κυκλο-φ-οριακα 1254, 22 Οκτωβρίου 2025

 

Καλημέρα αγαπητές και αγαπητοί. Σήμερα το απόγευμα, ώρα 18:30, στο «Ξενία» θα παρουσιαστεί ένα από τα σημαντικότερα έργα τεκμηρίωσης αυτής της πόλης: το εξαιρετικό πόνημα της Μαρίας Σπανού «Ιστορώντας τη Ρότα του Λιμένα Βόλου. Η διαδρομή του Λιμενικού Ταμείου (1883-2001)» σε ένα αρκετά «χοντρό» βιβλίο-λεύκωμα έκδοσης του Οργανισμού Λιμένος Βόλου, προϊόν έρευνας και καταγραφής για πολλά χρόνια και σε πάρα πολλές πηγές – ανεπιφύλακτα σας προσκαλώ σ’ αυτή την παρουσίαση.

Η διαδρομή του Λιμένα Βόλου, λοιπόν. Που σήμερα δείχνει σαν να έχει υποστεί κάποια διακοπή. Διάβασα την ανησυχία των εργαζομένων. Διάβασα και ότι αναμένεται μία απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Βλέπω και την (ουσιαστικά) υποτονική λειτουργία στους προβλήτες. Επικροτώ την κατασκευή των φωτοβολταϊκών στεγάστρων στο parking, αλλά τα λιμάνια ζουν από την θάλασσα, όχι από την στεριά. Και επιτέλους, δεν καταλαβαίνω αυτή την επιμονή για ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα μιας νευραλγικής υποδομής, που μέχρι πρότινος μια χαρά αποδοτικά και σίγουρα λειτουργούσε, προς όφελος και της οικονομίας γενικότερα και της πόλης ειδικότερα.

Και λέγοντας περί ιδιωτικοποίησης διάβασα επίσης ότι ετοιμάζεται Νόμος περί «απελευθέρωσης της αγοράς…» (πάντα η ίδια καραμέλα, σκλαβωμένα είναι όλα και πρέπει να απελευθερωθούν, αεροπλάνα κι αεροδρόμια, τρένα, λιμάνια, ενέργεια, πολεοδομίες, πανεπιστήμια…) αυτή τη φορά των υπεραστικών μετακινήσεων, για την ακρίβεια «Το νομοσχέδιο προβλέπει την αντικατάσταση του ισχύοντος πλαισίου με ένα νέο ενιαίο, το οποίο είναι συμβατό με τον ευρωπαϊκό κανονισμό, και τη διενέργεια διαγωνισμών για την ανάθεση των δρομολογίων σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές. Η αρμόδια αρχή για τη διεξαγωγή των διαγωνισμών είναι το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, ενώ οι Περιφέρειες θα επιβλέπουν την εκτέλεση των συμβάσεων». Έχω μια υποψία ποιος ιδιωτικός οργανισμός προτίθεται να αντικαταστήσει τα ΚΤΕΛ, προφανώς έχει μεγάλη επιρροή στας Ευρώπας της κυρίας φον ντερ Λάιεν, αν παρακολουθείτε ποδοσφαιρικούς αγώνες σίγουρα θα τον δείτε φαρδιά-πλατιά διαφημιζόμενο παντού μέσα στα γήπεδα. Θα το παρακολουθήσουμε το θέμα.

Στο Αλυγαρόρεμα ξεκίνησε η κατασκευή της γέφυρας και ταυτοχρόνως ξεκίνησε ο κλαυθμός των παρόδιων στο οδικό τμήμα που αποκλείστηκε επαγγελματιών. Λογικός και ο αναπόφευκτος (;) αποκλεισμός, λογικός και ο κλαυθμός για μια δυσπραγία που αναμένεται τουλάχιστον 7μηνη. Κι εμείς βάλαμε ένα ερωτηματικό στο «αναπόφευκτος» για να κάνουμε δύο ερωτήματα, χωρίς να θέλουμε να κάνουμε τον έξυπνο ή τον μάγκα: α) Άραγε εκεί επί τόπου, στο Αλυγαρόρεμα, εξετάστηκε η δυνατότητα-πιθανότητα να κατασκευαστεί μία «Ιρλανδική Διάβαση», δίπλα στο εργοτάξιο της γέφυρας, μέσα από τον χείμαρρο; Σε ολόκληρον τον Μπελεγρίνο κάτι τέτοιο κατέστη εύκολα δυνατόν. β) Μήπως εξετάστηκε (και απορρίφθηκε, λέμε τώρα…) η λύση μιας στρατιωτικής, προσωρινής Γέφυρας Μπέλεϋ, οπωσδήποτε με φωτοσήμανση προτεραιοτήτων; (κι αυτό επετεύχθη στον Μπελεγρίνο) Βεβαίως ο φόρτος της οδού είναι ιδιαίτερα υψηλός και οι προσωρινές αυτές λύσεις έχουν τα όριά τους, αλλά ίσως είναι, υπό κάποιους όρους, προτιμότερες από τον πλήρη αποκλεισμό. Με χαρά θα διαβάζαμε (εγώ, οι επαγγελματίες και όλοι οι ενδιαφερόμενοι πολίτες) μια απάντηση από κάποιον αρμόδιο επ’ αυτών.

