κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1036, 25 Νοεμβρίου 2020

μία κοινωνική φούσκα

 Η μάχη των ΜΕΘ. Σε πέντε (5) μέρες φτάνουμε στην ημερομηνία της αναγγελμένης λήξης αυτής της φάσης της καραντίνας και, παρά τα όσα ακούμε καθημερινά από παπαγαλάκια και παπαγάλους, κανένας δεν φαίνεται να πιστεύει ότι θα γλιτώσουμε. Βεβαίως έρχονται Χριστούγεννα και ο εκνευρισμός των αγορών μεγαλώνει, λογικό είναι. Δεν έρχεται κι εκείνο το πολυαναμενόμενο «ταμείο ανάκαμψης», βλέπεις δεν συμφωνούν οι καλοί μας φίλοι στην ΕΕ. Προς ώρας κατακλυζόμαστε από μαύρα μηνύματα λόγω μαύρης Παρασκευής (εβδομάδα και κάτι την έχουμε κάνει στην Ελλάδα…). Αλλά τι είναι αυτή η Βlack Friday, γιατί είναι Παρασκευή και, κυρίως, γιατί είναι μαύρη;

Όλα ξεκινούν από την περιβόητη αμερικάνικη Ημέρα των Ευχαριστιών, Thanksgiving Day, γιορτή χωρίς θρησκευτικό χαρακτήρα, διάσημη στις αμερικάνικες ταινίες ως ημέρα συνάθροισης των οικογενειών και σφαγής των γαλοπούλων. Οι Ευχαριστίες εορτάζονται σταθερά την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου. Πέμπτη. Η επόμενη μέρα τι είναι; Παρασκευή. Ε! αυτή είναι η μαύρη Παρασκευή, καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 από τα μεγάλα καταστήματα για να σηματοδοτήσει την αρχή της καταναλωτικής φρενίτιδας των επερχόμενων Χριστουγέννων και την λένε «μαύρη» απλώς διότι οι λογαριασμοί αυτή τη μέρα (και μετά…) γράφονται με μαύρο μολύβι (= είναι θετικοί, είναι κέρδος) κι όχι πλέον με κόκκινο μολύβι (= είναι αρνητικοί, είναι ζημιά), όπως, υποτίθεται, μέχρι τότε. Αυτό είναι όλο, that’s all Folks, που έλεγε κι ο Μπαγκς Μπάνυ αν θυμάστε. Μαύρα νούμερα αντί για κόκκινα, Black Friday. Έτσι δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται κάθε μέρα οι φοβεροί και τρομεροί αμερικάνικοι μύθοι…

Όμως η πανδημία στις ΗΠΑ, στην λοιπή Ευρώπη και σ’ εμάς εδώ καλά κρατεί. Μέρκελ, Μακρόν και Κόντε τηλε-διασκέπτονται για το άνοιγμα των Χριστουγέννων και ο δικός μας Διαγγελματίας (=  επαγγελματίας διαγγελμάτων, τόσα πολλά διαγγέλματα και σε τόσο λίγο χρόνο δεν νομίζω να έχει κάνει άλλος, παγκοσμίως) ετοιμάζεται, λέει, να διαγγείλει το (ξανα)-άνοιγμα των Σχολείων στις 7 Δεκεμβρίου, την ώρα που ο Υπαρχηγός του στις καθημερινές καναλοβόλτες του δηλώνει «απαισιόδοξος», μετά το «πέσαμε έξω». Ο Θεός να μας φυλάει, συμπολίτες, να δώσει να μην χρειαστούμε Νοσοκομείο για τίποτε αυτή την περίοδο.

Τώρα πια, και αφού έχουμε επαρκώς κατακεραυνώσει τους απείθαρχους νέους, καταριόμαστε κι όσους συγγενείς ή/και φίλους συναντιούνται μέσα στα σπίτια τους. Μια από τις πολλές καινούργιες λέξεις-φράσεις που μάθαμε αυτή την περίοδο (κατά κανόνα αγγλοσαξωνικής προέλευσης) είναι η «κοινωνική φούσκα» (social bubble), μέσα στην οποία πρέπει να ζούμε «μέχρι να κάνουμε το εμβόλιο» – το οποίο χθες άκουσα ότι θα αρχίσουμε να το έχουμε κατά τα Χριστούγεννα και προχθές άκουσα ότι έκλεισε η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Pfizer, αλλά πάλι χθες άκουσα ότι πάει «πολύ καλά» το εμβόλιο της Οξφόρδης με την AstraZeneca και δεν ακούω πουθενά την Novartis κι αυτό πολύ με προβληματίζει και με στεναχωρεί, θα έλεγα. Η φούσκα μας επιτρέπεται να περιλαμβάνει, λένε οι μελέτες, μέχρι δέκα (10) άτομα, όχι παραπάνω. Ποιος πρόλαβε, μελέτησε και κατέληξε σε αυτόν τον αριθμό είναι άγνωστο. Πάντως αυτό μας ζητάνε, μέχρι 10 άτομα, μέχρι να σκάσει κι αυτή η φούσκα...

Στην πόλη μια απλή βόλτα, με σημειωμένο το «6» στο αρμόδιο χαρτάκι, δείχνει όλη την επικρατούσα κατάσταση. Και με την ευκαιρία: όταν στις 23 Μαρτίου 2020 ξεκινούσε η λειτουργία του13033 για τα sms εμείς είχαμε στείλει μήνυμα σε φίλους και συγγενείς και είπαμε «μην χρησιμοποιείτε τα sms, μπορεί να παρακολουθούνται οι κινήσεις σας, γράψτε ένα χαρτάκι…», κάποιοι μας αγνόησαν, άλλοι μας χλεύασαν, άλλοι μας είπαν «ψεκασμένους», τώρα έφτασε ο καιρός που ακούμε ότι τα sms δίνουν «πολλές» πληροφορίες για τις μετακινήσεις των ατόμων στις αρμόδιες αρχές – καλό είναι να τα αποφεύγετε. Εμείς χρησιμοποιούμε την Βεβαίωση Μετακίνησης που δημοσιεύει καθημερινά η Εφημερίδα μας.

Μια απλή βόλτα, λοιπόν, στους έρημους δρόμους με τα λίγα ανοιχτά μαγαζιά, στην υπέροχη Παραλία με τις κλειστές καφετέριες, στην Πλατεία Αναύρου, είναι μια καλή ανάσα, ζούμε σε μια ευλογημένη πόλη, όπου και κάποια έργα προχωρούν σιγά-σιγά και κάποιες ανακαινίσεις καταστημάτων συντελούνται και τα μπλε λαμπιόνια έχουν ήδη τοποθετηθεί παντού, η πόλη υπάρχει, αναπνέει και ελπίζει. Παραφωνία μέγιστη η Αργώ, από τις 12 Νοεμβρίου στη στεριά, την προετοιμάζουν να γίνει για άλλη μια χρονιά καραγκιοζάκι «διακοσμητικό» προς άγραν πελατών για τα τσιπουράδικα. Παραφωνία επίσης οι ουρές των ανθρώπων έξω από τις Τράπεζες και τα Ταχυδρομεία, είναι χειμώνας, πλέον, δεν πρέπει αυτά τα «μαγαζιά» να βρουν τρόπους και χώρους να μην ξεροσταλιάζουν οι άνθρωποι στα πεζοδρόμια; – ας το πάρουν χαμπάρι επιτέλους οι Τράπεζες (λες και δεν  το ξέρουν…), πρώτον δεν γίνονται όλες οι τραπεζικές εργασίες μέσω e-banking και δεύτερον δεν μπορούν να έχουν όλοι οι πελάτες τους πρόσβαση σ’ αυτό το ηλεκτρονικό εργαλείο. Και μια τελευταία (για σήμερα…) παραφωνία, που χρειάστηκα να πληρώσω ένα παράβολο στο ταμείο του ΙΚΑ, μόνο επί τόπου, στον 1^ο όροφο του γνωστού κτηρίου, και μόνο με μετρητά, παρακαλώ. Αυτό το «μαγαζί» δεν διαθέτει POS, 2020, στην ψηφιακή, υποτίθεται, Ελλάδα, μεσούντος του κορωνοϊού, ο φορέας κοινωνικής ασφάλισης ΙΚΑ, ΕΦΚΑ ή όπως τον λένε δεν δέχεται πληρωμή με κάρτα, έλεος!

Ουφ, συγχύστηκα! Και Χρόνια Πολλά στις Κατερίνες. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 25.11.2020, αρ.φύλλου 37.280) 

κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1035, 18 Νοεμβρίου 2020

 

το "Αχίλλειον" έρημο, βαρύ και μόνο...

Συνεχίζουμε, κι εμείς κι ο κορωνοϊός, απτόητοι, εμείς από τα απανωτά μέτρα κι ο ιός από τις υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες αλλά και τις απειλές εναντίον του, που εκτοξεύτηκαν σε θερμοκρασία -70 C από την φαρμακευτική εταιρεία Pfizer στις 9 Νοεμβρίου, ακριβώς την επομένη της εκλογικής νίκης του δημοκρατικού κυρίου Μπάιντεν στις Η.Π.Α. – μια νίκη που ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί δικαστικά.

Καλημέρα αγαπητοί αναγνώστες. Συνεχίζονται οι μεγάλες δυσκολίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και τα νούμερα στις οθόνες των σαλονιών εξακολουθούν να είναι άκρως αντιφατικά και συγχυστικά, κι όχι μόνο για τους «απλούς» ανθρώπους. Τώρα έχουν μπει στην κουβέντα και οι «νέες πτέρυγες», τα χειρουργεία-θάλαμοι, το Βελίδειο, ο γεμάτος «Ευαγγελισμός» και  το Πανεπιστημιακό της Λάρισας, οι διακομιδές από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο και κυριολεκτικά χάνει η μάνα το παιδί, με μία λέξη να επικρέμαται ως η σπάθη πάνω από την κεφαλή του Δαμοκλέους: Μπέργκαμο!

Μπέργκαμο. Γιατί δεν φαίνεται να διδάχτηκαν οι αρμόδιοι επιστήμονες και πολιτικοί από την αγωνία της Ιταλίας στην πρώτη φάση – μόνο σαν κακό παράδειγμα την χρησιμοποιούσαν πάντα, κομπάζοντας ότι αυτοί τα έκαναν όλα καλύτερα, όμως τώρα που τα πράγματα έχουν φτάσει στα όριά τους, τώρα απότομα τρομάξαμε. Ύστερα ήρθαν και οι ιδιώτες γιατροί, οι οποίοι, με μπροστάρη τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο (Π.Ι.Σ), προσπαθούν τώρα να εκβιάσουν το Κράτος που τους έχει τώρα ανάγκη. Όλα ωραία και στο βάθος κήπος. Για 1.100 συνανθρώπους μας, ο Κήπος της Εδέμ…

Για τα Δημοτικά Σχολεία και τα μικρότερα ιδρύματα η στήλη μάλλον το είχε προβλέψει την προηγούμενη φορά. Διότι «οι επιστήμονες» προβλέπουν μόνο την εξέλιξη της νοσηρότητας και ήταν αδύνατο να προβλέψουν ότι τα μικρά παιδιά τα πηγαινοφέρνουν στα σχολεία, στα νηπιαγωγεία, στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς οι γονείς ή οι παπουδογιαγιάδες καθώς και ότι οι εκπαιδευτικοί διανυκτερεύουν στα σπίτια τους. Έτσι ευτελίζεται η επιστήμη, αγαπητοί μου, σε τούτη τη χώρα, και σοβαροί άνθρωποι αναγκάζονται να ψελλίζουν διαρκώς χαζές δικαιολογίες αντί να ασχολούνται με το πραγματικά πολύ σοβαρό πρόβλημα της πανδημίας.

Πρόβλημα επιστήμης είναι και το επόμενο. Ολφακτομετρία, όπως σας έχω υποσχεθεί. Τεχνική μέτρησης οσμών στον αέρα, μεταφρασμένος όρος από τον αντίστοιχο αγγλικό (olfaktometry), ο οποίος προέρχεται από την λέξη olfaction (ολφάξιον), που σημαίνει όσφρηση. Πάμε, λοιπόν, να δούμε περί τίνος πρόκειται, τουλάχιστον στον βαθμό που εγώ κατάλαβα αυτά που διάβασα – αν κάποιος/-α άλλος/-η έχει κάτι άλλο να πει, ευχαρίστως να τον/την ακούσουμε.

