Είναι όλα υπό έλεγχον,
συν-Έλληνες, όλα, μην ανησυχείτε για τίποτε, είμαστε άριστα προετοιμασμένοι για
την αντιμετώπιση παντός κακού. Κι όταν λέμε παντός, εννοούμε παντός. Κι όταν
λέμε κακού, εννοούμε κακού, από κακό σπυρί και κακό μάτι μέχρι κακο-λογία,
μέχρι κακο-ψυχία, μέχρι και κακο-καιρία. Αυτό, πριν.
Μετά έρχεται το άτιμο το κακό. Και φαίνεται περίτρανα ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Και γίνεται ό,τι γίνεται τέλος πάντων,
εμείς ευθαρσώς αναγνωρίζουμε μέρος των ευθυνών, πάντα υπάρχουν κάποια
εξιλαστήρια θύματα, υποσχόμεθα όμως εκ βαθέων και ακατακρίτως ότι την επόμενη
φορά θα είμεθα οπωσδήποτε άριστα
προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση παντός κακού. Και έρχεται η άτιμη η
επόμενη φορά…
Καλημέρα συμπολίτες! Χιονοπασπάλισε στη γειτονιά μας, χιόνισε στο βουνό μας, ένας ωραίος
χειμώνας, έχουμε πει δεκάδες φορές, και
από αυτή τη στήλη, ότι το χιόνι είναι πολύ χρήσιμο, εμπλουτίζει τις πηγές,
ζωογονεί τα ρέματα, ποτίζει την καλλιεργούμενη γη. Βεβαίως προκαλεί κάποιες
δυσλειτουργίες στα δίκτυα, οδικά, ηλεκτρικά, υδροδοτικά, μπορεί και στο δίκτυο
φυσικού αερίου – μην ξεχνάτε τους λέβητες φυσικού αερίου στα μπαλκόνια, αυτή
την επικίνδυνη ανοησία που δεν υπάρχει σε καμία ευνομούμενη χώρα, οι οποίοι
μπορούν πολύ εύκολα να καταστραφούν σε έναν παγετό-συνέχεια μιας καλής
χιονόπτωσης. Πρέπει επίσης να γίνει βίωμα ότι όποιος κινείται για οποιονδήποτε
λόγο με αυτοκίνητο στο βουνό πρέπει να έχει μαζί του αλυσίδες και να ξέρει να
τις περάσει αν χρειαστεί – αυτά τα απλά πράγματα δεν τα «έχουμε» εμείς οι
Έλληνες, αδέρφια, δεν πιστεύουμε ότι
θα χρειαστούν οι ρημαδο-αλυσίδες. Ακόμα κι όταν χρειάζονται εμείς πιστεύουμε
ότι θα τα βγάλουμε πέρα χωρίς αυτές.
Γιατί είμαστε οδηγάρες, γιατί έχουμε το καλύτερο όχημα του κόσμου, έστω και
χωρίς 4 επί 4, γιατί «σιγά τώρα μη βάλω εγώ
αλυσίδες». Κι ένα μέρος των μεγάλων ή μικρών εγκλωβισμών που συμβαίνουν κάθε
χρόνο απανταχού της Ελλάδας μέσα ή έξω από τα φώτα της τηλεοπτικής δημοσιότητας,
οφείλεται ακριβώς στην έλλειψη χιονοαλυσίδων.
Το υπόλοιπο, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των καταστάσεων, οφείλεται α) στην
απουσία συγκεκριμένων σχεδίων δράσης για την κάθε μία εξειδικευμένη περίπτωση
(τεχνοκρατικό ζήτημα που ενδεχομένως,
λέω, μπορεί να βελτιωθεί) και β) στην ασυνεννοησία μεταξύ των εκάστοτε αρμοδίων
φορέων (πολιτικό ζήτημα που δεν πρόκειται να βελτιωθεί στον αιώνα τον άπαντα σε
μια χώρα όπου σταδιακά τα πάντα παραχωρούνται σε ιδιώτες, αλλοδαπούς τις
περισσότερες φορές, και όπου φέρνουν έναν αλλοδαπό να ασχοληθεί με την
προστασία μας κι άλλον έναν να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρό μας). Δεν πρόκειται, φίλοι αναγνώστες, εγώ το
έχω πιστέψει πλέον, έτσι θα πορευόμαστε αιωνίως «προς τα πεπρωμένα» μας.
Το μόνο που θα βελτιώνεται συνεχώς και αδιαλείπτως θα είναι τα πλυντήρια
εγκεφάλων μέσω της ολοένα ισχυροποιούμενης και αφειδώς χρηματοδοτούμενης
τηλεόρασης. Ώστε να είμαστε ακόμη καλύτερα προετοιμασμένοι για την επόμενη φορά…
Και τελικά, και τούτη τη φορά, η θεόσταλτη λύση βρέθηκε (θυμάστε τον
θεόσταλτο κύριο Τριαντόπουλο στην Εύβοια; αν όχι ψάξτε το στο γιουτούμπι, είναι
καταπληκτικό). Βρέθηκε, που λέτε. Πήρε ο Ένας και Μοναδικός τηλέφωνο και το
κανόνισε το θέμα: αποζημίωση από τις εταιρείες «Αττική Οδός Α.Ε» και «Αττικές
Διαδρομές Α.Ε» 2.000 € σε κάθε εγκλωβισθέν όχημα. Τέλος, λήξη συναγερμού, όλα
καλά, πάμε γι’ άλλα. Οι εγκλωβισθέντες Κατεχάκη, Μεσογείων, Κιφησίας, Μαραθώνος,
Εθνική Οδό και κάτι άλλα ψιλά ας προσέχατε, γιατί δεν πήγατε κι εσείς από Αττική
Οδό;
Κι όλα αυτά από μία χιονόπτωση που οι αν-εγκέφαλοι του Αστεροσκοπείου
ονόμασαν «Ελπίδα» και οι καλοί επικοινωνιολόγοι των καναλιών ονόμασαν «Ελπίς»,
μια λέξη την οποία παραπάνω από το 50% των δύστυχων τηλεθεατών δεν καταλαβαίνει…
Πριν από αυτά τα πολύ σπουδαία, στο όμορφο «Μονακό» συνέβησαν δύο (2)
σημαντικά γεγονότα.
α) 18 Ιανουαρίου 2022 (σημειώστε την ιστορική ημερομηνία) πραγματοποιήθηκε
«επίθεση» εναντίον της παράνομης στάθμευσης στην οδό Δημητριάδος, μια δράση που
υλοποιήθηκε από την Δημοτική Αστυνομία (με εξάρχουσα αυτοπροσώπως την κυρία
Αντιδήμαρχο) και την Τροχαία, και απέδωσε πλήθος
προστίμων – ενισχυτικών των τεραστίων αποθεματικών του Δήμου μας, που όμως δεν
έχει λεφτά για απαλλοτριώσεις. Η κατάσταση, βέβαια, καθόλου δεν βελτιώθηκε,
δέκα λεπτά μετά την «επίθεση» η στάθμευση ήταν απολύτως αποκατεστημένη. Αυτό το πολύ απλό γεγονός, ότι δεν
αντιμετωπίζεται έτσι αποσπασματικά η παράνομη στάθμευση στις αρτηρίες του Βόλου
είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητό; Είναι τόσο δύσκολο, φαίνεται.
β) 20 Ιανουαρίου 2022 η Αρχή του Αθλητισμού έκλεισε την εξωτερική 50άρα
πισίνα του κολυμβητηρίου του ΕΑΚ «λόγω της επερχόμενης κακοκαιρίας». Έχω
φωτογραφία από τότε που κολυμπούσαν στο ΕΑΚ τα παιδιά μου, όπου η πισίνα
λειτουργούσε άψογα με χιόνι στρωμένο γύρω-γύρω! Τώρα δεν μπορεί. Και το δεύτερο
κολυμβητήριο, που με κόπους και θυσίες προηγούμενων Δημοτικών Αρχών του Δήμου
Νέας Ιωνίας δημιουργήθηκε, παραμένει εδώ και μήνες κλειστό, περιμένοντας την
«ενεργειακή αναβάθμιση». Στο μεταξύ το ιστορικό κολύμπι στον Βόλο; δε βαριέσαι
αδερφέ, ο ΝΠΣ-Πύδνα να ‘ναι καλά και οι διάφοροι παραγοντίσκοι, που κάθε μέρα
ιδρύουν κι ένα καινούργιο «ναυταθλητικό σωματείο».
Τέλος. Επί του πληκτρολογίου το καινούργιο νέο: 1.000 € αποζημίωση από την Ιταλική
«ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε» στους ταλαιπωρηθέντες επιβάτες των τραίνων στο Λιανοκλάδι (άλλη
ιστορία φρίκης κι αυτή). Τώρα ησύχασα τελείως, τακτοποιήθηκαν όλα, πάω για ύπνο.
Γεια σας.
Στην φωτογραφία το καλοκαίρι, που οπωσδήποτε θα έρθει.
(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 26.01.2022, αρ.φύλλου 37.631)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου