κυκλο-φ-οριακα 1121, 12 Οκτωβρίου 2022

Καλημέρα και τούτη την Τετάρτη. Πληθώρα γεγονότων στον μείζονα κόσμο, αναστάτωση και στην ωραία μας πόλη καθώς βρισκόμαστε στη μέση μιας εβδομάδας ποικίλων σοβαρών αποφάσεων. Σεισμός στον Κορινθιακό κόλπο, έκρηξη του ηφαιστείου του ιταλικού νησιού Στρόμπολι (ένα από τα τέσσερα ενεργά ηφαίστεια της Ιταλίας), εκτροχιασμός τρένου στην τοπική γραμμή Λιανοκλάδι-Τιθορέα, ολοκλήρωση του μετρό της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά, δεκάδες πνιγμένοι μετανάστες, ανατίναξη της γέφυρας στην Κριμαία και αντίποινα στο Κίεβο (οχτώ μήνες πολέμου χωρίς κανένα αποτέλεσμα), σύναξη της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (European Political Community) τουτέστιν σε δουλειά να βρισκόμαστε, 44 ηγέτες, ταξιδάκια, φωτογραφίες, κουβεντούλες να περνάει ή ώρα και αποφάσεις να μην παίρνουμε – σύγκρουση Μητσοτάκη-Ερντογκάν (μπρρρ…) ενώπιον της απολύτως απαθούς (τουλάχιστον…) «ευρωπαϊκής οικογένειας», στην οποία, αν δεν το ξέρετε, περιλαμβάνεται η Γεωργία, η Αρμενία, το Ατζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, όλες αμιγώς ευρωπαϊκές χώρες και δεν περιλαμβάνονται η Ρωσία και η Λευκορωσία, που, ως γνωστόν, δεν βρίσκονται στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Όλα καλά, λοιπόν, τους νικήσαμε πάλι και πολύ υπερήφανος αισθάνθηκα, ύστερα, μετά την ομαδική φωτογραφία κάτω από την αψίδα με την Τσέχικη σημαία, είδα και την τοπική μας φωτογραφία με τρεις βουλευτές (παραδόξως έλειπε η τέταρτη…) μία αντιπεριφερειάρχη, έναν δήμαρχο και έναν Υφυπουργό Εσωτερικών να κόβουν όλοι μαζί μια λευκή κορδέλα σε μια ασφαλτόστρωση αγροτικού δρόμου 3 χιλιομέτρων Λεφόκαστρο-Καλαμος μέσα από ελαιοπερίβολα! Έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτές τις υπερβολές, που δεν ξέρουμε πόσο πείθουν τους «χωριάτες» ή πόσο καταμαρτυρούν «έργο». Βεβαίως ο δρομάκος καλώς ασφαλτοστρώθηκε για να μην σπάνε τα αμορτισέρ των αγροτικών (κυρίως) οχημάτων που κινούνται στην περιοχή αλλά ως εκεί το μπράβο, ως εκεί και η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Το να φέρνεις έναν Υπουργό να σου κόψει κορδελίτσα γι’ αυτόν τον δρομάκο, ε! νομίζω ότι παραπάει – άσε που μου θυμίζει και λίγο από «μυστρί», συνέπεσε και με τον ναζιστικό χαιρετισμό του πατέρα του Υπουργού Υγείας (να τους χαίρεστε παιδιά, γιο και πατέρα…), ήρθε κι έδεσε η σούπα.

Με αγωνία θα περιμένω (πλάκα κάνω, έχω μάλλον βεβαιότητα για το αποτέλεσμα…) το Δημοψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου «…για την διατύπωση σύμφωνης ή μη άποψης των Μελών του, όσον αφορά στην προτεινόμενη χωροθέτηση του νέου Δικαστικού Μεγάρου Βόλου, στη συνοικία της Νεάπολης Βόλου…». Δημοκρατικό πράμα το Δημοψήφισμα, δημοκρατικό δικαίωμα η Απόφαση. Ως καλοί Δημοκράτες, ας την περιμένουμε.

Ας περιμένουμε και τις εκλογές στον Ιατρικό Σύλλογο Μαγνησίας, για τις οποίες νομίζω ότι η αντιπαράθεση των εκλογικών σχηματισμών αυτή τη φορά έπιασε πάτο, κρίμα, ίσως είναι κι αυτό ένα σημάδι της γενικευμένης κρίσης των θεσμών και των αξιών, που βιώνουμε ως κοινωνία.

Και ύστερα νάτοι πάλι για το ζήτημα του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG στον Παγασητικό Κόλπο οι «φορείς» μπροστά μου – οι φορείς, αν θυμάστε από την προηγούμενη φορά, με τους οποίους ο Kostas Agorastos θέλει να λειτουργήσει το Αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου. Αυτή τη φορά, στις 4 Οκτωβρίου 2022, αποφάσισαν ότι η Επιτροπή των Επιστημονικών Φορέων «…αποδέχεται – με πλήρη συναίσθηση της συνθετότητας και των εγγενών δυσκολιών ολιστικής προσέγγισης του θέματος – την τιμητική πρόταση και ταυτόχρονα την ευθύνη να συντονίσει τον αναγκαίο διεπιστημονικό διάλογο, προκειμένου να συνεκτιμηθούν, με μεθοδολογική πληρότητα, όλες οι κρίσιμες παράμετροι της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας και να αξιολογηθούν οι εν γένει επιπτώσεις αυτής στο φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον και στα βιοτικά συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών της ευρύτερης περιοχής χωροθέτησης». Είναι ακριβώς οι ίδιοι Φορείς που στις 23 Μαρτίου 2022 είχαν ομόφωνα αποφασίσει ότι «Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή τάσσεται ομόφωνα κατά της φερόμενης χωροθέτησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας δημιουργίας υπεράκτιου πλωτού τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην ευρύτερη περιοχή του Λιμένα Βόλου, αλλά και κατά οποιασδήποτε τυχόν άλλης χωροθέτησης που χαρακτηρίζεται από αντίστοιχη εγγύτητα με υφιστάμενες δραστηριότητες εντός διαμορφωμένου οικιστικού, φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, εκφράζει δε τη θέση ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα θα πρέπει να χωροθετηθεί σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση τόσο από την πόλη του Βόλου, όσο και από τις λοιπές οικιστικές περιοχές της Μαγνησίας».

Δεν ξέρω, δεν διαφαίνεται ποιος έκανε αυτή την «τιμητική» πρόταση. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που υποχρεώνει κατά τεκμήριο σοβαρούς ανθρώπους να αναθεωρούν μέσα σε έξι μήνες την τεκμηριωμένη άποψή τους. Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το δέλεαρ. Δεν αντιλαμβάνομαι το «απολύτως κρίσιμο» αναπτυξιακό όφελος αυτής της επένδυσης. Υποθέτω ότι μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου έχουν ασκηθεί αναμενόμενες πιέσεις πολιτικής φύσης, μπορώ να τις «δικαιολογήσω» στην περίπτωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου και καναδυό φορέων ή/και συλλόγων ακόμη. Αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν τους δικαιολογώ. Και να ξέρουν όλοι ότι υπάρχουν πράγματα σε τούτον τον τόπο που δεν είναι «ναι μεν αλλά», ούτε είναι «φερόμενα» αλλά είναι πράγματι απολύτως κρίσιμα για την επιβίωση ημών και των παιδιών μας. Απλώς, ντροπή!

Κυρίες και Κύριοι, είπατε ένα «όχι» και σας χειροκροτήσαμε γι’ αυτό. Αν καταφέρετε να κάνετε το «όχι» «ναι» μέσα από τον «αναγκαίο διεπιστημονικό διάλογο», ανάλογο με αυτόν που εδώ και χρόνια κάνετε σχετικά με την μόλυνση της ατμόσφαιράς μας από την ΑΓΕΤ, θα σας γράψει η Ιστορία. Κι ας νομίζετε ότι δεν υπάρχει Ιστορία αλλά υπάρχουν μόνο συμφέροντα.

ΌΧΙ στην εγκατάσταση FSRU στον Παγασητικό Κόλπο!

Κάτι χρώματα στην άσφαλτο είδα στην οδό Εθνικών Αγώνων, λέτε αυτοί να είναι οι «νέοι ποδηλατόδρομοι»!; Ας περιμένουμε και γι’ αυτό λίγο ακόμη. Να είστε καλά, γεια σας.

Στην φωτογραφία η ελληνική βαρκούλα έξω από τον Άγιο Κωνσταντίνο.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 12.10.2022, αρ.φύλλου 3792)