κυκλο-φ-οριακα 1256, 12 Νοεμβρίου 2025

Καλημέρα αγαπημένοι και αγαπημένες.

Ζούμε πλέον στον ρυθμό της «ενεργειακής αναβάθμισης» και της «γεωπολιτικής ενδυνάμωσης», η μισή αμερικάνικη κυβέρνηση, παρέα με την μοναδική στα χρονικά πρέσβειρα, βρίσκεται ή πηγαινοέρχεται στην Αθήνα, αγκαζέ με πετρελαϊκούς κολοσσούς, οι οποίοι, προκειμένου οι Έλληνες Ιθαγενείς να μην γκρινιάζουν παραπολύ, υπόσχονται χαντρούλες και καθρεφτάκια εξορύξεων στα «οικόπεδα» του Ιονίου και της Κρήτης. Για τα κοιτάσματα του Πρίνου δεν γίνεται πολύ κουβέντα, τα υπόλοιπα είναι που (δήθεν) ενδιαφέρουν. Αλλά όλο το «ψωμί» βρίσκεται, φυσικά, στο αμερικάνικο ΥΦΑ, Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο, ελληνιστί LNG, Liquefied Natural Gas, το οποίο θα αντικαταστήσει το κακό Ρώσικο (απλό) φυσικό αέριο. Το LNG μεταφέρεται με ειδικά πλοία (διάβασα ότι ο εφοπλιστής και μιντιάρχης και ομαδάρχης κύριος Μαρινάκης έχει ήδη κατασκευάσει ή παραγγείλει 15 τέτοια ειδικά υγραεριοφόρα πλοία μεταφοράς LNG, για να είναι, ο άνθρωπος, έτοιμος…) στους πλωτούς σταθμούς FSRU, Floating Storage Regasification Unit, Μονάδα Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου. Είναι τελείως προφανές ότι αυτή η «τιμωρία» της Ρωσίας θα στοιχίσει στην Ευρώπη εκατοντάδες δισεκατομμύρια, αρκετά από τα οποία θα τα πληρώσουμε εμείς, εσείς, εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας. Και κάποιοι σήμερα κυβερνώντες, απανταχού της γηραιάς ηπείρου, θα εξασφαλίσουν το μέλλον των τρισέγγονών τους. Ξε-κάθαρα και ξε-διάντροπα.

Πρέπει να αντιδράσουμε συμπολίτισσες και συμπολίτες. Πρέπει. Δεν είναι δυνατόν στον κλειστό Παγασητικό Κόλπο να σκέφτονται κάποιοι (και είναι και ντόπιοι, π’ ανάθεμά τους…) να φορτώσουν τέτοιες εγκαταστάσεις. Θυμηθείτε, αντιδράσαμε και πετύχαμε: να μην κατασκευαστεί διαλυτήριο πλοίων, να μην κατασκευαστούν δεξαμενές πετρελαίου στο Τσιγκέλι, να μην υπάρχουν νιτρικά λιπάσματα στις εγκαταστάσεις Λούλη, έχουμε αγωνιστεί για την καθαρότητα αυτού του κόλπου («Ο Παγασητικός πρέπει να ζήσει», 1986-87) ενάντια σε θεσσαλικές βιομηχανίες και τα απόβλητά τους, καταφέραμε το όχι αυτονόητο εκείνους τους καιρούς δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων και τον πρωτοποριακό για τα Ελληνικά δεδομένα Βιολογικό Καθαρισμό (πολύ πριν τον Άρχοντα, για τους νέο-Βολιώτες ή τους αμνήμονες…). Πρέπει να αντιδράσουμε οργανωμένα και σύσσωμοι οι Μαγνησιώτες. Με μπροστάρηδες, λέω εγώ, τους τοπικούς κυβερνητικούς βουλευτές, που ελπίζω να έχουν, επιτέλους, καταλάβει ποιο είναι το συμφέρον του τόπου τους και να μην βαυκαλίζονται με «θέσεις εργασίας», λιμενικά δικαιώματα, πιστώσεις κι άλλες τέτοιες «χαντρούλες για ιθαγενείς», όπως έγραψα και παραπάνω. Από τον Άρχοντα και τους πρατρεχάμενούς του δεν περιμένω τίποτε, έτσι κι αλλιώς ολημερίς κι ολονυχτίς, όταν δεν απουσιάζουν από την πόλη, στα καφενεία της οδού Κουμουνδούρου τη βγάζουν, έχουν δεσμεύσει και «ειδικές» θέσεις στάθμευσης 28^ης Οκτωβρίου-Κουμουνδούρου, στα Δημοτικά Συμβούλια με το ζόρι πάνε, τους χαλάνε τη βολή, δεν περιμένω τίποτε. Και αίτημα-σύνθημα ένα: όχι LNG, πουθενά στον Παγασητικό – το λέω αυτό το «πουθενά» επειδή διάβασα ότι κουβεντιάζεται και σημείο προς Μιτζέλα μεριά, και φαντάζομαι ότι θα «παίξει» επιχείρημα απόστασης… «LNG Πουθενά μέσα στον Παγασητικό!», ανυποχώρητα.

«Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια / έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό» έγραψε στο «Μαγισσάκι» ο Οδυσσέας Ελύτης και μελοποίησε-τραγούδησε το 1996 η Νένα Βενετσάνου. Ο Ελύτης επίσης έγραψε στο «Ανάμεσα Σύρο και Τζια», που μελοποίησε ο Θεοδωράκης το 1961 και τραγούδησε ο Μπιθικώτσης με την Καίτη Θύμη, «Κι αν γενεί ποτέ το θάμα κι αγαπήσεις κάνω τάμα / να σου φέρω μια μπρατσέρα και τον Πολικό Αστέρα» κι αν δεν υπήρχαν τα τραγούδια δεν υπήρχε περίπτωση εγώ να είχα διαβάσει αυτούς τους στίχους. Πάμε στα «δικά μας», τα πιο πεζά:

Ηλεκτρικά λεωφορεία. Μετά τα ηλεκτρικά Ι.Χ. (που, μεταξύ μας, δεν φαίνεται να έχουν «μαγέψει» τους απανταχού της γης καταναλωτές) τώρα στην Ελλάδα και τα ηλεκτρικά λεωφορεία (για την Ιστορία, εγώ συνάντησα ηλεκτρικά λεωφορεία τον Ιανουάριο του 1995, πριν 30 χρόνια, δηλαδή, στο Dordrecht της Ολλανδίας). Πράσινη ανάπτυξη, όχι καυσαέρια, ποιος νοιάζεται τι θα γίνει με τις μπαταρίες μαζικά όταν θα ‘ρθει η ώρα τους – η Αθήνα έχει ηλεκτροκίνητα λεωφορεία με εναέριο δίκτυο, τα πασίγνωστά μας κίτρινα τρόλεϋ, από το 1948 στην Καστέλα του Πειραιά μέχρι σήμερα που, όπως γράφει η Βικιπαίδεια, υπάρχει ένα δίκτυο 404 km με 19 γραμμές, στις οποίες κινούνται καθημερινά 356 τρόλεϋ σύγχρονής, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Δεν έχω καταλάβει το ισχυρό επιχείρημα του κ. Υφυπουργού Μεταφορών υπέρ της κατάργησης των τρόλεϋ και της αντικατάστασής τους από ηλεκτρικά λεωφορεία, πέραν του να ξοδευτούν κι εκεί κάποια πολλά εκατομμύρια. Δεν έχω καταλάβει ποιον ενοχλούν οι εναέριες γραμμές τροφοδοσίας, ακόμη και τα περιστέρια μετά χαράς κάνουν στάση στα καλώδια. Επίσης δεν έχω καταλάβει πόσο ρεύμα καταναλώνει όλος αυτός ο στόλος και περιμένω ν’ ακούσω, όπως γίνεται πάντα μ’ αυτή την κυβέρνηση, τι χάλια λειτουργία υπάρχει σήμερα και πόσο θα «αναβαθμιστεί» λόγω χαμηλής κατανάλωσης, αυτονομίας, ευελιξίας και άλλα παραμύθια – ψάχνω, συμπολίτες, να μάθω ποιος προαλείφεται για προμηθευτής. Από την άλλη μεριά ήδη έχει ξεκινήσει η αντικατάσταση αρκετών θερμικών λεωφορείων με ηλεκτρικά, αυτό μάλιστα, αυτό έχει λογική. Είδα προχθές στην Λάρισα ένα ηλεκτρικό αστικό λεωφορείο και είπα μπράβο! Μακάρι αυτή η αντικατάσταση να προχωρήσει και να υποστηριχθεί από το Κράτος σε όλες τις επαρχιακές πόλεις που διαθέτουν αστική συγκοινωνία, το περιβάλλον θα είναι ευγνώμον και οι πολίτες ευτυχείς. Τα λεφτά που προβλέπεται να φαγωθούν στην Αθήνα, να φαγωθούν στην έρμη την Επαρχία, αυτή είναι η πρότασή μας (διότι ότι θα φαγωθούν είναι βέβαιο…).

Ολοκληρώθηκαν με τεράστια επιτυχία ο 42^ος ΑΜΑ και το 66^ο ΦΚΘ. Επίσης το ΔΠΔ δεν δέχτηκε την έφεση, δεν θυμάμαι ποιανού, όμως το ΠΑΔΑ διαπρέπει στας Ευρώπας και η ΕΔΕΥΕΠ μαθαίνω ότι διαχειρίζεται τους (εν δυνάμει, άραγε;) Ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Ελάχιστο μόνο δείγμα των ακρωνυμίων που ξαφνικά κι απρόβλεπτα εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό μπροστά μου και με τρελαίνουν. Δεν θα σας πω τι δηλώνουν, να ψάξετε όπως ψάχνω κι εγώ. Και να θυμάστε ότι

Σας αγαπώ αποστομωτικώς, γεια σας και χαρά σας.

Στο σκίτσο ο Μποστ εύστοχα διακωμωδεί, το 1959, τα σκαψίματα στους Αθηναϊκούς δρόμους. Ταιριαστό το θεωρώ με αυτό που συμβαίνει εδώ και μήνες στον Βόλο…

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 12.11.2025, αρ.φύλλου 4518