κυκλο-φ-οριακα 957, 16 Ιανουαρίου 2019

Καλημέρα συμπολίτες!

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα-μάινα»

Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές

Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό

Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς

Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τούς αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
Μπήκαμε μέσ’ στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!

Οδυσσέας Ελύτης, Το τρελοβάπορο, από τη συλλογή Ήλιος ο Ηλιάτορας, 1971. Μελοποιημένο από τον αείμνηστο Δημήτρη Λάγιο στον δίσκο του 1982 «Ήλιος ο Ηλιάτορας» με εκτελεστή τον Νίκο Δημητράτο και φωνητικά από την Χορωδία Λαμίας θα το βρείτε στο Youtube σ’ αυτή τη διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=oKpBOIisCkg

Πάλι σε ταραγμένα και θολά νερά ταξιδεύει το τρελοβάπορο «Ελλάς», με τον αθώο λοστρόμο και τον πονηρό ναύτη. Πάλι βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς, πάλι μανούβρες κάνει «βίρα-μάινα», να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του, με τον Ήλιο ψηλά-ψηλά στη βίγλα του καταρτιού.

Βεβαίως δίκαιο έχει ο Ελύτης: τρελό ξε-τρελό αυτό το βαπόρι μάς ταξιδεύει χρόνους πολλούς με χίλιους διαφορετικούς καπεταναίους κι είμαστε ακόμη εδώ, δεν βουλιάξαμε, συνεχίζουμε να κρατάμε τον Ήλιο τον Ηλιάτορα στο πιο ψηλό σημείο, φάρο φωτεινό, οδηγό μας. Πολύτιμο οδηγό μας, τώρα που, για μία ακόμη φορά, σκοτάδι πάει να απλωθεί πάνω απ’ τη θάλασσα...

Αφ’ ετέρου χειμέρια τα πράγματα καθ’ άπασαν την Επικράτειαν, ωραία είναι τα λευκά τοπία, ωραίο θα είναι και το φρέσκο νεράκι που θα εμπλουτίσει τις πηγές και θα είναι βάλσαμο το επερχόμενο καλοκαίρι. Πληροφορήθηκα ότι τελικά ο Συνεταιρισμός πέρασε τις νταλίκες του αφού είχε αποκλειστεί ο δρόμος από τα Χάνια ως μετά την Πορταριά για όλα τα άλλα οχήματα. Και αναρωτιέμαι πόσο εφικτό είναι ο Συνεταιρισμός να κατασκευάσει ή να νοικιάσει ή να επαναλειτουργήσει έναν χώρο ψυγείων στην Α’ Βιομηχανική Περιοχή, με άμεση πρόσβαση στο δίκτυο των αυτοκινητοδρόμων.

Πρόσφατα ήρθε μέσω του φατσοβιβλίου σε γνώση μου μια φωτογραφία και ένα σχόλιο, απόσπασμα από το λεύκωμα ΤΟ ΤΡΑΙΝΑΚΙ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ-ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ, ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ, εκδόσεις Μίλητος, 2004 των Γιώργου Νάθενα, Μηλίτσας Καραθάνου. Η φωτογραφία είναι η παρακείμενη και το σχόλιο λέει: «Το τραινάκι του Πηλίου φοράει τον θρυλικό "βαρδαμπόγο" του (ειδικό εκχιονιστικό-προφυλακτήρα-χιονοδιώκτη) και εξορμά για το καθημερινό του δρομολόγιο προς τις Μηλιές, μέσα σε βαρύ χιονιά (χιονοθύελλα) , που είχε παραλύσει όλες τις συγκοινωνίες στην περιοχή και είχε αποκλείσει το ορεινό Πήλιο επί ένα μήνα, τον Δεκέμβριο του 1957, καίγοντας ολόκληρη την αγροτική του παραγωγή. Ήταν ο φοβερός "λευκός όλεθρος", όπως ονομάστηκε από τους ντόπιους, αφού επί ένα μήνα, μόνο το τραινάκι κυκλοφορούσε ακούραστο μεταξύ Βόλου και Πηλίου (Μηλεών), κουβαλώντας εφόδια στους αποκλεισμένους (στην φωτο στην χιονισμένη οδό Δημητριάδος του Βόλου). Δόξα και τιμή στον "Ιάσονα", την "Μηλέαι" και το "Πήλιον", τις 3 ηρωικές ατμομηχανές που ανέλαβαν αυτή την σκληρή μάχη και την διεκπεραίωσαν παλληκαρίσια, χάρη και στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του επίσης ηρωικού προσωπικού τους...»

Ωραίες ιστορίες, «τρελοβαπορίσιες». Σήμερα, σε καιρούς που ένας μέχρι χθες ανύπαρκτος «παίδαρος» πήρε 150.000 € επειδή «νίκησε» σε ένα τηλεοπτικό παιχνιδάκι για απλώς μπρατσωμένα παιδιά, σήμερα που λίγο χιόνι στην σχολική αυλή μπορεί να οδηγήσει στον εισαγγελέα, σήμερα που τα κατσίκια λόγω κρύου δεν μπορούν να αρμεχτούν και αυτό πρέπει να το πληρώσει «η πολιτεία», τουτέστιν όλοι εμείς, όλα τα ηρωικά παρελθόντα ακούγονται σαν παραμύθια στα αυτιά των νεοελλήνων επαναστατών του διαδικτύου.

Εμείς θα συνεχίσουμε να κρατάμε τον Ήλιο τον Ηλιάτορα ψηλά, στη βίγλα του καταρτιού. Γεια σας. 
(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 16.01.2018, αρ.φύλλου 36.719)