κυκλο-φ-οριακα 936, 25 Ιουλίου 2018

Το ανέκδοτο το ξέρετε; Γιατί ο Καίσαρας φορούσε σανδάλια; Μα… γιατί ήταν Ιούλιος!! Καλημέρα συμπολίτες, ελπίζω λίγο να δροσιστήκατε με το κρύο ανεκδοτάκι. Καθότι ο Ιούλιος, όπως είναι το σωστό, σταμάτησε τις χαζομάρες με τις βροχές και έπιασε τις ζέστες. Ήρεμα τέλειωσε το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ, ήρεμα έφυγε από την ζωή ο μεγάλος μας ποιητής, ένας από τους τελευταίους, ο Μάνος Ελευθερίου. Από τον Άγιο Φεβρουάριο ως τα Τραγούδια του Αγώνα κι από τα Μαλαματένια στα Παραπονεμένα Λόγια, από τη Δίκοπη Ζωή στο Τρένο που φεύγει στις οχτώ κι απ’ τον Χάρο που βγήκε παγανιά στον Άμλετ της Σελήνης, λόγια, στίχοι, ποιητικά στιχουργήματα που τα πρωτακούσαμε σε δίσεκτους καιρούς και μας ακολούθησαν στην δική μας «Θητεία» μέσα στον Κόσμο – φτωχαίνουμε.

Νεκρή μια 40χρονη ή 47χρονη σε τροχαίο δυστύχημα στο Μαλάκι. Παρασυρμένη από αυτοκίνητο που «πέρασε σαν βολίδα» ή «με ιλιγγιώδη ταχύτητα» και ο οδηγός του εγκατέλειψε το θύμα ή συνελήφθη ή «παρέμεινε στον τόπο του δυστυχήματος και κατέθεσε για το συμβάν». Κατόπιν των ανωτέρω το μόνο ασφαλές γεγονός είναι ότι η γυναίκα είναι, δυστυχώς, νεκρή. Το δεύτερο ασφαλές γεγονός είναι ότι αυτό το σημείο της Εθνικής Οδού Βόλου Τσαγκαράδας είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Βεβαίως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «καρμανιόλα», καθώς το προηγούμενο επίσης θανατηφόρο δυστύχημα στο σημείο συνέβη το 2008, σύμφωνα με στοιχείο τοπικής εφημερίδας, ήτοι 10 χρόνια πίσω, αλλά οι λέξεις έχουν προ πολλού χάσει την ακρίβεια των εννοιών τους προ της ανάγκης εντυπωσιασμού του αναγνώστη.

Είναι, λοιπόν, ένα πάρα πολύ επικίνδυνο σημείο, όπου η επικινδυνότητα θα παραμένει ό,τι κι αν σκεφτούμε να κάνουμε. Θα εξαλειφόταν μόνο αν φράζαμε με κάγκελα τις δύο πλευρές του δρόμου, ώστε να μην μπορεί κανείς να τον διασχίσει. Ύστερα θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε μια άνω διάβαση με ελεύθερο ύψος 4,50 μέτρα (διότι υπόγεια διάβαση δεν γίνεται, λόγω του παραθαλασσίου του δρόμου), με τα ανάλογα σκαλοπάτια ή την ανάλογη ράμπα – πηγαίνετε στον Περιφερειακό να δείτε περί τίνος πρόκειται. Αν δεν κάνουμε αυτά μένουν λίγα πράγματα να κάνουμε: α) να είναι πάντοτε φρεσκο-βαμμένη με σωστό ανακλαστικό λευκό χρώμα η διάβαση πεζών που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στο σημείο. β) αυτή η διάβαση πεζών να φωτίζεται όλη την νύκτα με ισχυρούς προβολείς γ) να τοποθετηθούν κίτρινοι αναλάμποντες φωτεινοί σηματοδότες στην κατάλληλη απόσταση από την διάβαση και στις δύο κατευθύνσεις κυκλοφορίας δ) οι πεζοί να χρησιμοποιούν αποκλειστικά και μόνο αυτή την διάβαση ε) να υπάρξει μείωση του ορίου ταχύτητας στα 30 km/h και στις δύο κατευθύνσεις με επανειλημμένη σήμανση με πινακίδες μεγάλων διαστάσεων. Αν τα έχουμε κάνει αυτά τα λίγα, κι αν οδηγοί και πεζοί κινούμαστε στην Εθνική Οδό (θα το λέω μέχρι να το χωνέψουν κάποιοι…) με μυαλό, τότε θα μειώσουμε τις πιθανότητες ενός δυστυχήματος. Άλλο τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε, συμπολίτες.

