Μπήκε και ο ένατος μήνας, ο οποίος στο ρωμαϊκό ημερολόγιο
ήταν έβδομος, εξ ου και Septem (επτά)
ber – εμείς κάναμε απλή μετάφραση. Που σημαίνει ότι θα φύγουν τα χελιδόνια, θα έρθουν τα
πρωτοβρόχια (αστείο είναι αυτό, έχουμε ήδη μουλιάσει στη βροχή, εκείνο το 112
έχει λυσσάξει στο τσίριγμα – υπάρχει μια ωραία παροιμία περί αυτού που λέει
κάτι για έναν λωλό που του είπαν να κάνει κάτι κι αυτός το παράκανε. Υπάρχει
επίσης ο μύθος του Αισώπου με τον ψεύτη βοσκό…, θα υψωθεί ο
Τίμιος Σταυρός να κατακεραυνώσει τους απανταχού Χρυσόστομους, θα γίνει ο τρύγος και θα αρχίσει να ζυμώνεται το καινούργιο
κρασί. Και βεβαίως τα παιδιά θα πάνε για
πρώτη φορά ή θα ξανα-πάνε στο Σχολείο, η νέα χρονιά αρχίζει, καθώς λένε οι
«ειδικοί», χωρίς αντι-covid μάσκες, τα μεγαλύτερα παιδιά μπαίνουν σε περιόδους εξεταστικές υπό την
προστασία αστυνομικών υπερδυνάμεων, η 86η Διεθνής Έκθεση
Θεσσαλονίκης (10-18.09.2022) βάζει πάλι για μία εβδομάδα την συμπρωτεύουσα και
το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο Εξαγγελιών στην τηλεοπτική επικαιρότητα. Ο
Σεπτέμβριος είναι «εξ ορισμού» ή/και «παραδοσιακά» ο μήνας των ατομικών,
οικογενειακών, συλλογικών και κρατικών προγραμματισμών –
συνήθως άνευ απολογισμών. Φέτος έχουμε επιπλέον το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μπάσκετ
(01-18.09.2022), με μια Εθνική Ελλάδος που βάζει φωτιές στους αντίπαλους
πάγκους και αγκάθια στα θολωμένα μάτια των ανεγκέφαλων ελληναράδων ρατσιστών.
Είπαμε
για βροχή (υπάρχει και η κλιματική αλλαγή) και να που βρίσκεται συχνά ο Βόλος
στην επικαιρότητα λόγω πλημμυρικών καταστάσεων, περιορισμένης, βέβαια, έκτασης
(στο Πακιστάν 1.300 νεκροί και 33 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς σπίτια…) αλλά
υπαρκτής ενόχλησης. Και η ενόχληση γίνεται μεγαλύτερη όταν η ΔΕΥΑΜΒ
αυτοσυγχαίρεται, η Περιφέρεια νίπτει τας χείρας της και το πολιτικό προσωπικό
αφ’ ενός σπεύδει προς αποζημίωσιν (λέμε τώρα…) και αφ’ ετέρου συγχαίρει
αμφοτέρους. Στα Ελληνικά αυτό λέγεται «Γιάν’ς κερνάει, Γιαν’ς πίν’» και όλα
καλά κι όλα ωραία. Εμείς έχουμε ξαναρωτήσει, κι απάντηση, βεβαίως, δεν πήραμε, αν
έχουν ολοκληρωθεί να αντιπλημμυρικά έργα στην Νεάπολη, που ξεκίνησαν το 2007-8.
Και δεν εννοούμε μόνον την διασφάλιση της παροχής του Ξηριά, έργο της
Περιφέρειας, το οποίο ολοκληρώθηκε και μπράβο – αν και μας ανησυχεί λίγο η
εκτεταμένη κοιτόστρωση, που αυξάνει την ταχύτητα ροής των υδάτων. Ρωτάμε για
τις δεξαμενές συγκέντρωσης των ομβρίων υδάτων και προώθησης τους στην θάλασσα,
δεξαμενές που υπάρχουν στην περιοχή του κλειστού σήμερα Εκθεσιακού-Αθλητικού
Κέντρου. Και επειδή οι περισσότεροι δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται (μεταξύ των
οποίων, είμαι βέβαιος, και πολλοί σημερινοί «αρμόδιοι») η
στήλη έκανε μια απλή, απλούστατη βόλτα στο σημείο και τράβηξε μερικές φωτογραφίες,
τις οποίες ανήρτησε στη σελίδα της στο φατσοβιβλίο, όπου μπορεί ο οποιοσδήποτε
να τις δει και, αν θέλει, να προβληματιστεί. Και κυρίως να απαντήσει γιατί αυτή
η σοβαρή υποδομή της πόλης μένει ανενεργή.
Από
εκεί και πέρα αυτό που συμβαίνει στην οδό Λαρίσης, στην (πρώην) διασταύρωση με
την οδό Νεαπόλεως είναι άλλη ιστορία, εφ’ όσον οι συγκοινωνιολογικοί αστέρες
της πόλεώς μας απεφάσισαν την κατάργηση της διασταύρωσης όφειλαν να είχαν
νοιαστεί για την απορροή των ομβρίων – νομίζω ότι σε κανέναν κυκλικό κόμβο δεν έχει γίνει υδραυλική μελέτη, κι
αν κάνω λάθος μετά χαράς θα αιτηθώ συγγνώμης.
Ειλικρινά
μας συγκίνησε η απήχηση που είχε η αναφορά μας στον Κένταυρο Χείρωνα, τόσο εδώ,
όσο και στο φατσοβιβλίο. Έδειξε ότι υπάρχουν ακόμη συμπολίτες που εκτιμούν τον
τόπο τους, που γνωρίζουν και αγαπούν τις ιστορίες του. Κι έχει πολλές, πάρα
πολλές ιστορίες αυτός ο τόπος, που ο Άρχων δικαιολογημένα δεν γνωρίζει, αφού
καμία σχέση με τον Βόλο και την περιοχή του δεν έχει (εσχάτως μόνο με τον
Τσουγκριά…) αλλά μου κάνει φοβερή εντύπωση που δεν τις γνωρίζουν και άνθρωποι
οι οποίοι διαπιστωμένα έχουν μεγαλώσει κι έχουν πάει σχολείο σε τούτα τα μέρη,
κρίμα, κρίμα κι άδικο. Κι από πάνω είναι
μερικοί που υπερτονίζουν τον τοπικισμό τους (κάτι σαν τους ελληναράδες, βολαράδες, θα τους έλεγα…) απέναντι στην γειτονική Λάρισα για
έργα και ημέρες, χωρίς στοιχειώδη αυτογνωσία.
Περίεργοι
καιροί, συμπολίτες. Και ο χειμώνας έρχεται (the winter is coming, μια «θεμελιώδης» ατάκα στο
βόρειο τείχος της ιστορικής τηλεοπτικής σειράς Game of Thrones-Παιχνίδι
του στέμματος). Με την Ευρώπη να μην ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται,
αδύναμη να χαράξει μια αυτόνομη, ευρωπαϊκή πολιτική – μικροί άνθρωποι σε μεγάλες καρέκλες.
Ας
είμαστε καλά κι έχουμε ακόμα πολλά να πούμε. Και καλά κρασιά. Γεια
σας.
(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 07.09.2022, αρ.φύλλου 3767)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου