Ο Σεπτέμβρης αποφάσισε να γίνει Σεπτέμβρης, καλημέρα συμπολίτες. Ξενοφών το όνομα του κακού μας του
καιρού, Μανγκούτ ονομάζεται ο υπερ-τυφώνας στις Φιλιππίνες, «τυφώνας της
χρονιάς» χαρακτηρισμένος από τα διάφορα ενημερωτικά μέσα – δεν ξέρω αν είναι
ανάγκη των ανθρώπων ή ανάγκη των ίδιων των «μέσων» αυτός ο διαρκής
υπερ-θεματισμός των πάντων, οι πανσέληνοι γίνονται όλο και μεγαλύτερες και
«μπλε» και «ματωμένες» και δεν ξέρω τι άλλο, οι ποδοσφαιριστές μονίμως «αποθεώνονται»,
οι εγκαταστάσεις γίνονται υπερ-σύγχρονες, τα πιτσιρίκια μαγνητίζονται από τους
αναβιώσαντες «υπερ-ήρωες» των αμερικάνικων κόμικς της δεκαετίας του ’40, τώρα
να και υπερ-τυφώνες – έχει τελείως χαθεί το μέτρο, συμπολίτες. Το «παν μέτρον
άριστον» είναι, πλέον, γράμμα κενόν,
κούφια κουβέντα.
«Τρικυμία στο λιμάνι» κι ο Θεός μαζί μας. Μαζί με
την πόλη, δηλαδή, γιατί η σχέση του Βόλου με τον λιμένα είναι άμεση, διαχρονική
και ακατάλυτη, τελεία. Ο Βόλος είναι
Λιμάνι. Και κάθε κλυδωνισμός στα οικονομικά αλλά και στα διοικητικά του
λιμένα έχει άμεσον αντίκτυπο στην πόλη. Αποχαιρετούμε τον κ. Θρασύβουλο
Σταυριδόπουλο, που κανένα κακό δεν έκανε στην πόλη, και πιστεύουμε ότι η
τελευταία αναμπουμπούλα γρήγορα θα καταλαγιάσει και ο λιμένας θα μπει πάλι σε
ήρεμα και αποδοτικά νερά.
«Τα μεγάλα λόγια έχουν ένα κακό: μπορεί να κρυφτεί πίσω
τους ένας μικρός άνθρωπος». Αυτό το έγραψε ένας Τσεχοσλοβάκος, ονόματι
Β.Κούμπελκα, σε ένα περιοδικό ονόματι «plamen» (φλόγα) στην δεκαετία του ’60, πριν το 1968 και την σοβιετική εισβολή
στην Τσεχοσλοβακία. Ένα πολύ ωραίο απόφθεγμα, που μου φαίνεται πολύ ταιριαστό
στις ημέρες της γενικευμένης αμετροέπειας
που ζούμε. Έχει γεμίσει ο κόσμος μικρούς ανθρώπους που εκφωνούν (φτύνουν)
μεγάλα λόγια, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς ουσία, χωρίς νόημα. Κάτι σαν Μπογδάνοι,
ας πούμε, ή σαν Τατιάνες, ή σαν Πρωτοσάλτες. Και διάβασα κάπου ότι εμείς οι
Έλληνες όταν βλέπουμε κάτι στην τηλεόραση χρειαζόμαστε 10 δευτερόλεπτα για να αποκρυσταλλώσουμε άποψη «με ποιον είμαστε»
(διότι οπωσδήποτε είμαστε με κάποιον, ουδετερότης δεν υπάρχει…). Από ‘κει και
μετά, τίποτε δεν μπορεί να μας
αλλάξει γνώμη. Δείτε τις μυριάδες των «μικρών ανθρώπων» μέσα από αυτή την
οπτική γωνία και θα καταλάβετε.
Καρκινοβατούν τα έργα της Περιφέρειας
Θεσσαλίας στον Νομό Μαγνησίας, έγραφε το ρεπορτάζ στις 22.09.2018,
χρησιμοποιώντας δηλώσεις του Περιφερειάρχη κ. Αγοραστού. Και αναφερόταν στον
δρόμο Βόλου-Βελεστίνου, όπου φταίει ο εργολάβος, στο κτήριο των Μηχανικών
Υπολογιστών του Πανεπιστημίου (στην οδό Σέκερη, αριστερά μπαίνοντας), όπου δεν
κατάλαβα ποιος φταίει και στο Ξουρίχτι, όπου πάλι φταίει ο εργολάβος. Και δεν
μπορώ, ειλικρινά το λέω, και χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, να καταλάβω τι
σόι «κατάρα» είναι αυτή με τους
εργολάβους των μαγνησιώτικων έργων σε αντίθεση με αυτούς των λαρισαίικων έργων,
που μια χαρά αρχίζουν και τελειώνουν. Δεν μπορώ να το καταλάβω. Και πλησιάζουν
και εκλογές (άσχετο…). Ύστερα πήγε ο νους μου στην ηλεκτροκίνηση του τραίνου
Βόλου-Λάρισας, ένα έργο που όπου να ‘ταν θα λα ξεκίναγε εδώ και χρόνια αλλά τίποτε, εκεί επίσης δεν ξέρω ακριβώς ποιος φταίει. Για τον
Περιφερειακό, πάλι, στο τμήμα Μπουρμπουλήθρα-Λαρίσης έμαθα ότι φταίει το
Υπουργείο (εναντίον μας κι αυτό…) και όχι η Περιφέρεια και κάτι μου λέει ότι
κάτι θα γίνει τώρα που ξανάγινε η κ. Μαρίνα Χρυσοβελώνη Υφυπουργός, η ίδια κ.
Μαρίνα που στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία της έφερε πακέτο τα λεφτά για να κατασκευαστούν οι κυκλικοί κόμβοι και να
επαίρονται όσοι δεν κούνησαν ούτε το
δαχτυλάκι τους. Αλλά πληροφορήθηκα επίσης ότι θα πραγματοποιηθεί εορτή,
φιέστα, με παρουσία Περιφερειάρχου, Αντιπεριφερειαρχών, Δημάρχων, Αντιδημάρχων
και πλήθους κόσμου (δεν έμαθα αν θα συνδυαστεί με Ελένη Φουρέιρα) επί τη εντάξει στο ΕΣΠΑ του έργου
ανακαίνισης του Δημοτικού Θεάτρου Βόλου! Επί
τη εντάξει, αν αντελήφθην καλώς, όχι
επί τη ενάρξει, όπου ένα κάτι, ένας αγιασμός, βρε αδερφέ, θα ήτο προσήκων,
μπας και ξε-στοιχειώσει το κάποτε κόσμημα της πόλης μας. Από την ένταξη ως την
έναρξη όμως ο δρόμος είναι πολύ μακρύς
και ανάμεσα υπάρχουν εκλογές (άσχετο….).
Θέατρο, ένα θέατρο του παραλόγου
είμαστε, όπου τα μεγάλα λόγια … (ας μην συνεχίσω και ανακυκλωθώ). Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στη βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 27.09.2018, φύλλο 36.627)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου