καθώς "ξαφνικά" μας προέκυψε μία συζήτηση περί βουλευτικών προνομίων,
το ταλαιπωρημένο μυαλό μου θυμήθηκε ένα γραφτό του Εμμανουήλ Ροϊδη (1836-1904).
το παραθέτω ακριβώς όπως γράφτηκε τότε, χωρίς σχόλια και χωρίς "περισσότερα...":
το ταλαιπωρημένο μυαλό μου θυμήθηκε ένα γραφτό του Εμμανουήλ Ροϊδη (1836-1904).
το παραθέτω ακριβώς όπως γράφτηκε τότε, χωρίς σχόλια και χωρίς "περισσότερα...":
Κόμμα εἶναι ὁμὰς ἀνθρώπων εἰδότων ν᾿ ἀναγιγνώσκωσι καὶ νὰ ὀρθογραφῶσιν, ἐχόντων χεῖρας καὶ πόδας ὑγιεῖς ἀλλὰ μισούντων πᾶσαν ἐργασίαν, οἵτινες ἑνούμενοι ὑπὸ ἕνα ἀρχηγὸν οἱονδήποτε ζητοῦσι ν᾿ ἀναβιβάσωσιν αὐτὸν διὰ παντὸς μέσου εἰς τὴν ἕδραν τοῦ πρωθυπουργοῦ ἵνα παράσχῃ αὐτοῖς τὰ μέσα νὰ ζῶσιν χωρὶς νὰ σκάπτωσιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου