Προς : Εφημερίδα Θεσσαλία, Εφημερίδα Ταχυδρόμος και ανοιχτή επιστολή
Αγαπητοί Φίλοι Δημοσιογράφοι και Ιδιοκτήτες των δύο ίσως και
πανελληνίως ιστορικότερων ημερήσιων εφημερίδων, που έχει την μεγάλη τύχη να
διαθέτει ο Βόλος,
Με το δικαίωμα που εκτιμώ ότι μου δίνει η επί τριάντα δύο
(32) συναπτά έτη δημοσιο-γραφική μου δραστηριότητα, έρχομαι σήμερα γραπτώς να
κάνω μια έκκληση σ’ εσάς, τους εργάτες του καθημερινού μόχθου για την
ενημέρωση:
Έλεος. Έλεος συν-πολίτες και ολίγον συν-άδελφοι. Έλεος.
Πώς ανέχεστε, πώς αντέχετε αυτό το καθημερινό υβρεολόγιο,
την καθημερινή ρήξη με τα πάντα, τα καθημερινά κείμενα που στάζουν μίσος, μίσος
για όλους εμάς τους πολίτες αυτής της όμορφης πόλης – υμών συμπεριλαμβανομένων,
καμία αμφιβολία μην έχετε ότι με την παραμικρή σας «κουτσουκέλα» θα σας πάρει
μια ακριβώς ίδια μπόρα – μίσος και αλαζονεία, και έναν υπερφίαλο εγωισμό που
πιθανόν και κάτι άλλο να υποκρύπτει, δεν ξέρω τι. Πώς αναγκάζετε τον εαυτό σας,
με τι αντάλλαγμα, να υφίσταται αυτά τα συνεχή βρωμόλουτρα και «υποχρεωτικά» να
τα αναπαράγει στις σελίδες των εφημερίδων σας, από τις οποίες έχουν περάσει
κείμενα και κείμενα με υπογραφές καλών και σοφών ανθρώπων αυτής της πόλης,
διακεκριμένων προσωπικοτήτων κάθε ικανότητας και κάθε ειδικότητας, με τον ένα ή
τον άλλον τρόπο αγωνιστών για τις ωραίες ιδέες και για την πρόοδο αυτού του
τόπου. Και όχι μόνο! να τα στηρίζετε, να τα προβάλετε, να τα διακοσμείτε αυτά
τα κείμενα, ώστε να γίνουν πιο «προσιτά» στο όποιο αναγνωστικό κοινό σας έχει
απομείνει – πάντα για την χάρη Του.
Πώς ανέχεστε, εν ονόματι ποιας «ελευθερίας της έκφρασης»,
άραγε, έναν ξενομπάτη και έναν πληρωμένο κοντυλοφόρο να υποβαθμίζουν καθημερινά
και αδιάλειπτα την ζωή και την ποιότητα αυτής της πόλης, την οποία κάποτε εσείς
οι ίδιοι ή οι προκάτοχοι δάσκαλοί σας στο επάγγελμα υμνούσατε ως πρότυπο
πολιτισμού και ως λίκνο γνώσης, για το οποίο όλοι αγωνιστήκαμε και σήμερα, κατά
την εκφρασμένη γνώμη τους, συγκροτείται από «αυτούς με τις ρόμπες, σαν τον
Λιγνάδη και τον Κιμούλη» (ως ελάχιστο παράδειγμα).
Έλεος! Τι σας προσφέρει; τι σας δίνει; τι ανάγκη έχετε; Δεν
μπορώ να δεχτώ ότι δεν αντιλαμβάνεστε την ζημιά που κάνετε στην πόλη που σας
μεγάλωσε, που μεγάλωσε και αναπαύει τους γονείς σας, που μεγαλώνει τα παιδιά
σας.
Έκκληση κάνω, σας ξέρω και με ξέρετε καλά, «δεύτερες
σκέψεις» δεν είχα ποτέ, συνεργαζόμαστε ποικιλοτρόπως 40 χρόνια! Αυτό που κάνετε
είναι λάθος, είναι έγκλημα. Σταματήστε τώρα, αύριο θα είναι πάλι αργά…
Δεν παύω να σας αγαπώ και να σας υπολήπτομαι, ως ανέκαθεν
κομμάτι του Βόλου ΜΑΣ.
Χαράλαμπος Σκυργιάννης του
Αντωνίου & της Γεωργίας
Συγκοινωνιολόγος Μηχανικός, Πρόσκοπος, Χορωδός και
Καρκινοπαθής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου