής δικτύωσης» (social networking), ας πούμε στο «φατσοβιβλίο» (facebook, όπου κάνεις «φίλους»-friends) ή στα «τιτιβίσματα» (twitter, όπου κάνεις «ακόλουθους»-followers) ή σε έναν απλό «χώρο συζήτησης» (chat room), θα διαπιστώσει αμέσως και για τι πράμα μιλάμε και πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα: σε ποσοστό ίσως και μεγαλύτερο από 90% τα ελληνόπουλα επικοινωνούν μεταξύ τους γράφοντας xronia polla moro moy, poly wraia h fotografia soy, 8a bre8oyme stin plateia και όλα τα ανάλογα, διανθισμένα και με διάφορες «φατσούλες» (emoticons), μικρά γραφικά που δείχνουν χαρά, λύπη, αγανάκτηση κλπ.
 
Πού πάνε τα ελληνικά που μαθαίνουν στο Σχολείο; Απλώς, μένουν στο σχολείο, μένουν στο βιβλίο, μένουν στο τετράδιο – δεν μένουν στην ψυχή τους. Γιατί αν έμεναν, δεν υπάρχει κανένα μα κανένα απολύτως τεχνικό πρόβλημα στο να τα χρησιμοποιούν και μέσα στο Διαδίκτυο για την μεταξύ τους γραπτή επικοινωνία.
 
Εμείς λέμε ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο, ότι η ελληνική μας γραφή υποχωρεί ατάκτως, προφήτες δεν είμαστε αλλά εκτιμούμε ότι δεν είναι πάρα πολύ μακριά η ημέρα που, μέσα στην γενική κατάπτωση της ελληνικής μας κοινωνίας, κάποιος Υπουργός Παιδείας, που «στα νιάτα του» θα πήγαινε σε Ελληνικό Σχολείο και σε Γκρικλις Υπολογιστή, θα καταργήσει το ελληνικό αλφάβητο και θα καταστήσει υποχρεωτικό το λατινικό.
 
Υπερβολή; Καθόλου, κατά την γνώμη μας. Με την απόλυτα απαθή ή/και παθητική στάση απέναντι στο πρόβλημα που τηρεί σήμερα το σύνολο των ελληνικών φορέων εκπαίδευσης, από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και την Ακαδημία Αθηνών, μέχρι τους γλωσσολόγους και τους λογοτέχνες και μέχρι τον «τελευταίο» καθηγητή-δάσκαλο (το «τελευταίος» είναι σχήμα λόγου, δεν υπάρχουν πρώτοι και τελευταίοι δάσκαλοι) το μέλλον είναι ζοφερό.
 
Γυρνάμε γύρω-γύρω από τον «ρόλο του σχολείου», κάθε δυο-τρία χρόνια το «αλλάζουμε», το «ανοίγουμε», το «μεταρρυθμίζουμε» και φτου κι απ’ την αρχή, το εκπαιδευτικό μας σύστημα – άλλοι λαοί εκπαιδεύονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τον πόλεμο μέχρι σήμερα. Καλούς και κακούς μαθητές είχαμε και θα έχουμε πάντα, μορφωμένους και αμόρφωτους αποφοίτους είχαμε και θα έχουμε πάντα, καλούς και κακούς δασκάλους είχαμε και θα έχουμε πάντα.
 
Τώρα κινδυνεύουμε να μην έχουμε ελληνική γλώσσα. Τι να το κάνω το «μεταρρυθμισμένο» σχολείο με τις «ερευνητικές εργασίες» που θα αντιγράφονται πάλι απ’ το Διαδίκτυο και θα μένουν μέσα στις αίθουσες; Εγώ θέλω πρωτίστως (ναι! πρωτίστως, εν γνώσει του τι λέω …) το Σχολείο να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν, να ερωτευτούν την γλώσσα τους, να την βάλουν βαθειά στην ψυχή τους, να την τιμούν, να την υπερασπίζονται και να την θωρακίζουν απέναντι στην παγκοσμιοποίηση των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και να μην την εξευτελίζουν γράφοντας αυτά τα γελοία αλαμπουρνέζικα που λέγονται γκρικλις.
 
