κυκλο-φ-οριακα 1096, 16 Μαρτίου 2022

Καλημέρα, Καλή Τετάρτη πολίτες αυτής της χώρας με την καταπληκτική ποιότητα ζωής.

«Η ελπίδα μας χαμένη / και η μοίρα μας γραμμένη / στου διαβόλου το κιτάπι / να του βγει το μάτι» είναι το ρεφραίν που τραγούδησε ο Δημήτρης Μητροπάνος σε στίχους και μουσική Βαγγέλη Κορακάκη το 1998. Και το πρώτο κουπλέ λέει «Έτυχε να με γεννήσεις / και ζωή να μου χαρίσεις / στον πιο δύσκολο καιρό / μάνα πού ζω;». Έτσι απλά, σεμνά και ταπεινά, ένας λαϊκός ποιητής κι ένας μεγάλος τραγουδιστής είπαν ξανά όλη την αλήθεια. Κι αν δεν του βγει του διαβόλου το μάτι (που δεν το βλέπω κι εύκολο…) πολύ φοβάμαι ότι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.

«Να μην τον μελετάω», μου ‘λεγε πάντα η Μητέρα, κι εγώ την άκουσα, δεν τον μελετάω. Απλώς τον βρίσκω διαρκώς μπροστά, να ‘χει παντού χωμένο ένα από τα πολλά ποδάρια του και να ανασκαλεύει τα σωθικά του κόσμου. Κάτι τέτοιο δεν είναι ο πόλεμος; Τίνος έργο είναι ο πόλεμος; Ποδάρια του δεν είναι όλα αυτά τα μικρά κι ασήμαντα ανθρωπόμορφα όντα που προκαλούν τον αλληλοσπαραγμό εντός και εκτός πεδίου; Όλα γραμμένα στο μεγάλο κιτάπι. Κι όπως έγραψε κι ο σπουδαίος γερμανός δραματουργός Μπέρτολτ Μπρεχτ (Bertolt Brecht 1898-1956):

Ο πόλεμος που έρχεται (παρέμβαση δική μου: που άρχισε) / δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν / γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. / Όταν τελείωσε ο τελευταίος, / υπήρχαν νικητές και νικημένοι. / Στους νικημένους, ο φτωχός λαός / πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές / ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο.

Κρατάω, πλέον, κλειστά τα μάτια και τα αυτιά σ’ αυτά τα ολοένα και πιο τρομακτικά και ταυτόχρονα τρομοκρατικά ρεπορτάζ από τα μέτωπα (ποια μέτωπα; ούτε μία σκηνή δευτερολέπτων αληθινού πολεμικού μετώπου δεν έχει παιχτεί ποτέ) ακατάπαυστα μεροληπτικά, ασύστολα προπαγανδιστικά, πλήρως σκοταδιστικά και, εν κατακλείδι, εξόχως τραγικά.

Προσπαθώ να συγκεντρωθώ στα δικά μας προβλήματα, που είναι σε κάποιον βαθμό απότοκα αυτού του πολέμου και σε κάποιον άλλον βαθμό παράγωγα της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας και κερδολαγνείας της φιλελεύθερης οικονομίας μας (τρομάρα μας!). Κι επειδή όλα τα κακά πάνε μαζί (τα παραπάνω ποδάρια του διαβόλου που λέγαμε…) να! ξεμύτισαν και οι Τράπεζες κι άρχισαν τις «μεγάλες προσφορές» δανείων – σε απλά ελληνικά μυρίστηκαν πως υπάρχει χρήμα στα σεντούκια και τα στρώματα κι είπαν να βουτήξουν το κουτάλι. Το ίδιο κάνουν, τολμώ να πω εγώ, και οι «πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας», που από την άλλη μεριά αποφεύγουν να αποδώσουν στους Δήμους τα δημοτικά τέλη που εισπράττουν μέσω των λογαριασμών, το ίδιο, βεβαίως, και οι πάροχοι του φυσικού αερίου, όλοι ένα σόι, πλέον, όλοι απ’ όλα, ελάτε να πάρετε, ένας πουλάει μαζί και φωτοβολταϊκό (!!;;), το φιλελεύθερο Κράτος μας δυσκολεύεται να αποφασίσει να θέσει ξανά σε λειτουργία τις λιγνιτικές μονάδες (ποιος ξέρει τι δεσμεύσεις έχει αναλάβει…). Και στο μεταξύ ο κορωνοϊός, που πέρασε σε δεύτερη μοίρα στις ειδήσεις, λόγω πολέμου, ξαναδείχνει, μου φαίνεται, τα δόντια του.

