κυκλο-φ-οριακα 1131, 28 Δεκεμβρίου 2022

Καλημέρα καθώς το έτος με τα δυάρια αποχωρεί και, όπως διαφημίζει και η ΕΡΤ, «1, 2, 3 έρχεται το ‘23». Και του 2023 εισερχομένου εισερχόμεθα αισίως και ημείς και βεβαίως μια γενιά καλών συμμαθητών στο ένδοξο 2^ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου εις την 7^ην δεκαετίαν του επίσης ενδόξου (!!) βίου μας. Εύχομαι σε όλους μας Καλές Αντάμωσες για πολλά ακόμη χρόνια.

Στο Ηράκλειο τση Κρήτης βρεθήκαμε τις προηγούμενες μέρες. Λένε πως είναι η πιο «αυθαίρετη» πόλη στην Ελλάδα, εμείς βρήκαμε ένα πολύ εκτεταμένο δίκτυο πεζοδρόμων, ίσως και μεγαλύτερο από αυτό της Λάρισας, γεμάτο κόσμο, νέον στην πλειοψηφία του, στολισμένο γιορτινά μεν ήπια δε, με ένα λούνα παρκ και μερικά περιπτεράκια στο «κέντρο του κόσμου», την Πλατεία Ελευθερίας – την θυμάμαι στις τηλεοπτικές οθόνες πήχτρα στον κόσμο όταν μιλούσε ο Ανδρέας. Όπως αναμενόταν, με άθλιο κυκλοφοριακό, που παλεύουν με διάφορους τρόπους να ρυθμίσουν, και επειδή οι Κρητικοί, ως γνωστόν, είναι πιο ηλίθιοι από τους Βολιώτες (εμείς έχουμε τα πρωτεία της εξυπνάδας παγκοσμίως) χρησιμοποιούν (άκουσον!, άκουσον!) κορύνες ψηλές στον άξονα των δρόμων – βγάλαμε φωτογραφίες από όλα αυτά, για να εμπλουτίσουμε τις συλλογές μας. Επισκεφθήκαμε το Ενετικό θαλάσσιο φρούριο «Κούλες» (Rocca a Mare, Βράχος στη Θάλασσα), που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, επισκεφθήκαμε το Ιστορικό Μουσείο, δοκιμάσαμε ωραίες τσικουδιές και εύγευστα κρητικά εδέσματα, συναντήσαμε φίλους συμφοιτητές, τελειώσαμε τη δουλειά μας, πληρώσαμε ένα σωρό λεφτά για μια βαλιτσούλα 12 kg, που δεν περιλαμβανόταν στα «φτηνά» «Light» εισιτήριά μας (αυτή κι αν είναι οργανωμένη και απολύτως «νόμιμη» απάτη!, και κανένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ασχολείται με το θέμα ), πληρώσαμε 8 € για δυο καφεδάκια στο Αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης και επιστρέψαμε μέσω Αθηνών στην βάση μας.

Όπου μας επισκέφτηκε «ο σημαντικότερος υπουργός του κόσμου» κ. Πλακιωτάκης, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου τον Μάιο 2021, αν θυμάστε. Συνάντησε, όπως αναμενόταν, τον σημαντικότερο Δήμαρχο του κόσμου (εκτίμηση δική μας) και πλαισιωμένος από τους σημαντικότερους Αρίστους της γειτονιάς μας έκανε τις σημαντικότερες ανακοινώσεις: το πάρκο Βασιλέως Γεωργίου ή Αγίου Κωνσταντίνου θα ξανα-παραχωρηθεί στον Δήμο Βόλου, στον οποίο είχε παραχωρηθεί και παλαιότερα από το ίδιο Υπουργείο (αναφορά στα κυκλο-φ-οριακα 111, 25.02.1994) αλλά μετά από μερικά χρόνια η παραχώρηση εκείνη ανακλήθηκε από το ίδιο Υπουργείο – δυστυχώς αυτή την ημερομηνία δεν την έχω. Ο Δήμος Βόλου συνεχώς διεκδικεί το πάρκο και συνολικά την χερσαία ζώνη, ξεκινώντας πολύ πριν από τις ανοησίες περί ιδιωτικοποίησης του Λιμένα, αλλά είναι σαφές ότι ο Άρχων και οι περί αυτόν Άριστοι δεν γνωρίζουν την Ιστορία του Βόλου. Ο σημαντικότερος υπουργός το μόνο που έκανε είναι να ξαναπεί ένα θα. Θα δούμε λοιπόν. Συντονισμένος και ο αναπτυξιολάγνος Βουλευτής μας θυμήθηκε «επί τη ευκαιρία» τον Ναύσταθμο του Πολεμικού Ναυτικού! Όσο για τον σταθμό LNG ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε ή ό,τι του είχαν πει να πει για να θολώσει τα νερά.

ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο!

Και κάποιος να μου εξηγήσει, επιτέλους, ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα. Μήπως ο Βολιώτης πρόεδρος του τωρινού Δημόσιου Οργανισμού Λιμένος, που έχει διατελέσει επί χρόνια και πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας και μηχανικός του Πανεπιστημίου θα μπορούσε να μας εξηγήσει αυτά τα οφέλη;

Το οποίο Πανεπιστήμιο, η καλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ σε τούτη τη γωνιά της ελληνικής γης, συνεχίζει κανονικά το κτηριακό του πρόγραμμά, προχωρεί η κατασκευή των κτηρίων στην πρώην Μηχανική Καλλιέργεια, προχωρούν οι επισκευές στην Κίτρινη Αποθήκη (με πολύ αργούς ρυθμούς είναι αλήθεια), ξεκινάει η διαδικασία αξιοποίησης της Βαμβακουργίας. Εκείνο που δεν προχωρεί είναι το περίφημο δημιούργημα της κυρίας Κεραμέως και των αρίστων συνεργατών της για το Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου με 6 εκλεγμένα και 5 εξωτερικά μέλη – ένα σχέδιο που καταδίκασαν όλοι ανεξαιρέτως οι παράγοντες της εκπαίδευσης, όπως και την λεγόμενη «πανεπιστημιακή αστυνομία», που έχει ήδη «τοις πράγμασιν» ακυρωθεί. Κάτι παρόμοιο θα γίνει και με το νέο, εντελώς παράλογο, κατασκεύασμα.

Με τον καιρό μια χαρά τα πάμε, οι αρχές δεν μπορούν να αποφασίσουν τι είναι ακριβότερο ως μέσον θέρμανσης, το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο ή το ηλεκτρικό ρεύμα, ο καλός Θεός ευτυχώς είναι με το μέρος μας – αλλά μεγάλη στεναχώρια έχω που στην Νέα Υόρκη έχει θερμοκρασία -30. Κατά τα άλλα, δόξα να ‘χει ο Κύριος, δεν μας λείπουν οι ειδήσεις, κακές κατά προτίμηση, για να ζούμε κάτω από ένα σύννεφο τρόμου, να γινόμαστε κάθε μέρα και πιο ανασφαλείς, μέχρι που να μην ανοίγουμε την πόρτα μας στα παιδάκια που τραγουδούν τα κάλαντα…

Αυτά για φέτος. Το 2023 η στήλη μπαίνει στο 32^ο έτος της ύπαρξής της. Και η Ελλάδα βρίσκεται πάλι σε ένα μεταίχμιο: εθνικές εκλογές, για πρώτη φορά στην ιστορία της με απλή αναλογική, και δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές (έτσι τις λέγαμε πάντα, εσχάτως έγιναν «αυτοδιοικητικές»), αμφότερες πολύ σημαντικές, αμφότερες εμείς ελπίζουμε να φέρουν Αλλαγή. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.

Εύχομαι ολόψυχα ο καινούργιος χρόνος να σας φέρει ό,τι επιθυμείτε. Σας αγαπώ διακαώς, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 28.12.2022, αρ.φύλλου 3843)