 |
| Κάλαντα, Νικηφόρος Λύτρας |
Είπαμε «θα φύγουμε» και όντως έχουμε ήδη φύγει. Όμως δεν μας έκανε καρδιά να σας αφήσουμε χωρίς τις καθιερωμένες χριστουγεννιάτικες ευχές, που επί είκοσι συναπτά έτη τέτοιες μέρες απαρεγκλίτως απευθύνει η στήλη προς κάθε κατεύθυνση. Διόπερ και εγκαίρως ετοιμάσαμε το παρόν πόνημα, το οποίον επιδιώκει να «ξεχάσει» προς στιγμήν τα μνημονιακά μας βάσανα και να πει δυο απλά λόγια καρδιάς σ’ εσάς τους πολύτιμους συνοδοιπόρους σ’ αυτή την πορεία των είκοσι χρόνων.
Η πόλη μας ντυμένη τα γιορτινά της, χωρίς μεγάλα κέφια, είναι γεγονός.
Πώς μπορεί κανείς να έχει χριστουγεννιάτικα κέφια με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του; Πώς μπορεί κανείς να κλείνει μάτια κι αυτιά σ’ όλα αυτά που απειλούν να αλλοτριώσουν το ίδιο του το είναι;
Δύσκολο, αλλά πρέπει. Όχι για να έχει σώνει και καλά κέφια χριστουγεννιάτικα, αλλά για να μπορέσει ο ίδιος να διαφυλάξει το είναι του, μιας και κανείς άλλος δεν είναι διατεθειμένος να προστρέξει προς συνδρομή του. Αλλιώς θα πρέπει να δηλώσουμε όλοι τρελοί και να πάμε αυτοβούλως να κλειστούμε σ’ ένα τρελοκομείο, μπας και βρούμε την υγειά μας απ’ τους γνωστικούς που θα ‘χουν μείνει απ’ έξω (;).
Ευχές λοιπόν:
Ευχές στη "Θεσσαλία" και σ' όλους τους ανθρώπους της, μαζί με τις ευχαριστίες μας, μιας και σύντομα εισερχόμαστε στον 21ο χρόνο φιλοξενίας.
Ευχές σε όλους τους πνευματικούς ανθρώπους αυτής της πόλης. Και σ' αυτούς που είναι και σ' αυτούς που νομίζουν ότι είναι. Και στους πανεπιστημιακούς δασκάλους.
Ευχές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που περνάει τις μάλλον δυσκολότερες ημέρες της ιστορίας της.
Ευχές σε όλους και όλες που ασχολούνται με την κυκλοφορία, τις συγκοινωνίες, τις μεταφορές, με ότι κινείται, γενικώς. Ιδιαιτέρως στους ταξιτζήδες, με τους οποίους ασχολείται τρίτος κατά σειράν υπουργός κι ακόμη οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει.
Ανάλογες ευχές σε όλους εμάς, βεβαίως, που επίσης δεν γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει …
Ευχές στους Εφέδρους. Αξιωματικούς και Οπλίτες, Μηχανικούς, Δημοσίους Υπαλλήλους γενικώς, μετά τον θρίαμβο της εφαρμογής του καταπληκτικού και πρωτοποριακού αυτού μέτρου πάνω στα ελληνικά πειραματόζωα.
Ευχές για μακροημέρευση στις γαλοπούλες, ευχή που μάλλον βλέπω να επαληθεύεται, δεδομένης της εν γένει οικονομικής κρίσης.
Ευχές στον Περιφερειακό δρόμο, να ευτυχήσει, επιτέλους, να ολοκληρωθεί, να ευτυχήσουμε κι εμείς κι όλοι οι συμπολίτες της οδού Αλκίπης.
Ευχές στους Προσκόπους, στις Οδηγούς και σ’ όλα τα εθελοντικά σωματεία της γειτονιάς μας, να αναγνωριστεί, κάποτε, το τεράστιο έργο που επιτελούν.
Ευχές στα Παιδιά όλου του Κόσμου, μικρά και μεγάλα, για καλή τύχη, κυρίως, και πρόοδο, δευτερευόντως. Ιδιαιτέρως στη Δάφνη, στη Μυρτώ και στον Ορέστη.
Ευχές σε όλους τους ανθρώπους που τραγουδούν. Ιδιαιτέρως σε μία απ’ τις αρχαιότερες και καλύτερες χορωδίες της Ελλάδας, την Βολιώτικη Χορωδία.
Ευχές σε όλους και όλες εσάς, που μας διαβάζετε και μας αγαπάτε όσο σας αγαπούμε κι εμείς, να έχετε καλή υγεία, καλό όνομα και καλά οικονομικά (κάλλιο πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος, που λέει και ο λαός μας…).
Με συντροφιά τον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα (1832-1904) ας ξανατραγουδήσουμε κάλαντα, τα ειλικρινέστατα Μοραΐτικα κάλαντα, που, εν ονόματι της αγάπης, δεν ζητάνε και πολλά …
«Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα
δώστε μας και πεντέξι αυγά, να πάμε σ’ άλλη πόρτα.»
Χριστός γεννάται, δοξάσατε, συμπολίτες! Ένας καινούργιος χρόνος θα αρχίσει σε λίγο. Ας ελπίσουμε, με τη βοήθεια του νεογέννητου, να μας βρει λίγο καλύτερα.
Κι εμένα, που είμαι «στις μαύρες μου», κι εσάς, και την οικογένειά σας, και την αγαπημένη μας Πόλη, και τον Κόσμο ολόκληρο. Είθε και τα κυκλο-φ-οριακά. Γεια σας.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
(δημοσιεύτηκε στην "Θεσσαλία" την Τετάρτη 21.12.2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου