οδός Ερμού, Οκτώβριος 1997 |
Κάθε που μπαίνει ο Απρίλης στο μυαλό μου έρχεται ο στίχος
από το αριστούργημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι» στο Γ’
Σχεδίασμα
«Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον
ξανθόν Απρίλη
κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα.»
κι ανάλογα στο Β’ Σχεδίασμα
«Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν
και γελούνε,
κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.»
γιατί ο Απρίλης ήταν ο μήνας του Μεσολογγίου, ο μήνας της
Εξόδου των ελεύθερων πολιορκημένων, αλλά ήταν κι ο Έρωτας εκεί, πανταχού παρών,
ακόμη και στις μαύρες στιγμές της χειρότερης πολιορκίας.
Τα αριστουργήματα της Ελληνικής διανόησης, πέρα για πέρα
αληθινά, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Και σήμερα ψάχνω να καταλάβω τι είναι
αληθινό και τι ψεύτικο, πρωταπριλιάτικο 365 μέρες τον χρόνο. Καθώς, δε, είμαστε
και σε προεκλογική τροχιά, δεν ξέρω από πού να φυλαχτώ. Βρίσκω στην πόρτα μου
καρτούλα υποψηφίας Δημοτικού Συμβούλου, που στο βιογραφικό της γράφει ότι έλαβε
με άριστα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη Φιλοσοφία χωρίς να γράφει ότι έχει
λάβει πτυχίο! Παγκόσμια πρωτοτυπία! Διαβάζω ότι στόχοι αναπτυξιακοί μας είναι
ένα ποδηλατοδρόμιο στον Βόλο, αγνώστου προϋπολογισμού, και ένα αεροδρόμιο στην
Λάρισα ακόμη πιο αγνώστου, γενικώς, οπωσδήποτε, δε, προεκλογικώς. Διαβάζω ακόμη
ότι σχεδιάζεται αρμοδίως από την Νέα Δημοκρατία «διεθνής καμπάνια για την
ελληνικότητα της Μακεδονίας», πράγμα που εμένα με βάζει σε σκέψεις μήπως μέχρι
τώρα η ελληνικότητα της Μακεδονίας ήταν υπό αμφισβήτηση λόγω ακριβώς του ότι η
γείτων χώρα αποκαλούνταν μέχρι πριν έναν μήνα διεθνώς και επισήμως και απλώς
«Μακεδονία» (Republic of Macedonia). Κι όλα αυτά την ώρα που ο
Πρωθυπουργός βρίσκεται στην Βόρεια Μακεδονία μαζί με 140 Μακεδόνες επιχειρηματίες
και ο Πάπας Φραγκίσκος εισηγείται Νόμπελ Ειρήνης! (αυτό, πάλι, αν δεν έβλεπα
αυτοπροσώπως τον 82χρονο Πάπα, ντυμένο στα λευκά, μέσα στο αεροπλάνο να το
λέει, δεν θα το πίστευα με τίποτε…)
Χρειάζεται ψυχραιμία, είναι αλήθεια. Και «αγώνας» για την
εύρεση της αλήθειας. Πάντως ένα από τα καλύτερα χτεσινά πρωταπριλιάτικα ήταν
αυτό με τη συνδρομή της ΕΡΓΗΛ στην κατασκευή του Μουσείου της Αργούς. Πολύ με
άρεσε, να ησυχάσουν και οι άνθρωποι της επί τούτου συσταθείσης επιτροπής, βρε
αδερφέ, που ψάχνουν για λεφτά. Το άλλο με την συγχώνευση Ολυμπιακού Βόλου και
Πύδνας, δεν με άρεσε, δεν επιδέχεται χώνευση (sic!).
Από κυκλοφοριακής απόψεως ένα μπάχαλο επικρατεί, γενικώς.
Και δεν φταίει μόνο η κατασκευή του κυκλικού κόμβου στο Δημαρχείο, φταίει, για
μία ακόμη φορά, η παράνομη στάθμευση. Συμμετείχα σε μία διαδικτυακή συζήτηση
περί αυτού, όπου όλοι αιτιώνταν την «απούσα» Αστυνομία, είτε Τροχαία, είτε ΔΙΑΣ
και μόνο εγώ ισχυριζόμουν ότι η Αστυνομία δεν μπορεί. Είπα ξανά αυτά που έλεγα
το 2007, 12 χρόνια πριν, δηλαδή, ότι οι κορύνες ήταν και είναι «δωρεάν
τροχονόμοι». Και η εμπειρία μέχρι το 2014 που καταργήθηκαν ήταν θετική, κανείς
δεν φαίνεται πλέον να το αμφισβητεί αυτό – ακόμα κι από εκείνους που, για
διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ήταν τότε στην αρχή «επιφυλακτικοί» – κανείς,
εκτός, βεβαίως, από την Δημοτική Αρχή και τους παρόδιους καταστηματάρχες της.
Για τους οποίους καταστηματάρχες υπάρχει και η φοβερή και
τρομερή κανονιστική απόφαση περί τραπεζοκαθισμάτων, που έχει κάνει ομοίως
μπάχαλο τόσο τους πεζοδρόμους, όσο και τα πεζοδρόμια. Τους οποίους πεζοδρόμους
ένας από τους ως άνω συζητητές θεωρεί μηδαμινούς έως και ανύπαρκτους. Έχω
πολλάκις πει ότι αυτή η πόλη μεγαλώνει πολλά και πολύχρωμα λουλούδια, αλλά και
τόση βλακεία…
Ωχ! Παναγία μου, κι ακόμη δεν έχει ζεσταθεί η προεκλογική
ατμόσφαιρα…
Να είστε καλά, hasta la Victoria, siempre!! Γεια σας.
Στην φωτογραφία η οδός Ερμού μπροστά στον Άγιο
Νικόλαο, Οκτώβριος 1997. Αμέσως μετά πεζοδρομήθηκε.
(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 03.04.2019, αρ.φύλλου 36.783)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου