Καλημέρα Συμπολίτες και απανταχού
Αναγνώστες!
Αύριο, 10 του μηνός, θα
δούμε την ωραία πανσέληνο του Ιουλίου, και μακάρι όλοι να βρισκόσαστε σε ωραίες
παραλίες με λευκά βοτσαλάκια. Εμείς δεν το βλέπω, που λένε, καθότι
παραμεθαύριο, Σάββατο 12 του μήνα, θα τραγουδάμε με την Χορωδία Αγριάς
(μαέστρος Νίκος Αδρασκέλας) στο θεατράκι του Χόρτου (Ίδρυμα Αγγελίνη-Χατζηνίκου)
προς τιμήν και με την παρουσία του συνθέτη Νίκου Κυπουργού – ελάτε να μας
ακούσετε-δείτε, θα είναι μια όμορφη βραδιά, μαζί και με μια Χορωδία του
Μουσικού Σχολείου και την γνωστή Χορτωδία του Νοτίου Πηλίου. Καλοκαιρινές
καλλιτεχνικές ανησυχίες, για να ξεφεύγει η ψυχή και το μυαλό από την καθημερινή
μαυρίλα.
Καλά κι ωραία, αλλά μακριά,
δυστυχώς, από την αγαπημένη θάλασσα του Αιγαίου. Διότι ναι μεν αλλά, καλοκαίρι
χωρίς Αιγαίο δεν νοείται παρ’ ημίν – και μη προς κακοφανισμόν μηδενός των εντός
Παγασητικού διατριβόντων, άλλο τ’ άλλο κι άλλο τ’ άλλο, λέμε, δεν
χρειάζεται στεναχώρια. Διάβασα επίσης και μία θυελλώδη ανακοίνωση της Αντιπολίτευσης του Δήμου Νοτίου
Πηλίου, που ψέγει (κατακεραυνώνει, για την ακρίβεια) τον Αντιδήμαρχο Τουρισμού,
ο οποίος, λέει, έχασε τις προθεσμίες για τις γαλάζιες σημαίες (θυμάστε που σας
τα έλεγα;) κι έτσι καμία παραλία του Νοτίου Πηλίου, μήτε εντός, μήτε εκτός δεν
κατέχει, φέτος, την πολυπόθητη (;) σημαία. Απεναντίας, η Βολιώτισσα
Αντιδήμαρχος Τουρισμού πρώτη έσπευσε να υποδεχτεί, μαζί με την κα. Ζέττα Μακρή,
το υδροπλάνο που ήρθε την Κυριακή για μια βόλτα στα νερά του κόλπου μας. Δύο
παρατηρήσεις, με την άδειά σας: α) αποκλειστικά και μόνο οι δύο κυρίες από
πλευράς Μαγνησίας (μην πω και Θεσσαλίας…) υποδέχτηκαν τον κ. Χαραλάμπους και το
αεροσκάφος του με τον Ιταλό (αν κατάλαβα καλά) πιλότο. Το Λιμάνι, τουλάχιστον,
δεν έπρεπε να είναι επίσης εκεί; Κανένας μεγαλύτερος φορέας τουρισμού, κανένας
Σύνδεσμος Ξενοδόχων μήπως; (κάποτε είχαμε τον ΕΟΤ, ξέρει κανείς τι κάνει τώρα;)
και β) έξαλλοι πανηγυρισμοί στα κοινωνικά δίκτυα και όχι μόνο, «τεράστιοι»
προβληματισμοί για τους προορισμούς, μέχρι και διαπληκτισμοί για τις τιμές των
εισιτηρίων (ποιος έχει την καλύτερη πληροφορία !!), παίρνει κανείς την εντύπωση
ότι έτσι βρισκόμαστε «επιτέλους» στο κέντρο του κόσμου. Κάτι ανάλογο που συμβαίνει
και με τα κρουαζιερόπλοια.
Για να βάλουμε τα πράγματα
σε μια σειρά, μιας και ο Βόλος είναι μια «ανέκαθεν» παραθαλάσσια πόλη με πολύ μεγάλη Ιστορία
μεταφορών, με όλα τα μέσα μεταφοράς. Στο ιστολόγιο της στήλης, που έχει τον
ίδιο τίτλο «κυκλο-φ-οριακα» (πανεύκολα, πρώτη επιλογή στο Google),
υπάρχει αναρτημένη μία μελέτη «Ιστορία των Μεταφορών της Μαγνησίας» από μια
Ομάδα Εργασίας, στην οποία συμμετείχα, για λογαριασμό του ΤΕΕ Μαγνησίας, όπου
υπάρχουν όλα τα στοιχεία για τις οδικές, σιδηροδρομικές, θαλάσσιες και
αεροπορικές μεταφορές από και προς την Μαγνησία, αν θέλει κάποιος/-α να
ενημερωθεί πραγματικά, ώστε να μην πετάει είτε κοτσάνες, είτε στα
σύννεφα του Μονακό…
Με Υδροπλάνα είχαμε την
εταιρεία Argo Airways του κ. Κωνσταντίνου
Παναγιώτου, από τον Σεπτέμβριο 2009 μέχρι τον Μάρτιο 2010, περισσότερο δεν
άντεξε, οικονομικά. Πραγματοποίησε συνολικά 864 πτήσεις προς/από Σκιάθο, Αθήνα
και Θεσσαλονίκη. Εκτός από το υδατοδρόμιο του Βόλου – το οποίο είδαμε και
πάθαμε μέχρι να το ορίσουμε, ήμουν στην αρμόδια επιτροπή, ως εκπρόσωπος του
Δήμου Βόλου – ούτε η Σκιάθος ούτε η Θεσσαλονίκη διέθεταν, ούτε και
σήμερα διαθέτουν υδατοδρόμιο, τουτέστιν διάδρομο από- και προσ-θαλάσσωσης στην θαλάσσια
περιοχή τους (λιμάνι ή μαρίνα ή αλιευτικό καταφύγιο). Μόνο η Αθήνα έχει κατιτίς
στον Άλιμο. Άρα τα υδροπλάνα κατά κανόνα προσγειώνονταν σε «κανονικά»
αεροδρόμια, με τα γνωστά υψηλά τέλη αεροδρομίων. Αν και τώρα συμβεί το ίδιο,
χαιρέτα μου τον πλάτανο, διότι και οι τιμές μεταφοράς (έχουν ανακοινωθεί
κάποιες) δεν μπορούν να κινούνται σε δυσθεώρητα ύψη.
Ένα παρόμοιο σχόλιο έκανα
χθες κάτω από την ανάρτηση της κας Αντιδημάρχου, ανάρτηση που καταλήγει με το
θριαμβευτικό «Ο Βόλος αλλάζει, εξελίσσεται και κοιτάζει μπροστά!». Υποθέτω ότι
δεν άρεσε στην κα Αντιδήμαρχο, διότι σήμερα δεν το είδα (…), μπορεί να πήγε
καμιά βόλτα, σχόλιο είναι ό,τι θέλει κάνει, η κα. Αντιδήμαρχος ίσως προτιμάει
τους αυτάρεσκους διθυράμβους.
Ως άνθρωπος
ταγμένος εδώ και 50 χρόνια στο πλευρό και στην υπηρεσία των Μεταφορών εύχομαι ολόψυχα Μεγάλη
Επιτυχία στο εγχείρημα του κ. Νίκου Χαραλάμπους και της Εταιρείας του
«Υδροπλάνα Ελλάδος Α.Ε.», αγγλιστί Hellenic Seaplanes.
Με τα προηγούμενο αεροσκάφος πρόλαβα και πέταξα μια φορά Σκιάθο με επιστροφή,
ωραία εμπειρία χαμηλής πτήσης, έχω πολύ όμορφες φωτογραφίες. Ελπίζω να αξιωθώ να πετάξω και τώρα.
Τα κρουαζιερόπλοια είναι μία ακόμη
Βολιώτικη Ιστορία. Έχω φωτογραφημένα σχεδόν όλα τα «περήφανα άσπρα πουλιά» (έτσι τα
αποκαλούσα τότε) που επισκέφθηκαν τον Βόλο, τα περισσότερα από τα οποία έδεναν
στον Κεντρικό Προβλήτα, κάποιες λίγες φορές, σε ταυτόχρονες αφίξεις, και στις
δυο πλευρές του Προβλήτα. Έχω καταγραμμένα λεπτομερώς όλα τα πλοία από το 1993
μέχρι το 2005, με ημερομηνίες άφιξης, αριθμό επιβατών και πληρώματος,
προορισμούς επιβατών και συνολικό δρομολόγιο. Ως ΔΕΚΑΜΜ, στις 12.05.1999
προκαλέσαμε μεγάλη σύσκεψη αρμόδιων φορέων για να δούμε όλα τα στοιχεία της
κρουαζιέρας στον Βόλο. Πρώτος και αδιαπραγμάτευτος προορισμός τότε ήταν τα
Μετέωρα, τώρα μου λένε ότι αυτό έχει αλλάξει, έχουν περάσει και τόσα χρόνια,
ίσως οι συνήθειες του «κόσμου με το βραχιολάκι» να έχουν αλλάξει.
Δεν είναι, λοιπόν, ούτε τα
κρουαζιερόπλοια κάτι το νέο για τον Βόλο. Με διακοπές και αναδιαμορφώσεις, ναι! Μεσολάβησε κι αυτή η
βλακεία με την μεταφορά του σημείου πρόσδεσης δίπλα από το σκραπ (που όλο και
θα φύγει αλλά ακόμα εκεί είναι…), χάθηκαν τα όμορφα σκαριά από την εικόνα της
πόλης, αντί να γίνει μια ικανή εκβάθυνση του Κεντρικού Προβλήτα, ύστερα ήρθε
και η άλλη βλακεία με τις διατάξεις ασφαλείας ISPS, που οχύρωσαν τα λιμάνια
σαν να ήταν βάσεις πυραύλων. Θα τα ξαναπούμε, σας συμπαθώ διακαώς, γεια-χαρά.
Στην φωτογραφία, η Σκιάθος από το Υδροπλάνο της Argo Airways, 30 Νοεμβρίου 2009, φωτο ΧΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου