κυκλο-φ-οριακα 961, 20 Φεβρουαρίου 2019

το Τριώδιον βιβλίο

Τελειώνει σιγά-σιγά και ο δεύτερος μήνας του ενεστώτος έτους (για να μην ξεχνάμε και τα ελληνικά μας). Στενοχωριέται πολύ ο άλλος διότι «επιτρέψαμε» στους κατοίκους της Βόρειας Μακεδονίας να ομιλούν την μακεδονική γλώσσα (λες κι αν δεν την «επιτρέπαμε» οι Έλληνες οι άλλοι θα επέλεγαν την κινεζικήν ως επίσημη γλώσσα τους). Και ερωτώ: υπάρχει λαός, πληθυσμός, ομάδα εντός του Ελλαδικού χώρου που ομιλεί την μακεδονική γλώσσα, από την ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών; Αν υπάρχει να το μάθω και να συμμεριστώ την μεγάλη στενοχώρια – εκτός και αν οι Θεσσαλλλονικιοί, οι Σερραίοι ή οι Κοζανίτες μιλούν τέτοια κι όχι Ελληνικά και δεν το ‘χω πάρει χαμπάρι.

Αχ! Βάσανα που ‘χει η αγάπη! Έφυγε κι ο Μιχάλης Πόρναλης, οδοντίατρος, μουσικός-ψυχή της «μπάντας του κόκκινου κρασιού» (red wine band), φωτογράφος απ’ τους καλύτερους, αναζητείστε τις καρτ-ποστάλ με αποτυπωμένη κάθε γωνιά της Μαγνησίας, αποκτήστε τα βιβλία του. Ένα χαμογελαστό παιδί με αγάπη για τη ζωή – φτωχότεροι γινήκαμε.

Και οι επιθέσεις στην νοημοσύνη μας συνεχίζονται. Μετά την «ήπια κυκλοφορία» στην οδό Καραμπατζάκη, τώρα «η πρώτη διαδρομή ΑμεΑ που κατασκευάζεται στο Βόλο». Είδα το αρχικό δρώμενο με σχεδόν σύσσωμη τη Δημοτική Αρχή στην οδό Ιωλκού, διάβασα την ανακοίνωση που μοιράστηκε στους καταστηματάρχες, είπα, ο άνθρωπος, «κάτι καλό πάει να γίνει, για να δούμε». Ύστερα άφησα να περάσει ένα διάστημα, να γίνει ένα κομμάτι έργου, έτσι κι έγινε. Και τι διαπιστώνω; Ότι «η πρώτη διαδρομή ΑμεΑ που κατασκευάζεται στο Βόλο» είναι ακριβές αντίγραφο των πεζοδρομίων Δημητριάδος και Ιάσονος, με τις κόκκινες πλάκες, την κίτρινη ειδική λωρίδα καθοδήγησης τυφλών και τις ράμπες, που σημαίνονται με τις επίσης ειδικές κίτρινες φολιδωτές πλάκες (με τα «μπιμπίκια»). Ένα έργο που βοηθάει πολύ τους τυφλούς, είναι αλήθεια, αλλά που δεν είναι ΤΟ καινοτόμο έργο «την ώρα που σε όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις υπάρχει διαδρομή για άτομα με ειδικές ανάγκες». Τον Δεκέμβριο 2004 στα κυκλο-φ-οριακα 490 γράφαμε ότι «Ολοκληρώθηκαν, σχεδόν, η λωρίδα καθοδήγησης και οι ειδικές ράμπες για τα άτομα με προβλήματα όρασης, στα πεζοδρόμια της Δημητριάδος (αυτές οι κίτρινες πλάκες με τις κατά μήκος αυλακώσεις, που κάποιοι, στην αρχή, τις πέρασαν για ποδηλατόδρομο (!!) και οι άλλες, επίσης κίτρινες, με τα μπιμπίκια, στις ράμπες)» (επί Δημαρχίας Μήτρου). Επαναλαμβάνω, Δεκέμβριος 2004, στα αρχεία της Τεχνικής Υπηρεσίας οπωσδήποτε το έργο με την διαπλάτυνση και ανακατασκευή των πεζοδρομίων Δημητριάδος-Ιάσονος υπάρχει, αλλά και τα ίδια τα στελέχη της Δημοτικής Αρχής που ζούσαν τότε στον Βόλο δεν είναι δυνατόν να μην ξέρουν ότι αυτό που γίνεται στην οδό Ιωλκού είναι μια απλή επανάληψη μιας από 15ετίας υπάρχουσας κατασκευής. Η οποία κατασκευή, πέραν όλων των άλλων, είναι και υποχρεωτική με βάση το ΦΕΚ Β 2621 του 2009, όπου περιλαμβάνεται η Υπουργική Απόφαση ΥΠΕΚΑ αρ. 52907 με αντικείμενο «Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία σε κοινόχρηστους χώρους των οικισμών που προορίζονται για την κυκλοφορία πεζών» στην οποία απόφαση προδιαγράφεται ακριβώς και το είδος των κίτρινων πλακών που θα χρησιμοποιηθεί.

Έτσι που λέτε, συμπολίτες, έτσι μετατρέπονται τα φύκια σε μεταξωτές κορδέλες και σου λέει ο άλλος «ΕΡΓΟ». Βεβαίως είναι έργο η αντικατάσταση πλακών στα πεζοδρόμια – και μακάρι να γίνει σε όλη την πόλη – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένα «μοναδικό», «πρωτοποριακό» και δεν ξέρω ‘γω τι άλλο κατόρθωμα. Με τα πεζοδρόμια παλεύουν και θα παλεύουν διαχρονικά όλες οι Δημοτικές Αρχές απανταχού της γης.

Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε, είδαμε και την κατασκευή στην πρόσβαση της οδού Τάκη Οικονομάκη με τις ήδη κατεστραμμένες πλάκες, εδώ θα είμαστε.

Άνοιξε και το Τριώδιο, το βιβλίο της Εκκλησίας που περιλαμβάνει τις καθημερινές ακολουθίες από τώρα μέχρι τον Εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου. Ανάμεσα είναι και οι Αποκριές. Γεια σας.

Την φωτογραφία την δανείστηκα από τον καλό φίλο Γιώργο Κοτσμανίδη.