κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1010, 23 Απριλίου 2020

Αντώνης & Γεωργία Σκυργιάννη, Πάσχα 1975

Πάσχα το Άγιον, Πάσχα του κορωνοϊού στα αναστάσιμα μπαλκόνια με τα χιλιάδες πυροτεχνήματα – ένα ξέσπασμα των έγκλειστων Ελλήνων, που τήρησαν με ευλάβεια τους κανόνες αποχής από τις εκκλησίες, οι λίγες παρεκκλίσεις ήταν απλώς τροφή για τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ.

Τηλεοπτικά, είπα. Το μεγάλο πατριδολατρικό και κυβερνολιβανιστικό κανάλι ΣΚΑΪ ξεκίνησε ανήμερα Κυριακή του Πάσχα ένα ακόμη τούρκικο σήριαλ. Παραδίπλα οι «εθνοπατέρες» Άρης, Μπάμπης, Γιώργος, Κωνσταντίνος, Παύλος, ο συντονιστής Αλέξης, η όμορφη Σία θα συνεχίσουν να κόπτονται και να καταριούνται για τις πτήσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, την τουρκική προκλητικότητα στις Καστανιές και όλα τα γνωστά καλούδια του καλού καναλιού. Κάθε βράδυ, λοιπόν, σε ώρα υψηλής θέασης, ωραία τούρκικα μέσα στα σαλόνια των Ελλήνων. Ευθαρσώς προτείνω να πάψετε να τους βλέπετε όλους αυτούς, καλύτερα θα ήταν να από-συντονίσετε στον δέκτη σας τελείως αυτό το κανάλι…

Πέρασε κι άλλη μία 21^η Απριλίου, πέρασαν 53 χρόνια. Κανένας Έλληνας δεν πρέπει να ξεχνάει αυτή την ημερομηνία. Και όσοι θυμούνται πρέπει απαραιτήτως να την διδάσκουν στις νεώτερες γενιές οι οποίες δεν θυμούνται τίποτε απολύτως που δεν το έχουν αποθηκευμένο στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνο…

Από κορωνοϊό καλά πάμε, δόξα τω Θεώ. Κι εδώ στον Βόλο, καθώς φαίνεται, δεν έχουμε ούτε ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα. Πολύ ωραία. Πολύ ωραία, επίσης, ανταποκρίνεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το πολυσυκοφαντημένο Σύστημα Υγείας, για το οποίο, οι προαναφερθέντες Άρης και Μπάμπης, σε ραδιοφωνική μεταξύ τους συζήτηση τον Μάρτιο 2019 είχαν συμφωνήσει ότι έπρεπε όχι απλώς να κλείσουν, αλλά να γκρεμιστούν τα δημόσια Νοσοκομεία. Μάλιστα αγαπητοί, έτσι ακριβώς, τα παληκάρια. Και τώρα χωρίς ντροπή «χειροκροτούν», μαζί και με πολλούς άλλους μεγαλόσχημους υπέρμαχους της ιδιωτικής υγείας. Κι εμείς χειροκροτούμε, αλλά ξέρουμε γιατί και τι χειροκροτούμε. Θα τα δούμε όλα αυτά όταν, με το καλό, απαλλαγούμε από τον άμεσο κίνδυνο. Εκεί θα φανούν ποιοι είναι ειλικρινείς και ποιοι είναι «δήθεν».

Αυτή η καραντίνα, πάντως, είναι και μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία για να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας. Κι όχι μόνο με τους δικούς μας, που μας λείπουν και θέλουμε να τους σφίξουμε στην αγκαλιά μας. Είναι το ίδιο σημαντική η επικοινωνία με όλους τους ανθρώπους. Μ’ αυτούς που τώρα, μασκοφόροι, αποφεύγουμε όταν συναντιόμαστε στις σύντομες διαδρομές με άδεια Β6 «για ατομική σωματική άσκηση». Μ’ αυτούς τους αγνώστους που, υπό κανονικές συνθήκες, θα λέγαμε μια καλημέρα (…πες την κι ας πέσει κάτω) και τώρα αλλάζουμε πλευρά του δρόμου. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν οι δημόσιοι χώροι συνάντησης των ανθρώπων σε μια πόλη. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Είμαστε τυχεροί, ναι! έχουμε την παραλία, έχουμε την πλατεία του Αναύρου, έχουμε και το Ελικοδρόμιο στην Νέα Ιωνία, όμως τώρα φάνηκε ότι δεν αρκούν. Με τον ανόητο και άχρηστο, κατά την γνώμη μου, αποκλεισμό της παραλίας, κόσμος πολύς βρέθηκε να περπατάει στον Άγιο Ονούφριο, στην Άλλη Μεριά, στο Σουτραλή, αλλά κι αυτό απαιτεί μετακίνηση με αυτοκίνητο. Ακόμη και στην οδό Καραμπατζάκη, στον Κραυσίδωνα, με το κατεστραμμένο οδόστρωμα και τα ξερά δέντρα πολλοί άνθρωποι κάνουν τον καθημερινό τους περίπατο – τον περίπατο που έχουν συνηθίσει εδώ και 25 χρόνια να τον κάνουν σε ένα ευχάριστο και υγιεινό περιβάλλον, καθώς ο χείμαρρος είναι ο καλύτερος αεραγωγός ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα.

Κι αυτόν τον ωραίο χώρο αναψυχής η καλή Δημοτική Αρχή του «Μονακό» με τους καλούς συμβούλους, τους καλούς υπαλλήλους και τους καλύτερους «επιστημονικούς συμβούλους» σχεδιάζει να τον καταστρέψει οριστικά μετατρέποντάς τον σ’ έναν τελείως άχρηστο δρόμο διαμπερούς κυκλοφορίας. Ούτε τώρα φαίνεται να καταλαβαίνουν όλοι αυτοί πόσο αναγκαίος είναι αυτός ο χώρος συνάντησης και αναψυχής των κατοίκων του πολεοδομικού συγκροτήματος, δυστυχώς ούτε τώρα…

Α! και όσοι οδηγείτε, αυτοκίνητο, μοτοσυκλέτα, ποδήλατο, μην πηγαίνετε ανάποδα στους μονοδρόμους και προσέχετε πολύ στις διασταυρώσεις. Μπορεί να μην υπάρχουν πολλά οχήματα στους δρόμους, όμως υπάρχουν. Έρευνες έχουν ήδη δείξει αύξηση μικροσυγκρούσεων. Προσοχή!

Τέλος για σήμερα. Ο Αη Γιώργης βοήθειά μας, ένα πλήθος Γιώργηδες και Γεωργίες, Χρόνια Πολλά. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο Αντώνης και η Γεωργία Σκυργιάνννη, εδώ και χρόνια οριστικά απόντες, το Πάσχα 1975 στην αυλή του σπιτιού μας.

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 23.04.2020, τ' Αη Γιώργη, αρ.φύλλου 37.099)