Γιατί τα σύγχρονα ελληνόπουλα, τα παιδιά μας, ζουν πλέον ΜΕΣΑ στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, ζουν ΜΕΣΑ στο Διαδίκτυο. Κι όποιος αυτό ΔΕΝ το καταλαβαίνει «δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει» που λέει κι ο Διονύσης Σαββόπουλος.
(δημοσιεύτηκε στον "Ταχυδρόμο" την Τρίτη 11.10.2011)

κυκλο-φ-οριακα 682 05.10..2011

Καθώς μπήκε, πλέον, ο Οκτώβριος και τα περί εργασιακής εφεδρείας σενάρια δίνουν (υποσχέσεις) και παίρνουν (κεφάλια), αποτολμήσαμε μία σαββατοκύριακη απόδραση στην όμορφη σπουδάζουσα Θεσσαλονίκη, πληρώνοντας απίθανα ποσά σε διόδια και βενζίνη και «χαζεύοντας» τα «νεκρά» εργοτάξια στα Τέμπη και στις στροφές του Πλαταμώνα. Το καταφχαριστηθήκαμε στον δρόμο, ευτυχώς που μας αποζημίωσε η νύφη του Θερμαϊκού.

Κι όσο οδηγούσα στην ελληνική πραγματικότητα του 2011, στο μυαλό μου τριγυρνούσαν σκίτσα και στιχάκια από την ελληνική πραγματικότητα του 1960, δια μυαλού, καρδιάς και χειρός Μποστ. Όπου Μποστ ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου (1918-1995), θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, ζωγράφος, που έμεινε στην ιστορία πάνω απ' όλα για τις ασεβείς και ανορθόγραφες γελοιογραφικές συνθέσεις του και για τους τύπους που δημιούργησε, τον Πειναλέοντα και την Ανεργίτσα, τέκνα της μαμάς Ελλάδας με το ψηλοτάκουνο, την μπαλωμένη χλαμύδα και το σπασμένο δόρυ. Συνθέσεις με τεράστια δύναμη αποτύπωσης τόσο των γεγονότων της (τότε) καθημερινότητας όσο και του πολιτικού σχολιασμού τους.

περί προνομίων

καθώς "ξαφνικά" μας προέκυψε μία συζήτηση περί βουλευτικών προνομίων,
το ταλαιπωρημένο μυαλό μου θυμήθηκε ένα γραφτό του Εμμανουήλ Ροϊδη (1836-1904).
το παραθέτω ακριβώς όπως γράφτηκε τότε, χωρίς σχόλια και χωρίς "περισσότερα...":

Κόμμα εἶναι ὁμὰς ἀνθρώπων εἰδότων ν᾿ ἀναγιγνώσκωσι καὶ νὰ ὀρθογραφῶσιν, ἐχόντων χεῖρας καὶ πόδας ὑγιεῖς ἀλλὰ μισούντων πᾶσαν ἐργασίαν, οἵτινες ἑνούμενοι ὑπὸ ἕνα ἀρχηγὸν οἱονδήποτε ζητοῦσι ν᾿ ἀναβιβάσωσιν αὐτὸν διὰ παντὸς μέσου εἰς τὴν ἕδραν τοῦ πρωθυπουργοῦ ἵνα παράσχῃ αὐτοῖς τὰ μέσα νὰ ζῶσιν χωρὶς νὰ σκάπτωσιν.

περισσότερα ...

Το ιστολόγιό μας προσπαθεί να βελτιώνεται συνεχώς,

χωρίς εμείς να έχουμε τις απαραίτητες προς τούτο γνώσεις.

Αλλά "το ψάχνουμε".

κυκλο-φ-οριακα 681 23.09.2011

Βόλος, Σπήρερ-Σπηράκι 1991

Λίγο πριν το τέλος του Σεπτέμβρη, και τα πρωτοβρόχια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους.

Ευτυχώς, καθυστέρησαν αρκούντως, αλλιώς θα είχε συμβεί ζημιά! Διότι αυτές τις μέρες, αγαπητοί μου, ζούμε στην πόλη ιστορικές στιγμές. Η στήλη, συνεπής στον ρόλο της πηγής πληροφοριών για τον ιστορικό του μέλλοντος, καταγράφει το γεγονός: Από την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011 έχει ξεκινήσει η μεγαλύτερη επιχείρηση μετακόμισης που έγινε ποτέ σ’ αυτή την πόλη. Μετακομίζουν η Διεύθυνση Πολεοδομίας του (πρώην) Δήμου Βόλου από το κτήριο Τοπάλη-Δημητριάδος, η Διεύθυνση Πολεοδομίας του (πρώην) Δήμου Νέας Ιωνίας από το κτήριο του Μεταξουργείου και η Διεύθυνση Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της (πρώην) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας από το κτήριο της Νομαρχίας, και πηγαίνουν όλες στο κτήριο Σπήρερ, που βρίσκεται στην οδό Μικρασιατών, μεταξύ Μακρινίτσης και Βασσάνη, πίσω από το Υγειονομικό Κέντρο. Στο ίδιο κτήριο στεγάζεται ήδη η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών, η οποία έχει συμπεριλάβει και την Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΥΔΚ) της (πρώην) Περιφέρειας Θεσσαλίας, κατά συνέπεια εκεί δημιουργείται αυτό που έχουν όλες οι σοβαρές πόλεις της Ευρώπης, το Τεχνικό Δημαρχείο του Μεγάλου Συμπολιτειακού Δήμου Βόλου. Ως σκέψη πολύ καλή. Στην εκτέλεση, βέβαια, κανείς δεν νομίζω να είχε εικόνα του τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά σιγά-σιγά, όπως όλα σ’ αυτή τη χώρα, έγινε κι αυτό και η εύρυθμη λειτουργία των νευραλγικών αυτών υπηρεσιών έχει σχεδόν αποκατασταθεί. Υπομονή χρειάζεται κι εδώ.

εβδομάδα κινητικότητας

16 έως 22 Σεπτεμβρίου 2011. Με την "Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο" (car free day) για κλείσιμο. Τιμήθηκε παντού στην Ευρώπη που 40 χρόνια τώρα ασχολείται με τις μετακινήσεις, σε 2051 πόλεις. Από την Ελλάδα συμμετείχαν "επισήμως" 7. Τα Χανιά, η Δραπετσώνα-Κερατσίνι, η Χερσόνησος, η Καλαμαριά, η Πηλαία-Χορτιάτης, οι Σέρρες και η Θεσσαλονίκη. 
Στον Βόλο "γιορτάσαμε" με βροχή, απεργία των δασκάλων, στάση εργασίας των δημοτικών υπαλλήλων και πολλή γκρίνια από ... ταλαιπωρημένους οδηγούς και εμπόρους που δεν ξέρουν τι τους φταίει.
Κατά τα άλλα, το κυκλοφοριακό είναι το νούμερο 1 πρόβλημα που απασχολεί την πόλη.
Μόνο που α) πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε γι αυτό που γίνεται και β) πάντα κάποιοι άλλοι πρέπει οπωσδήποτε να βρουν τη λύση.

Και του χρόνου!

βαρέθηκε η ψυχή μας ...

βαρέθηκε η ψυχή μας να βλέπει πάνοπλους αστυνόμους να προστατεύουν γραφεία από πιθανές επιθέσεις φιλάθλων.
εμάς, ποιος μας προστατεύει από τις καθημερινές επιθέσεις των γραφείων;

volosblogs

ολοκληρώθηκε αισίως η καταχώρηση του ιστολογίου μας στον κατάλογο volosblogs - μετάβαση με κλικ στο διπλανό εικονίδιο. καλή συνέχεια να 'χουμε.

κυκλο-φ-οριακα 680 09.09.2011

Καλή σας μέρα. Κι όσο κρατάει ο καλός καιρός ας παραμένει καλή και η διάθεσή σας, μας, όλων, ας συνεχίζονται και τα θαλασσινά μπάνια, γενικά ας μη μας πιάνει ακόμη η τακτική φθινοπωριάτικη μελαγχολία.

Βέβαια, ιδιαίτερα φέτος, η μελαγχολία αυτή αναμένεται… λίγο βαρύτερη, αλλά ας παραμένουμε όσο γίνεται αισιόδοξοι παρά «το μαχαίρι στο λαιμό» του χθεσινού (Πέμπτη) πρωτοσέλιδου της εφημερίδας μας. Κι από δίπλα ο Υπουργός Κύριος Λοβέρδος με βαρυσήμαντη δήλωση επί λέξει «Ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν 10 εκατομμύρια Έλληνες», που σε πρώτη δική μας ανάγνωση σημαίνει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι Έλληνες. Σε δεύτερη ανάγνωση σημαίνει ότι όλα τα κακά αυτού του τόπου οφείλονται στη δημόσια διοίκηση ενώ στον ιδιωτικό τομέα, στον οποίο, προφανώς, εντάσσονται τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων οφείλονται όλα τα καλά – εκτός, ίσως, λέω, από την κακούργα τη φοροεισφοροδιαφυγή, την οποία ο καλός Κύριος Υπουργός, μαζί με τον ευτραφή συνάδελφό του και τ’ άλλα παιδιά, όλο την κυνηγούν κι όλο δεν την βρίσκουν για να την συλλάβουν, κάτι σαν τον κ. Ψωμιάδη, που παραμένει επί δεκαετίες ασύλληπτος. Ψωμιάδης και Φοροεισφοροδιαφυγή ένα και το αυτό.