Και στην Λάρισα ξεκίνησε η δωρεάν παροχή πόσιμου νερού στους πολίτες από τέσσερις «έξυπνες» βρύσες σε διάφορα σημεία της πόλης. Εμείς εδώ, στον όμορφο Βόλο μας δεν έχουμε έξυπνες βρύσες, έχουμε έξυπνους ανθρώπους! Όταν πρόσφατα (ξανα) τέθηκε θέμα για κοινόχρηστες βρύσες καθαρού πόσιμου νερού από το Πήλιο, διέρρηξαν τα ιμάτιά τους οι αρμόδιοι, ειπόντες «…δεν θα γυρίσουμε εμείς την πόλη 100 χρόνια πίσω…». Όχι, συμπολίτες, δεν είναι ο γιαλός στραβός. Μ’ αυτούς που έχουμε τόσο άσχημα μπλέξει αρμενίζουμε στραβά. Η Λάρισα καλπάζει σε όλους τους τομείς της δημόσιας καθημερινότητας κι εμείς φυτεύουμε λουλουδάκια, κρεμάμε λαμπιόνια και θυμόμαστε τα παλιά μεγαλεία του Παρθεναγωγείου – και διηγώντας τα να κλαις, όπως διαιώνισε και ο Διονύσιος Σολωμός στον «Ύμνον εις την Ελευθερίαν» (που κατά σύμπτωση πρωτο-δημοσιεύτηκε σαν χθες, στις 21 Οκτωβρίου 1825, στην «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος»). Και με την ευκαιρία, βοηθούντος του εξαιρέτου και διαχρονικού φίλου Στάθη, θυμήθηκα τις απόψεις των Οικολογικών Ομάδων Πηλίου (Οικολόγοι Εναλλακτικοί), δημοσιευμένες στην «Θεσσαλία» στις 9 Ιανουαρίου 1990, που μιλούσαν για «…πρατήρια πόσιμου νερού» με ξεχωριστό δίκτυο, απ’ ευθείας από τις Κοινότητες (τότε) του Πηλίου. Ο Κύριος μεθ’ ημών και υμών.

Άλλο τεράστιο θέμα των πολλών τελευταίων ημερών: η ευλογιά των προβάτων, που αποδεκατίζει τα κοπάδια και καταστρέφει τους κτηνοτρόφους και τους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων (καμία φυσική σχέση με το αντικείμενο δεν έχω, από ενδιαφέρον γράφω). Δεν το χωράει ο νους μου ότι μια ολόκληρη κοινωνία που κουτσά-στραβά αντιμετώπισε έναν παγκόσμιο CoViD δεν μπορεί σήμερα να αντιμετωπίσει έναν ιό στα προβατάκια. Δεν το χωράει, ό,τι κι αν ακούω-διαβάζω κάθε μέρα. Και η ζωή με αναγκάζει να γίνω «συνωμοσιολόγος» (που ποτέ δεν ήμουν) και να σκεφτώ ότι αυτό το ξεκλήρισμα των Ελληνικών αμνοεριφίων πολύ ευνοεί τους εισαγωγείς ευρωπαϊκών και άλλων κρεάτων όπως και τους εισαγωγείς βουλγαρικού και άλλου γάλακτος. Διότι ούτως ή άλλως η Ελληνική Οικονομία στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις εισαγωγές και τα υπόλοιπα περί «ανάπτυξης» παραμένουν παραμύθια για (μικρά) παιδιά.

Σας αποχαιρετώ διακριτικώς, με μία σπουδαία αποκλειστική είδηση, παγκοσμίου ενδιαφέροντος: από τις 15.10.2025 η οικογένειά μας έχει αυξηθεί κατά ένα ακόμη άρρεν μέλος. Σας αγαπώ εκ του μακρόθεν, γεια-χαρά.

Στην φωτογραφία, προς επίρρωσιν του κοσμοϊστορικού γεγονότος, «ich wiege» σημαίνει ζυγίζω, έχω το βάρος, φωτο FL.

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 22.10.2025, αρ.φύλλου 4504