Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ζω τουλάχιστον στην Φλόριντα! Τουλάχιστον,
λέω, διότι μπορεί να είμαστε, πλέον, και αφρικανική χώρα, μια κανονική έρημος
με άμμο μας λείπει. Αλλά την Τρίτη ήρθε μια βροχούλα στην κατάξερη γη,
χρειάστηκε να κάνω μια βόλτα στην Λάρισα, απήλαυσα το φρέσκο πράσινο του
σπαρμένου κάμπου και τον χιονισμένο γερο-Όλυμπο και κάπως ήρθε ο Κόσμος στη
θέση του…
Τέτοια χαρούμενα στην αρχή του χρόνου, Καλημέρα
απανταχού αναγνώστες μας. Έχασε πάλι κι ο ΝΠΣ Πύδνας, από μόνο 3 ομάδες (όνομα
και μη χωριό) έχει φάει 13 γκολ κι έχει βάλει 1 μέσα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο,
στην έδρα του δηλαδή. Θρίαμβος, γελάει ο κόσμος. Ή μάλλον δεν γελάει, κλαίει όταν διαβάζει, μάλιστα, απίθανες μεγαλοστομίες
γνωστού ρυπαρογράφου περί «πόλης αθλητικών συναντήσεων» (με κλειστό το
κολυμβητήριο, άχρηστο το ΕΑΚ, γήπεδα στο Στεφανοβίκειο και στον Αλμυρό) και
περί «αυξήσεως του τουρισμού» – ίσως είναι μια τακτική αυτό, να πουλάς
εισιτήρια και ύστερα να κάθεσαι να τις τρως ώστε τα εισιτήρια να είναι
ευχαριστημένα και να ξανάρθουν, να
αυξήσουν το τουριστικό ρεύμα!
Πήρε
όμως μια καλή απάντηση όλο εκείνο το πρωτοχρονιάτικο παραλήρημα… Και έπεται
συνέχεια, όπως μαθαίνω. Θα έχουμε τον χρόνο να τα ξανασυζητήσουμε ως στήλη αυτά
τα πολύ σοβαρά θέματα.
Έβλεπα
αυτές τις εορταστικές ημέρες ένα αυτοκινητο-τρενάκι να περιτρέχει τας οδούς και
τας ρίμας της πόλεως, μαζί με τα «κοινά» αυτοκίνητα, μηχανάκια, πατίνια και
λοιπά πολύ επικίνδυνα αντικείμενα του ανθρώπινου πολιτισμού και αναρωτιόμουνα
γιατί άραγε τώρα να επιτρέπεται ενώ κάποτε απαγορεύτηκε «δια ροπάλου». Ήταν
2002 όταν εμφανίστηκε ένα παρόμοιο με άδεια κυκλοφορίας από τον ΕΟΤ (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 426/06.09.2002), του φτιάξαμε λωρίδα
κυκλοφορίας με κίτρινη διαγράμμιση στην παραλία, είχα κι εγώ τις ενστάσεις μου
για ελεύθερη κυκλοφορία στους δρόμους, το 2006 «…το βλέπω να σαπίζει έξω απ’ το
εκθεσιακό κέντρο» (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 547/08.09.2006). Ύστερα πήγαμε
με την Βολιώτικη Χορωδία στο Ναύπλιο και βρήκαμε δύο (2) τέτοια τροχήλατα
τρενάκια να διασχίζουν την πόλη (σχετικά
κυκλο-φ-οριακα 654/10.12.2010). Και στην Τρίπολη ακόμη ένα, πάλι με την
Χορωδία, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 954/12.12.2018). Δεν ξέρω τι
ισχύει, ίσως εδώ το «τρενάκι» να κυκλοφορεί «με εντολή Δημάρχου», όλα
γίνονται σ’ αυτόν τον τόπο του (θείου) δράματος, και οι ζαρντινιέρες στην οδό
Κονταράτου ακόμα εκεί είναι, λίγο «κουνημένες» αλλά εκεί.
Επίσης δεν ξέρω τι ισχύει
για τα ηλεκτροκίνητα οχήματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ) που κινούνται χωρίς
αριθμό κυκλοφορίας ή άλλου είδους άδεια (ή κάνω λάθος;) παντού στην πόλη. Το
θέμα έχει να κάνει με την ασφάλεια των ίδιων των ΑμεΑ αλλά και των άλλων μελών
της κυκλοφορίας. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και με τα ηλεκτροκίνητα πατίνια. Κάποτε
ρώτησα την Τροχαία για όλα αυτά, δεν ήξερε κι αυτή, άλλωστε η Τροχαία έχει
εγκαταλείψει την αστυνόμευση των πόλεων, βρίσκεται εκεί μόνο όταν κληθεί λόγω
ατυχήματος ή λόγω «ανωτέρας βίας», π.χ. μιας πορείας με κυκλοφοριακές
επιπτώσεις. Νέα ήθη και έθιμα, κι εγώ κάθε Χριστούγεννα θυμάμαι τον
Τροχονόμο στις διασταυρώσεις Δημητριάδος (διπλής κατεύθυνσης) με Κ.Καρτάλη
και Ιωλκού μέσα στο κυλινδρικό του βάθρο περιτριγυρισμένο με τα δώρα της πόλης
να ρυθμίζει, χωρίς φανάρια φυσικά, μόνο με τις κινήσεις των χεριών του, την
κυκλοφορία. Καθόμουν ώρα και τον «χάζευα», έβλεπα πώς Ι.Χ., λεωφορεία, φορτηγά,
τρίκυκλα, κάρα, ακόμη και ποδήλατα πειθαρχούσαν στις απλές αλλά οριστικές
κινήσεις των χεριών του. Και τον θαύμαζα, ίσως τότε να μπήκε και το σκουλήκι
της συγκοινωνιολογίας μέσα μου και δεν λέει να βγει μετά από τόσα χρόνια…
Και μιας και είπα «έθιμα», από
πότε, ρε αδέρφια, είναι ελληνικό έθιμο το να πετάμε φαναράκια-αερόστατα
εορταστικώς τα Χριστούγεννα, σε κάποια «νύχτα των ευχών»; Ό,τι να ΄ναι! Να μου
το θυμηθείτε ότι κάποια στιγμή θα μας γίνει «ελληνικό έθιμο» η κολοκύθα του
χάλοουιν (Halloween) και
η μεξικάνικη «νύχτα των νεκρών» – είναι
τρομερή η δύναμη του διαδικτύου και είναι η ίδια που μας έφερε ως ένα ακόμη
«έθιμο» και την «μαύρη Παρασκευή» (black Friday) και την «λευκή νύχτα».
Κυκλικούς
κόμβους θα φτιάξει, λέει, η Περιφέρεια στον Αλμυρό. Κι εγώ που νόμιζα ότι θα
είχαμε την αποκλειστικότητα, τουλάχιστον για την Μαγνησία βρε αδερφέ, ηπατήθην. Κι εκείνο το τέρας στον κόμβο της Γορίτσας,
επιμόνως να προσπαθεί να πυρπολήσει τα πεύκα του λόφου
– μπρρρρ! Επίσης διαβάζω ότι έχουν αρχίσει κάποια πρόδρομα έργα για την
ηλεκτροκίνηση και την μερική τροποποίηση της χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής
Βόλου-Λάρισας, θα επισκεφθώ το σημείο και θα σας ενημερώσω.
Στον Αη
Γιάννη πήγαμε για 6η συνεχή χρονιά στα Θεοφάνεια και ρίξαμε τον
Σταυρό στο ανακαινισμένο λιμανάκι με θαυμάσιο καιρό και μέγα πλήθος κόσμου.
Ύστερα κάναμε μια βόλτα στο Παπά Νερό και βρεθήκαμε μπροστά στην πραγματικά
απέραντη αμμουδιά (μία από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας) και στο ανοιχτό,
φυτρωμένο σκάμμα μιας υπό επισκευήν ζημιάς στον κρηπιδότοιχο, που κρατάει
περίπου ενάμιση χρόνο τώρα. Κι έχουμε και εκλογές το ’23…!
ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Κάποιος να μας εξηγήσει ποιο το
όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα. Κάποιος επίσης να μας
εξηγήσει πώς δουλεύει το (τζάμπα καίει η λάμπα;…) parking Φιλελλήνων.
Σας
ασπάζομαι υψηλοφρόνως. Γεια σας.
Στην
φωτογραφία ο Τροχονόμος του Βόλου, περίπου στα 1970, δανεισμένη με ευχαριστίες
από την εξαιρετική ανάρτηση τού Φίλου Αντώνη Χιώτη στο φατσοβιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου