κυκλο-φ-οριακα 942, 12 Σεπτεμβρίου 2018

Καλή αρχή στην καινούργια σχολική χρονιά. Για μία ακόμη φορά εν μέσω δηλώσεων και αντιδηλώσεων, ειλικρινών προθέσεων και συντεχνιακών αντι-θέσεων, για μία ακόμη φορά ενώπιον μίας μεταρρύθμισης της μεταρρύθμισης στην ήδη μεταρρυθμισμένη εκπαίδευση. Φτου κι απ’ την αρχή, δηλαδή, κι εκείνο που μου κάνει εμένα τεράστια εντύπωση είναι ότι το σημείο όπου όλοι άπαντες συμφωνούν είναι το αδιάβλητο των πανελλαδικών εξετάσεων. Να!, λέω, και κάτι στο οποίο, βρε αδερφέ, υπάρχει μια συμφωνία μέσα στην ελληνική κοινωνία! Για τα λατινικά, πάλι, νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία έχει μια σκασίλα …!

Εντάξει και η 83^η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (αυτό το έρημο το «ς» χάνεται, μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα – η «Διεθνή Έκθεση …» πήρε κι έδωσε στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και στις «επίσημες» δηλώσεις πολιτικών και μη. Εντάξει και η τιμώμενη χώρα, τα αστεράκια της οποίας, άσπρα-κόκκινα-μπλε, γέμισαν τον ουρανό και τα τζιπ του FBI τους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Όλα ωραία και στο βάθος κήπος.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου, πρωί, αυτοκινούμενος, κατεβαίνω την Γαμβέτα και μπαίνω στην Δημητριάδος. Μία και μοναδική σειρά, κάνω ακριβώς 5 λεπτά για να μπορέσω να στρίψω αριστερά στην Κουμουνδούρου και ξανά αριστερά στην Ιάσονος. Χρειάζομαι βενζίνη, αλλά το βενζινάδικο είναι κλειστό. Αποφασίζω να μην χρησιμοποιήσω την Δημητριάδος, ανεβαίνω την Μαυροκορδάτου με πρόθεση να στρίψω αριστερά στην 28^ης Οκτωβρίου. Θέλω να φτάσω στην λεωφόρο Αθηνών, να πάω για Νέα Αγχίαλο. Αμ δε! Κάποιος κάτι ξεφορτώνει εκεί παραπέρα και έχει, ως είθισται, τραβήξει έναν γεμάτο κάδο ανακύκλωσης, φραγή στον δρόμο. Αναγκαστικά κατευθύνομαι στην οδό Γαζή, έναν δρόμο που έχει τις δικές του δυσκολίες, και 20 περίπου λεπτά αργότερα φτάνω στην περιοχή των κυκλικών κόμβων, όπου, βεβαίως, η κυκλοφορία ρέει.

«Μπράβο, είσαι η καλύτερη!», όπως θα έλεγε και η κυρία Κορομηλά τότε, στα τέλη της δεκαετίας του ’90 – τι έχουμε ζήσει σ’ αυτή τη χώρα!

Τώρα, επιτέλους, δόθηκαν οι πέντε (5) τηλεοπτικές άδειες, μετά από ακριβώς 30 χρόνια «ημινόμιμης» λειτουργίας και πολλά εκατομμύρια που πληρώσαμε και εξακολουθούμε να πληρώνουμε όλοι μας. Και με μεγάλη έκπληξη, ομολογώ, αντιλήφθηκα ότι καμία αντιπολίτευση δεν βγήκε να καταγγείλει το σημαντικό αυτό γεγονός, παρ’ ότι στα αρχικά βήματα αυτής της διαδικασίας ήταν «κάθετα» αντίθετες, όλες οι αντιπολιτεύσεις. Στα ελληνικά της πιάτσας αυτό λέγεται «γαργάρα». Αλλά εγώ έχω ακόμη μια απορία, την οποία όσο προσπαθώ να λύσω, τόσο περισσότερο μπερδεύομαι: τι ακριβώς συμβαίνει με το MEGA; Έτσι, από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον βρε παιδί μου, δεν μπορεί κανένας να μου δώσει μία απάντηση;

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου, ο δρόμος Βόλου-Βελεστίνου ακόμη να τελειώσει, πολύ φοβάμαι ότι θα μπει ατέλειωτος και στο 2019… Στο μεταξύ η «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου» οργανώνεται. Κατασκευάζει και λειτουργεί συνεχώς νέους πλευρικούς σταθμούς διοδίων. Βελεστίνο και Κιλελέρ είναι μόνο η αρχή, είναι βέβαιο ότι θα κατασκευαστούν σε όλους τους ανισόπεδους κόμβους, στην είσοδο και στην έξοδο, τουτέστιν, για τη γειτονιά μας, Αγιοι Θεόδωροι, Σούρπη, Αλμυρός, Μικροθήβες, Αερινό, Μ.Μοναστήρι, Μοσχοχώρι (κατάργηση του μετωπικού σταθμού), Νίκαια κλπ. κλπ. Καμία διαδρομή, σε κανέναν αυτοκινητόδρομο, δεν θα είναι δωρεάν όταν θα εφαρμοστούν πλήρως τα ηλεκτρονικά διόδια με την χιλιομετρική χρέωση – κι αυτό θα ολοκληρωθεί μέσα στα χρόνια που έρχονται. Τουτέστιν θα παίρνουμε ένα χαρτάκι μπαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο και θα πληρώνουμε βγαίνοντας ανάλογα με τα χιλιόμετρα που έχουμε διανύσει, χωρίς ενδιάμεσα σταματήματα. Το αν θα είναι οικονομικά καλύτερο ή χειρότερο από το ισχύον σήμερα σύστημα των μετωπικών διοδίων εξαρτάται από την τιμή ανά χιλιόμετρο που θα καθοριστεί.

Και βέβαια αυτή η ιστορία των διοδίων προκαλεί «παράλληλα» προβλήματα στο παράλληλο επαρχιακό και εθνικό δίκτυο – βλέπε Νέα Αγχίαλος. Θα επανέλθουμε.

Σας περιμένουμε την Κυριακή στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» για την μεγάλη παρουσίαση του «Άξιον Εστί». Δείτε την αφίσα. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 12.09.2018, αρ.φύλλου 36.614)