Νέος κυκλικός κόμβος κατασκευάζεται στη συμβολή των οδών Σταδίου και Πολυμέρη (Ε.Ο. 34, Βόλου-Νεοχωρίου-Τσαγκαράδας-Χορευτού). Άξιον και δίκαιον. Με τους άλλους, τους «δίδυμους» στο Νεκροταφείο (κατά κόσμον Μαιάνδρου-Αναπαύσεως-Μελίνας Μερκούρη) τι ακριβώς γίνεται μετά τα όσα έχουν συμβεί; Νομίζω ότι βρέθηκαν κι άλλοι «κοπρίτες» που τους ξανα-απέρριψαν τους κόμβους και το θέμα οδεύει προς Αθήνα μεριά, προκειμένου να το καθαρίσουν τα εκεί φιλαράκια – έτσι λένε οι πληροφορίες μας, θέλει κανείς να απαντήσει; Επίσης έτυχε κι άκουσα προχθές πάλι κάτι πανηγυρισμούς περί του Δικαστικού Μεγάρου, του οποίου η μη πρόοδος οφείλεται, πλέον, σε κάποιους άλλους «κοπρίτες» δημοσίους υπαλλήλους. Συνέχεια με την κοπριά στο στόμα…

Και λέγοντας για κυκλικούς κόμβους, στις 25 Φεβρουαρίου άκουγα, όπως σχεδόν κάθε μέρα, το 1^ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ και την εκπομπή «Το Πρώτο στην Περιφέρεια», με ειδήσεις από του 19 περιφερειακούς σταθμούς (μεταξύ των οποίων και ο δικός μας, από το 1948). Άκουσα λοιπόν ότι ο Δήμος Σερρών έχει υπογραμμένες συμβάσεις και ξεκινά την κατασκευή εννέα (9) κυκλικών κόμβων. Μάλιστα κυρίες και κύριοι. Εννέα. Στις Σέρρες. Κι εμείς που νομίζαμε πως έρχονται τουρίστες για να δουν τους σπάνιους κόμβους μας! Εννέα οι Σέρρες αδερφοί, μας πήρανε φαλάγγι, πάει ο τουρισμός.

Τώρα όμως προωθούμε και τον Αθλητισμό (πέραν του γνωστού ποδοσφαίρου, εννοείται). Κέντρο ο Βόλος, «Κόμβος», που έλεγε κι ο Φωτόπουλος στον Λογοθετίδη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θυμαριάς, στο μνημειώδες «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» από το πολύ μακρινό 1955. Αθλητικό Κέντρο. Και βέβαια τουριστικός προρισμός, Αργώ και τα σχετικά. Κι όλα αυτά με έναν άλλον σταθμό, πλωτό, για υγροποιημένο φυσικό αέριο FSRU στον Παγασητικό κι ένα εργοστασιάκι SRF στην ΒΙΠΕ – αυτές οι συντομογραφίες, όλα τα λεφτά! ΟΧΙ στο LNG οπουδήποτε στον Παγασητικό, ΟΧΙ και στην παραγωγή και καύση σκουπιδιών. Όχι, συμπολίτες, γιατί αυτά τα «έργα» όχι μόνο δεν φέρνουν ανάπτυξη, αλλά με μαθηματική ακρίβεια φέρνουν υποβάθμιση. Κι ας λένε ό,τι θέλουν οι «ειδικοί» και τα παπαγαλάκια τους. Όχι.

Ά! και κάτι ακόμα μην ξεχάσω, επειδή διαβάζω ότι θα αλλάξει η ηγεσία του Οργανισμού Λιμένος ενόψει την ιδιωτικοποίησης από το ΤΑΙΠΕΔ: πριν από αυτή την ιδιωτικοποίηση, που δεν ξέρουμε τι είδους θα είναι, να δοθεί στον Δήμο Βόλου ολόκληρη η παράκτια ζώνη κι όχι μόνο το Πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου. Ολόκληρη, από τα παλιά ψαράδικα μέχρι το ΞΕΝΙΑ, ολόκληρη και ατόφια, με το κυκλοφορούμενο και το πεζοδρομημένο τμήμα της οδού Αργοναυτών. Πριν δούμε μπροστά μας κανένα κινεζάκι ή αμερικανάκι να μας ζητάει διόδια…

Αυτά προς το παρόν, και καλά ξεμπερδέματα να έχουμε. Χωρίς πόλεμο. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ένας μουσικός του δρόμου. Για την ακρίβεια, ένας μουσικός της προκυμαίας. 

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 16.03.2022, αρ.φύλλου 37.672)