κυκλο-φ-οριακα 1166, 18 Οκτωβρίου 2023

 

Καλημέρα καλοί μου συμπολίτες Βολιώτες και απανταχού αναγνώστες.

Στα τριάντα δύο (μάλιστα, 32!) χρόνια ύπαρξης αυτής της στήλης δεν θυμάμαι καμία φορά από τις 1165 μέχρι τώρα που να μου ήταν τόσο δύσκολο το ξεκίνημα της γραφής. Καμία, παρ’ όλο που έχουν μεσολαβήσει «άπειρα» γεγονότα, καταστάσεις, εμπειρίες, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά και ό,τι βάζει ο νους. Αυτό συνέβη την προηγούμενη Δευτέρα, αμέσως μετά τα 55% του 54%, που μου (μας) φόρτωσε στην πόλη που αγαπάμε για τα επόμενα πέντε (5) χρόνια τον ίδιο χυδαίο νάρκισσο και απολύτως αναποτελεσματικό Άρχοντα. Αδύνατον, έλεγα συνέχεια, πλην όμως αυτή είναι η άτιμη η πραγματικότητα.

Μάλιστα. Το 55% του 54% που πήγε στα εκλογικά τμήματα να ψηφίσει, ήτοι το 29,7% του εκλογικού σώματος σύμπαντος του Δήμου Βόλου καθορίζει πλέον τις τύχες (και την ατυχία…) αυτής της πόλης. Και το τι πρόκειται να γίνει έγινε ήδη σαφές κατά τον επινίκιο λόγο του Άρχοντα. Όπου όμως – ω! του θαύματος – από τα λεχθέντα στενοχωρήθηκε η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και ευθύς παράγγειλε στην εδώ Εισαγγελία διερεύνησιν του θέματος διότι υπάρχει παράβασις του Νόμου τάδε, παράγραφος δείνα και μπλα μπλα μπλα και όπως λέει ο σοφός λαός μας (εμείς δηλαδή) «χ..ε ψηλά κι αγνάντευε»…

Με ένα ψυχοπλάκωμα πέρασε η περασμένη εβδομάδα. Στην οποία εβδομάδα δεν μας έφτανε η κατάθλιψη της πρώτης Κυριακής, διεξάγονταν και τα παιχνιδάκια της δεύτερης Κυριακής, εκεί όπου κυβέρνηση και πρωθυπουργός αυτοπροσώπως τα έδιναν όλα προκειμένου να μην υπάρχει πουθενά στην ελληνική επικράτεια σηκωμένο κεφάλι. Πρωτοφανείς καταστάσεις, συμπολίτες, καταστάσεις πραγματικής χούντας, οι υπουργοί να εκβιάζουν στυγνά τους ψηφοφόρους και ο πρωθυπουργός να ορκίζεται αιώνια πίστη στους αρεστούς της παρέας του.

Και ήρθε επιτέλους η δεύτερη Κυριακή των Περιφερειακών Εκλογών, στην οποία η πανελλήνια συμμετοχή ψηφοφόρων ήταν 52,53%, στο σύνολο της Θεσσαλίας ήταν 39,38%, στην Μαγνησία ήταν 38,04% και στις Σποράδες (που δεν είναι πλέον Μαγνησία, αν δεν το έχετε καταλάβει, είναι άλλο πράμα, «αυτόνομο»…) η «αυτόνομη» συμμετοχή ήταν 27,42%. Αυτό λέγεται Δημοκρατία, συμπολίτες, Ελευθερία στην έκφραση, Κυρίαρχος Λαός και άλλα παραμύθια, εγώ λέω, και μη προς κακοφανισμόν κανενός, ότι πρόκειται για στρέβλωση των εννοιών, το εκλέγειν δεν μπορεί να είναι μόνο δικαίωμα, πρέπει να είναι και καθήκον, δεν είναι λογικό τέτοιες μειοψηφίες να καθορίζουν το μέλλον μιας χώρας εν γένει, δεν γίνεται έτσι να διαπαιδαγωγούνται οι επόμενες γενιές. Κάτι πρέπει να γίνει, και οι σοφοί νομοθέτες, συνταγματολόγοι και λοιποί συγγενείς, που φτιάχνουν νόμους σημαντικούς στα μέτρα της παρέας τους (παντελώς απαράδεκτη αυτή η άμεση εκλογή με 43% (!!) στον πρώτο γύρο) να βρουν τρόπους να συμπεριλάβουν στους λογαριασμούς της εκλογιμότητας και την αποχή, αλλιώς θα πηγαίνουμε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο.

Με αυτούς τους προβληματισμούς και, κυρίως, λόγω της αναίσχυντης, εκβιαστικής επίθεσης αλαζονείας της δεξιάς σε όλα τα μέτωπα, χάρηκα, το ομολογώ, με την έκπτωση τόσο του Kostas Agorastos και των συμπαρομαρτούντων στην Θεσσαλία, όσο και του Κώστα Μπακογιάννη στην Αθήνα, όσο και του (ανύπαρκτου επί τέσσερα χρόνια) Κώστα Ζέρβα στην Θεσσαλονίκη.

Εδώ και έτσι θα τελειώσει αυτή η «υπέρβαση» των τελευταίων κυκλο-φ-οριακών, λόγω των πολύ άμεσων σ’ εμάς, στην ζωή μας, Αυτοδιοικητικών Εκλογών Πρώτου και Δεύτερου Βαθμού. Θέλω να συγχαρώ τον Νίκο Παπαπέτρο, και όλη την Ομάδα του, εκλεγέντες-εκλεγείσες και μη, να ευχηθώ δύναμη για την συνέχεια, και να δηλώσω ότι η στήλη θα είναι πάντα εδώ. Επίσης να συγχαρώ τον Δημήτρη Κουρέτα και την δική του Ομάδα, που τόσο σημαντικό έργο για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας έχει μπροστά της – επιτέλους βρε αδερφέ, να δω και καμιά διαφορετική φωτογραφία στο φέισμπουκ…

Τα κυκλο-φ-οριακά θα συνεχίσουν στους δρόμους και στις διαδρομές που ξέρουν ορίζοντας, περιγράφοντας, αναδεικνύοντας, άλλοτε καταγγέλοντας και ενίοτε επευφημώντας έργα, πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, πάντοτε με γνώμονα το καλό αυτής της πόλης, του αγαπημένου μας Βόλου, και της Μαγνησίας μας. Και βρισκόμαστε πάλι σε σταυροδρόμια: το Λιμάνι πουλήθηκε σε εξευτελιστική τιμή, το LNG παίρνει άδειες, η ανακύκλωση δεν πάει καλά, η πράσινη λεωφορειολωρίδα μάς μάρανε, ΧΥΤΑ και εγκατάσταση καθαρισμού λυμάτων βρίσκονται σε οριακή λειτουργία, οι «ποδηλατόδρομοι»-φιάσκο περιμένουν τα βουλιαγμένα στη λάσπη στα υπόγεια του Αδαμόπουλου ποδήλατα, ο μισός Βόλος, μαζί και το δικό μου υπόγειο, ζει μέσα στη λάσπη και οι χείμαρροι αδειάζονται με πολύ αργούς ρυθμούς – πού πηγαίνουν τα «άπειρα» φερτά; – τα λουλουδάκια ευημερούν (τι φταίνε κι αυτά…) και τα λαμπάκια ετοιμάζονται να ανάψουν με Οικονομόπουλο, έργα και ημέρες μας περιμένουν.

Ας είμαστε καλά, σας αγαπώ αυτοδικαίως. Γεια σας.

Στην ιδιόχειρη φωτογραφία ο «ποδηλατόδρομος» στην οδό Ρήγα Φεραίου, μπροστά στην Φραγκόκλησα.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 18.10.2023, αρ.φύλλου 4029)