Υπάρχουν δύο μέθοδοι: η Αέρια Χρωματογραφία – Ολφακτομετρία (για συντομία GC-O) και η Δυναμική Ολφακτομετρία (για συντομία DO), για την οποία υπάρχει από το 2003 και το πρότυπο ΕΝ 13725:2003 «Ποιότητα του αέρα. Προσδιορισμός της συγκέντρωσης οσμής με Δυναμική Ολφακτομετρία». Και στις δύο μεθόδους μετράται το πλήθος, η χημική σύσταση (GC-O) και η συγκέντρωση των οσμών μέσα σε ένα συγκεκριμένο δείγμα αέρα, το οποίο λαμβάνεται από συγκεκριμένη πηγή εκπομπής. Και στις δύο μεθόδους, και αφού χρησιμοποιηθούν διάφορα πολύπλοκα μηχανήματα για την συγκέντρωση, τον διαχωρισμό, την αραίωση, την χρωματογραφία (GC-O), η τελική αξιολόγηση γίνεται από ανθρώπους, από «εκπαιδευμένα μέλη ειδικής ομάδας», τα οποία εισπνέουν το αραιωμένο μίγμα και μόλις αντιληφθούν κάτι πατούν ένα κουμπί και καταγράφουν την οσμή. Τα ίδια τα κείμενα του συστήματος καταγράφουν για την GC-O ως μειονέκτημα «…την υποκειμενικότητα και την έλλειψη προσοχής των μελών της ειδικής ομάδας…μπορεί να προκαλέσει σημαντικά λάθη, ιδιαίτερα όταν το οσμηρό ερέθισμα είναι σύντομο ή αδύναμο». Σε ότι αφορά την DO διαβάζω ότι «…Η δυναμική ολφακτομετρία είναι μια ασυνεχής μέθοδος μέτρησης, καθώς τα δείγματα συλλέγονται στην πηγή σε μια ακριβή (σσ. χρονικά, υποθέτω) στιγμή και στη συνέχεια μεταφέρονται και αναλύονται σε ένα εργαστήριο. Για το λόγο αυτό, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συνεχή παρακολούθηση των εκπομπών οσμών. Η δυναμική ολφακτομετρία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκομίσει πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα της οσμής, επομένως δεν μπορεί να προσδιορίσει τις οσμές ή να ξεχωρίσει διαφορετικές οσμές. Η δυναμική ολφακτομετρία παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές οσμών. Επομένως, δεν μπορεί να δώσει πληροφορίες σχετικά με την παρουσία οσμών στον ατμοσφαιρικό αέρα (εισροή οσμών). Για το σκοπό αυτό, τα στοιχεία από την ολφακτομετρική ανάλυση θα πρέπει να συνδυάζονται με μετεωρολογικές και γεωγραφικές πληροφορίες σε συγκεκριμένο μοντέλο διασποράς».

Κατόπιν όλων αυτών, και με το χέρι στην καρδιά, συμπολίτες Βολιώτες, τολμώ να πω ότι κάποιος μας δουλεύει. Ή ότι κάποιος θέλει να κάνει ένα διδακτορικό και βρήκε κάποια κορόϊδα να του το πληρώσουν. Διότι εμάς μας ενδιαφέρει, αν δεν κάνω λάθος, να εντοπίσουμε την πηγή της δυσοσμίας, όχι την σύστασή της όταν δεν ξέρουμε από πού προέρχεται. Και το ότι θα ελεγχθούν επτά (7) συγκεκριμένες πηγές δεν νομίζω ότι διασφαλίζει κάτι. Θα επανέλθουμε επί του θέματος.

Ένα ευσεβές «αντίο» στον Πρωτοπρεσβύτερο του Αγίου Τρύφωνα Βάιο Τακούμη, συμμαθητή στο 5^ο Δημοτικό Σχολείο. Γεια σας.

Στην φωτογραφία το «Αχίλλειον» έρημο, βαρύ και μόνο…

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 18.11.2020, αρ.φύλλου 37.274) 

ΕΠΠ58 Αντί εορτής γενεθλίων (κορωνοϊού ένεκεν...)

 

Ήταν Σεπτέμβριος 1987 όταν για πρώτη φορά συναντηθήκαμε στον «Κένταυρο» 38 συνολικά παλαιοί πρόσκοποι του 58^ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου, ύστερα από πρωτοβουλία του παλαιοτέρου όλων μας, του Αρχηγού μας και ενός εκ των δύο Ιδρυτών του 58^ου, του Νίκου Κεφαλά-Ραν.

Τον Νοέμβριο 1988 πήραμε την έγκριση του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων (ΣΕΠ) και της Κεντρικής Ένωσης Παλιών Προσκόπων Ελλάδος (ΚΕΠΠΕ) και έτσι δημιουργήθηκε η ΕΠΠ58 Βόλου, η Ένωση Παλαιών Προσκόπων 58^ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου, μία από τις παλαιότερες Ενώσεις σε επίπεδο Συστήματος στην Ελλάδα.

Από τότε έχουν περάσει 32 χρόνια μέσα στα οποία με πολλούς τρόπους τιμήσαμε το μαντήλι που φοράμε, την υπόσχεση που κάποτε δώσαμε, τον Νόμο των Προσκόπων. Κάναμε πράξη το «Αιέν Αριστεύειν» τηρήσαμε το «Έσο Έτοιμος», περίτρανα αποδείξαμε το «μια φορά Πρόσκοπος, πάντα Πρόσκοπος». Έχουμε να λέμε για εκατοντάδες πολύμορφες δράσεις στον Βόλο, στο Πήλιο, στην Ελλάδα ολόκληρη, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Για οργάνωση η/και συμμετοχή σε κοινωνικές, θρησκευτικές, αθλητικές δραστηριότητες, στην φιλική μας στεριά και στην αγαπημένη μας θάλασσα. Τραγουδάμε πάντα και το πιστεύουμε ακράδαντα πως «…ειν’ ένας κρίκος γερός, δυνατός … που μας ενώνει σε νέα ζωή, που ‘χει τον Νόμο πνοή…».

32 χρόνια, ζήσαμε ωραίες και χαρούμενες στιγμές, ζήσαμε και θλιβερές απώλειες, όλα μέσα στη ζωή είναι  – ας αναλογιστεί ο καθένας και η καθεμία τι κρατάει από όλα αυτά τα χρόνια. Η ΕΠΠ58 γράφει με τις δυνάμεις που διαθέτει νέα κεφάλαια στην προσκοπική ιστορία της Ελλάδας, πάντα με μπροστάρη τον Ραν.

Και κάθε χρόνο τον Νοέμβριο η ΕΠΠ58 γιορτάζει, συμβολικά, τα γενέθλιά της, σβήνοντας κεράκια!

Το 2020 έχει σημαδευτεί ανεξίτηλα από την πανδημία του κορωνοϊού CoViD-19 και τα παρεπόμενά της υγειονομικά πρωτόκολλα, δευτερόκολλα, πρόστιμα, υπευθυνότητες κλπ. κλπ., κι αυτό δεν μας επιτρέπει να συναντηθούμε όλοι μαζί, να ξανατραγουδήσουμε τον κρίκο και να σβήσουμε τα κεράκια μας. Έπεσε μια ιδέα να το κάνουμε με «τηλεδιάσκεψη» αλλά αυτά δεν είναι τόσο εύκολα πράγματα όσο, πιθανώς, ακούγονται.

Τα «Χρόνια Πολλά» μας, λοιπόν, μέσα από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την σελίδα μας στο φατσοβιβλίο. Ευχόμαστε να παραμείνουμε όλοι και όλες υγιείς και ατόφιοι και να μπορέσουμε σύντομα πάλι να ανταμώσουμε «δια ζώσης».

Στα αδέρφια μας των άλλων Ενώσεων, στον Βόλο και στην Ελλάδα ολόκληρη, ευχόμαστε να βγούμε όλοι αλώβητοι  από αυτή την περιπέτεια και επίσης να ξανα-ανταμώσουμε σε όμορφες δράσεις.

Βόλος 15 Νοεμβρίου 2020

Για την ΕΠΠ58

Χαράλαμπος Σκυργιάννης, Αρχηγός

Κώστας Μαρούσος, Υπαρχηγός Οικονομικών

Άγγελος Μακρυγιάννης, Υπαρχηγός Δράσεων

κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1034, 11 Νοεμβρίου 2020

ο μοναδικός, βαριεστημένος, θαμώνας...

 Πάμε πάλι απ’ την αρχή κορωνοϊκά, καλημέρα αγαπητοί αναγνώστες.

Καραντίνα και κλείδωμα κάτω, ολόκληρος ο χάρτης γκρι! Η στήλη αισθάνεται, βέβαια, μια υπερηφάνεια, καθότι παρά το ότι μη λοιμωξιολογική εισακούστηκε από τον αρμόδιο Πρωθυπουργό, καθώς πριν μια εβδομάδα εισηγήθηκε «καθολικό λοκντάουν» και επεσήμανε την κακή σημειολογία του γκρι χρώματος. Ευτυχώς όμως εξελέγη μετά από μια εβδομάδα ο γηραιός κύριος Μπάιντεν πλανητάρχης και, όσο να πεις, μια αγωνία μας έφυγε.

Εκείνο που δεν πρόκειται να μας φύγει είναι η ανασφάλεια σχετικά με τις κλίνες CoViD-ΜΕΘ καθ’ άπασαν την επικράτειαν. Είναι απίθανο (ή μάλλον είναι ελληνική καλοπληρωμένη διαφημιστική επικοινωνία…) πόσο διαφέρουν μεταξύ τους τα νούμερα που ανακοινώνονται τόσο από επίσημα χείλη, όσο και από τηλε-δημοσιογράφους – και τελευταία έχει αρχίσει δειλά-δειλά να «παίζει» το θέμα της επιλογής ασθενών που θα νοσηλευθούν στις ΜΕΘ ανάλογα με το προσδόκιμο της ζωής του καθενός. Παραπροχθές, 7 Νοεμβρίου 2020, είδα κι άκουσα εντατικολόγο γιατρό του Νοσοκομείου «Σωτηρία» ρητά να λέει ότι στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας διαθέτουν 12 (!!) κλίνες για CoViD, που είναι όλες κατειλημμένες. Αλλά στις 20 Οκτωβρίου 2020 ο Πρωθυπουργός παρέστη στα εγκαίνια των 50 νέων κλινών που αναπτύχθηκαν στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» με δωρεά της Βουλής των Ελλήνων (Εφημερίδα «Καθημερινή») – τι έγιναν αυτές οι κλίνες άραγε, υπάρχουν ή δεν υπάρχουν;; Για τις προσλήψεις γιατρών κατατέθηκε τώρα μια τροπολογία στην Βουλή. Τώρα.

Δεν ξέρω, συμπολίτες, κάποιοι θα νομίζουν ότι η στήλη κάνει «αντιπολίτευση», δεν το έκανε ποτέ και δεν σκοπεύει τώρα. Βλέπει κάποια στραβά και τα επισημαίνει, αυτό είναι όλο. Βλέπει, παραδείγματος χάριν, για μία ακόμη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας την υποταγή της Επιστήμης στην Πολιτική – μου κάνει τεράστια εντύπωση το ότι οι πολλοί (πόσοι, αλήθεια; δεν μαθαίνουμε και δεν νομίζω ότι θα μάθουμε ποτέ…) συμμετέχοντες στην επιτροπή των ειδικών μιλούν, αναλύουν, προβλέπουν, καθησυχάζουν, αγωνιούν για το Σύστημα Υγείας αλλά ούτε ένας, ούτε ένας γιατρός δεν έχει μιλήσει για την ανάγκη πρόσληψης γιατρών, δεν σας κάνει μια εντύπωση αυτό; Κι αυτή η ιστορία με τα Δημοτικά Σχολεία, όπου τα μικρά παιδιά δεν μεταδίδουν τον ιό;

Ύστερα διάβασα στην εφημερίδα μας την αγανάκτηση του κυρίου Περιφερειάρχη μας για τον κύριο Διοικητή της 5^ης ΥΠΕ (Υγειονομικής Περιφέρειας) διότι ο πρώτος, λέει, έδωσε από τον Μάιο «με στρατηγική αλλά και με πρόβλεψη» στον δεύτερο 20 εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ για να προετοιμάσει τα Νοσοκομεία της Θεσσαλίας για το 2^ο κύμα κι αυτός, ο Διοικητής, δεν έκανε τίποτε, και τώρα τα Νοσοκομεία είναι «γυμνά». Είπε και κάτι ακόμα πιο «χοντρό» ο κ. Περιφερειάρχης, επί λέξει «Δεν το χωράει το μυαλό μου. Καμαρώνουν που δέχονται δωρεές για …έναν αναπνευστήρα, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε αγοράσει 50. Τι να πω πλέον, έχουν χάσει νόημα και τα λόγια». Ναι τα είπε όλα αυτά ο εκλεγμένος. Κι ο άλλος, ο διορισμένος, είναι ακόμα στη θέση του, και δεν μας λέει τι τα έκανε τα 20 μύρια. Και οι δυο ανήκουν, φυσικά, στο ίδιο «κλίμα». Κι ο πρώτος εξανέστη για το θέμα τώρα, έξι μήνες μετά, τώρα που τα πράγματα «έσφιξαν».

Τι να κάνω ρε παιδιά, να πάψω να βλέπω και να ακούω; Ούτως ή άλλως η μάσκα είναι ένα είδος φίμωτρου…

Πιο πριν από αυτά (03.10.2020) ήρθε και με βρήκε η ολφακτομετρία που υπογράφηκε από τον ως άνω κ. Περιφερειάρχη πάσης Θεσσαλίας. Δεν ήταν, φυσικά, δυνατόν εγώ να αφήσω ανεξερεύνητη μια τέτοια έννοια που δεν την είχα ξανακούσει. Κατ’ αρχήν είναι μεταφρασμένος όρος από τον αντίστοιχο αγγλικό (olfaktometry), ο οποίος προέρχεται από την λέξη olfaction (ολφάξιον), που σημαίνει όσφρηση, και υποδηλώνει μέτρηση οσμών στον αέρα. Το θέμα είναι η μέτρηση, πώς μετριέται μια οσμή; Έπεσα στο βαθύ διαδίκτυο κι άρχισα να κολυμπάω. Και κόντεψα να πνιγώ! Μεγάλη ιστορία, αρκούντως μπερδεμένη, θα τα πούμε την επόμενη φορά. Ολφακτομετρία, μην ξεχάσετε.

Ένα ελάχιστο «αντίο» στον Αστυνόμο Βασίλη Κιο, υπέρμαχο των κορυνών, και στον Πολίστα Ηλία Λέτσιο.

Και ψυχραιμία, συν-Άνθρωποι. Σήμερα είμαι αισιόδοξος, θα νικήσουμε. Ιούς και ανθρώπους. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο μοναδικός, βαριεστημένος, θαμώνας…

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 11.11.2020, αρ.φύλλου 37.268) 

κυκλο-φ-οριακα 1033, 4 Νοεμβρίου 2020

 

Σεισμό έχουμε, λοιμό έχουμε, καταποντισμό δεν έχουμε ακόμη, εκτός αν θεωρηθεί ότι το τσουνάμι κατά-ποντίζει την παραλία – ενδιαφέρον έχει η διεθνής, πλέον, ιαπωνική λέξη τσου-νάμι, όπου τσου σημαίνει λιμάνι και νάμι σημαίνει κύμα, άρα σε ακριβή μετάφραση «κύμα του λιμανιού», διότι, λέει, το τσουνάμι δεν είναι επικίνδυνο για τα πλοία στην ανοιχτή θάλασσα, είναι όμως καταστρεπτικό στις παράλιες περιοχές και μέσα στα λιμάνια. Κάπως σαν να πλησιάζουν τα ύστερα του Κόσμου, συμπολίτες, κάπως έτσι δεν τα λέει και η Αποκάλυψη του Ιωάννη;

Με τον κορωνοϊό, που μας κατσικώθηκε και δε λέει να ξεκουμπιστεί, έχω μια εντύπωση, αν μου επιτρέπετε, ότι γίνονται κάποιες σπασμωδικές κινήσεις στα θέματα της πρόληψης: Ο περίφημος χάρτης, που είχε τέσσερα χρώματα κι είδαμε και πάθαμε να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητες των πρωτοκόλλων ανά χρώμα μεταλλάχθηκε μέσα σε λίγες μέρες σε χάρτη δύο χρωμάτων για να υπάρχουν δύο πρωτόκολλα, αλλά τώρα μαθαίνω ότι παρά το ίδιο χρώμα με την Αττική, στη Θεσσαλονίκη και στις Σέρρες θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα. Οι μετακινήσεις από Νομό σε Νομό, που όντας διαφορετικού χρώματος μεταφέρουν εύκολα τα ιικά φορτία. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς, και ιδίως στην Πρωτεύουσα, όπου χαμός επικρατεί και εκατομμύρια πληρώνονται στα Υπεραστικά ΚΤΕΛ χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αυτά τα καινούργια σχετικά με τις μάσκες στα σχολεία, όπου οι μάσκες μπορούν, πλέον, να ανεβοκατεβαίνουν κατά την βούληση του διδάσκοντος – με το ίδιο άγχος ζουν κι αυτοί οι συνάνθρωποι. Αφήστε εκείνο το μαύρο χάλι με τις δωρεάν μάσκες για τα Σχολεία, ακόμη να φτάσουν Τα Νοσοκομεία, που όλο διατάσσονται και αναδιατάσσονται, νούμερα καθημερινά ανακοινώνονται και καμία πρόσληψη γιατρού δεν γίνεται, παρά ακριβοπληρώνονται οι ιδιωτικές μονάδες και χειροκροτούνται οι «ήρωες»...

Εγώ είμαι ειδικός Συγκοινωνιολόγος και όχι ειδικός Λοιμοξιωλόγος και βέβαια όχι εκπρόσωπος κανενός. Ως απλός πολίτης, που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, εγώ νομίζω ότι καλύτερα για όλους θα ήταν ένα «Μένουμε Σπίτι» (στα ελληνικά «καθολικό λοκντάουν») για τουλάχιστον 15 μέρες. Με ένα πραγματικό και σοβαρό Ταμείο Ανάκαμψης για την στήριξη των επαγγελματικών ομάδων που πλήττονται, ακόμη και χωρίς την συμμετοχή των υπόλοιπων ευρωπαίων. Στην Ελλάδα λεφτά υπάρχουν, λεφτά πολλά μοιράζονται καθημερινά σε πολλές και διάφορες δευτερεύουσες δραστηριότητες και «υποχρεώσεις». Ψάξτε, για παράδειγμα, να δείτε τι πανηγύρι γίνεται ήδη για τον εορτασμό του 2021… Κάποια στιγμή, τον Μάρτιο, είχα συνυπογράψει ένα ψήφισμα που ζητούσε να ακυρωθούν οι επιτροπές και τα πανηγύρια για το 2021 και τα λεφτά να δοθούν στην Υγεία και στην Παιδεία.

Ψυχραιμία συμπολίτες, ψυχραιμία και υπομονή, αλλά όχι «μούγκα στη στρούγγα». Και ας μην αναζητούμε μονίμως κάποιους «ενόχους» για την αύξηση των κρουσμάτων και τα λοιπά κακά της μοίρας μας, ας κοιτάμε καλύτερα τι κάνουμε εμείς.

Δευτέρα μεσημέρι, 02.11.2020 (σημαδιακή ημέρα, 02.11.1881 απελευθέρωση του Βόλου από τον οθωμανικό ζυγό, εξ ου και η οδός 2ας Νοεμβρίου), επί του πληκτρολογίου, η Μαγνησία μας έγινε κόκκινη. Ψάχνω για τα αρμόδια πρωτόκολλα.

Στον Βόλο λοιπόν, χρωστάω κάτι σχετικά με το parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος. Στο οποίο, σημειωτέον, έχει αποφασιστεί να ενοικιάζονται 22+22 θέσεις στάθμευσης στο 5^ο και 6^ο υπόγειο (υποθαλάσσιο, εννοείται…) στους περιοίκους με 60 €/μήνα/θέση και 22 θέσεις στο 7^ο υπόγειο στο Πανεπιστήμιο με 80 €/μήνα/θέση. Ψυχή βαθιά (και κυριολεκτικά…). Στην αντίθετη άκρη του κτηρίου, στον τελευταίο όροφο (6^ο υπέργειο, αν δεν απατώμαι) αποφασίστηκε εκ των υστέρων να γίνει καφετέρια, ήτοι κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος κι αυτό περιέπλεξε τα πράγματα διότι α) χρειάζονται αλλαγές στην μελέτη του κτηρίου, άρα και στην πολεοδομική του άδεια και β) για να φτάνουν τα εμποδιζόμενα άτομα, τα άτομα με κινητική ή άλλη αναπηρία αλλά και οι «κανονικοί» πελάτες στην καφετέρια «βέλτιστη παρέμβαση είναι η δημιουργία εξωτερικού ανελκυστήρα, με υλικά εναρμονισμένα με το υπάρχον κτήριο». Εκεί …μπλέξαμε. Διότι ο εξωτερικός ανελκυστήρας είναι στοιχείο πρόσθετο στον αδειοδοτημένο όγκο του κτηρίου και για να κατασκευαστεί απαιτείται μια λεγόμενη «παρέκκλιση των όρων δόμησης» την οποία, αν δεν απατώμαι πολύ, την χορηγεί μόνο το αρμόδιο Υπουργείο. Αυτά. Αλλά δυστυχώς κι άλλο κακό το βρήκε το καημένο το parking: η καλή εταιρεία που είχε αποφασιστεί ότι θα το εκμεταλλευόταν έναντι ενός σχετικά μεγάλου ετήσιου τιμήματος μετάνιωσε, καθώς φαίνεται. Και τώρα αναζητείται νέα. Και όσοι γνωρίζουν λένε ότι αυτό είναι ένα παλιό κόλπο για να μειώνεται το τίμημα κι εγώ δεν ξέρω τι να πω, λέτε να έχουν δίκιο;;

Αλλά πολλά τα είπαμε και καιρός να σταματήσουμε. Πάλι εδώ θα ‘μαστε, συμπολίτες. Γεια σας.

Δευτέρα βράδυ ο χάρτης απέκτησε τρίτο χρώμα, γκρι. Γκρι. Πιο κακή σημειολογία δεν μπορούσαν να βρουν…

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 04.11.2020, αρ.φύλλου 37.262)