Αυτό το κείμενο γράφτηκε το πρωί της Δευτέρας. Το απόγευμα της Δευτέρας συμμετείχαμε στον αγιασμό του Ολυμπιακού Βόλου, έξω από το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο «Τάκης Συνετόπουλος», διότι οι είσοδοι στο στάδιο ήταν μπλοκαρισμένες από έναν γερανό-θηρίο κι ένα φορτηγό φορτωμένο με πολύ μίσος.

Ύστερα ήρθαν οι πυρκαγιές της Αττικής, ένα ακόμη ασύμμετρο φαινόμενο – η Βικιπαίδεια, η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, λέει ότι αυτός ο όρος καθιερώθηκε κυρίως από στρατιωτικούς αναλυτές πολεμικών επιχειρήσεων μόλις στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Για τις ασύμμετρες απειλές (asymmetric threats) και τον ασύμμετρο πόλεμο (asymmetric warfare) δεν υπάρχουν απόλυτα συμφωνημένοι ορισμοί διεθνώς. Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος.

Τρίτη πρωί, δεν υπάρχουν λόγια. Μόνο νεκροί και τραυματίες. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 25.07.2018 χωρίς την φωτογραφία)

κυκλο-φ-οριακα 935, 11 Ιουλίου 2018

Τζουμτριαλαριλαρό τον κακό μας τον καιρό. Μεταφορικώς, βεβαίως, αλλά και κυριολεκτικώς, τι ν’ τούτο; κάθε απόγευμα και μια βροχή, συνήθως και με ολίγη από καταιγίδα, «τον Ιούλιο κάποτε» που έγραψε κι Ελύτης αλλά ο καιρός του φετινού Ιουλίου δεν μας επέτρεψε να τον τραγουδήσουμε στην μεγάλη συναυλία για το «Άξιον Εστί», το βράδυ της Δευτέρας 9 Ιουλίου 2018. Μια άλλη φορά, μας είπαν, κι εμείς μείναμε να τραγουδάμε από μέσα μας «Άξιον Εστί τ’ αναίτιο το δάκρυ, ανεβαίνοντας αργά στα ωραία μάτια των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι, των παιδιών που κοιτάζουνται και δεν μιλιούνται…».

Σάββατο απόγευμα ανοίξαν οι ουρανοί και πλημμύρησε η ανθοστόλιστη οδός Λαμπράκη, μπροστά από το Δημαρχείο της μεγάλης μας πόλης. Κι άμα λέμε πλημμύρησε εννοούμε πέρα-πέρα καμιά 15αριά πόντοι νερό, προσέξτε τις μπότες του ανθρώπου, που μάλλον προσπαθεί να ξεβουλώσει ένα φρεάτιο μπροστά στο παλιό ηρώον, να προλάβει πριν σαλπάρει η όπισθεν βαρκούλα (η φωτογραφία είναι δανεισμένη από ανάρτηση του φίλου Βασίλη Ηλιόπουλου στο φατσοβιβλίο). Στο σημείο πρόκειται να κατασκευαστεί ο τέταρτος κυκλικός κόμβος και δεν γνωρίζω τι περιλαμβάνει η Μελέτη του Κυρίου Μελετητή σχετικά με την διαχείριση των ομβρίων υδάτων. Διότι, αν διάβασα ορθώς, για τους δύο ήδη κατασκευασμένους κόμβους (Μπότσαρη-Διμηνίου και ΚΤΕΛ) απαιτήθηκε ένα πρόσθετο ποσόν 300κάτι χιλιάδων ευρώ (είναι πολλά τα λεφτά…) για την αντιμετώπιση στη φάση της κατασκευής «αστοχιών» της Μελέτης του Κυρίου Μελετητή στο θέμα των ομβρίων. Κι αυτό μου έκανε τεράστια εντύπωση, διότι με τα λίγα (σε σύγκριση…) που ξέρω εγώ η μελέτη απορροής-διαχείρισης των ομβρίων υδάτων αποτελεί απαραίτητο συστατικό στοιχείο κάθε μελέτης Οδοποιίας. Βεβαίως η διαχείριση σιδηροδρομικών γραμμών που διέρχονται από κυκλικό κόμβο είναι ειδικό θέμα, αλλά κι αυτό περίμενα ότι θα είχε συμπεριληφθεί στην Μελέτη του Κυρίου Μελετητή για τον κόμβο Λαμπράκη-Παπαδιαμάντη, πλην ηπατήθην, όπως εφάνη και από σειρά πολεμικών περί τούτου ανακοινωθέντων.

Όμως όσο διαρκούν αυτές οι μεγαλόστομες εξαγγελίες περί εκσυγχρονισμού, βελτίωσης, αναδιάρθρωσης και λοιπά πολλά της κυκλοφορίας «στον Βόλο των ονείρων μας» μόνο και μόνο λόγω της δημιουργίας αυτών των κυκλικών κόμβων, εγώ διαπιστώνω ότι τέτοιο κυκλοφοριακό μπάχαλο δεν είχαμε ποτέ στα τελευταία δέκα χρόνια. Ποτέ. Και μάλιστα σε σημεία όπου ποτέ πριν δεν είχαμε τέτοια προβλήματα. Και η παρατήρηση της στήλης είναι, εδώ και 28 χρόνια, αντικειμενική

Τις προάλλες, στο πλαίσιο ενός πρωινού και πολύ υγιεινού περιπάτου, βρήκα ευκαιρία και φωτογράφισα και τα δύο σκάφη που αναπαριστούν την αρχαία πεντηκόντορο Αργώ. Το ένα μπρούτζινο, ψηλά στο βάθρο του, με όλα τα κουπιά στη θέση τους – και είπα ένα μπράβο στον Οργανισμό Λιμένος, που έχει στην ευθύνη του αυτό το όμορφο έργο του γλύπτη Νικόλα, από το 1965, πολύ καιρό είχα να δω το έρμο το γλυπτό με όλα του τα κουπιά. Το άλλο ξύλινο, επίσης με σχεδόν όλη του την αρματωσιά, στον φυσικό του χώρο, την θάλασσα του Παγασητικού, κατασκευασμένο από τον ντόπιο καραβομαραγκό Νίκο Ρέπο υπό τις οδηγίες του ινστιτούτου «Ναυδόμος» και του Ναυάρχου Απόστολου Κούρτη στο διάστημα 2004-2008. Το υπερήφανο ναυπήγημα που έκανε ένα μοναδικό ταξίδι 650 ναυτικών μιλίων από 14 Ιουνίου έως 20 Αυγούστου 2008 φτάνοντας μέχρι τους Άγιους Σαράντα της Αλβανίας, ενώ στον Βόλο, αφετηρία και τελικό προορισμό του ταξιδιού του, μαίνονταν οι γκρίνιες και οι έριδες – σύγχρονη Ιστορία που θα αργήσει να περάσει στα εγχειρίδια. Ας είναι καλά οι σύγχρονοι Αργοναύτες-κωπηλάτες του ταξιδιού που το θυμούνται και μας το θυμίζουν.

Ας είμαι καλά κι εγώ που δεν θέλω να βλέπω αυτό το όμορφο σκαρί-σύμβολο της πόλης μου να κάνει τον χριστουγεννιάτικο καραγκιόζη στη στεριά, δίπλα στο άγαλμα της παραλίας. Ας είστε καλά κι εσείς, γεια σας.

(δημοσιεύττηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 11.07.2018)

κυκλο-φ-οριακα 934, 4 Ιουλίου 2018

Όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει η στήλη την προηγούμενη Τετάρτη χάθηκε η κακιά Νεφέλη μέσα στων ουρανών τα νέφη, ξαναφάνηκε ο ήλιος μετά το ουράνιο τόξο πάνω απ’ τα κατάρτια των ιστιοπλοϊκών της παραλίας μας και έγινε καλοκαίρι. Αφήνοντας πίσω κάτι μισο-αρμόδιους να αλληλοκατηγορούνται επί των αντιπλημμυρικών έργων, μέχρι και τον Μάκη τον Τσεκουράτο κάπου πήρε το μάτι μου, μαζί με το βαρύγδουπο ύφος του, να κατανέμει, πάλι, ευθύνες – κι οι άλλοι μέσα στα νερά, να περιμένουν να συνέλθει (από το κώμα; από κάτι άλλο;) το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ωραία πράματα. Ευτυχώς υπάρχει το Μουντιάλ του ποδοσφαίρου και περνάμε κάποιες «ανέμελες» ώρες παρέα με κάτι παιδάκια αξίας πολλών δισεκατομμυρίων σε όποια νομισματική μονάδα θέλετε. Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα, του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού – στα γήπεδα της Ρωσίας!

Αλλά εμείς έχουμε κι άλλες έννοιες, καλλιτεχνικού περιεχομένου ως συχνάκις είθισται. Την ερχόμενη Δευτέρα, 9 Ιουλίου 2018, στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη», στις 9:15 μ.μ, η Βολιώτικη Χορωδία συμμετέχει στην παρουσίαση του εμβληματικού έργου «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, που διοργανώνεται από την Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου. με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Βόλου υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ιωακείμ Μπαλτσαβιά. Ερμηνεύουν επί σκηνής ως λαϊκός τραγουδιστής ο πολύ γνωστός Δημήτρης Μπάσης, ως ψάλτης ο βαρύτονος Ιορδάνης Παπάζογλου, και ως αφηγητής ο ηθοποιός-σκηνοθέτης Γρηγόρης Γαλάτης. Τα χορωδιακά μέρη του έργου τραγουδούν η «Βολιώτικη Χορωδία» (διδασκαλία Στάσα Τζάλλα), η «Μικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας» (διδασκαλία Δημήτρης Καρβούνης) και ο Μουσικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Χορωδία Αταλάντης» (διδασκαλία Αντιγόνη Κερετζή). Τη μουσική επιμέλεια της συναυλίας έχει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Βόλου Ανδρέας Μιμαίος.

Να έρθετε στο Θέατρο την Δευτέρα. Το λαϊκό ορατόριο «Άξιον Εστί» είναι η κορύφωση της ελληνικής μουσικής και ποιητικής δημιουργίας. Είναι ένα έργο που δεν είναι εύκολο να παρουσιαστεί σωστά, χρειάζεται πολλούς και καλούς συντελεστές, χρειάζεται μεγάλη και μεθοδική προετοιμασία. Δεν είναι μια συναυλία άντε βάλε δυο μπουζούκια ένα μπάσο κι ένα ντραμς, άντε και δυο «ονόματα» στα μικρόφωνα, δώσε 15 ευρά κι έλα να ρίξεις τις βόλτες σου επί των κερκίδων να μερακλώσεις μέχρι του χρόνου που θα ξανάρθουμε. Το «Άξιον Εστί» είναι μια Λειτουργία, είναι μια Μέθεξη, είναι «κάθε λέξη κι από ‘να χελιδόνι», είναι κάθε φράση μια εικόνα Ελλάδας, κάθε νότα μια κραυγή, ένα Δοξαστικό. Πιστεύω, χωρίς έπαρση αλλά και χωρίς φόβο, πως όποιος δεν έχει εντρυφήσει στην ουσία αυτού του έργου για πολλά Ελληνικά πράγματα «δεν δικαιούται δια να ομιλεί». Και, πιστέψτε με, ξέρω πολλούς σύγχρονους αυτό που λέμε «πολύ Έλληνες», που προσφάτως έμαθαν να ξεφωνίζουν (όχι να τραγουδούν, αυτό είναι δύσκολο…) την επίκληση στον Νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης, την οποία μέχρι πρότινος θεωρούσαν καταδικαστέο κομμουνιστικό παιάνα …

Ελάτε, λοιπόν. «Άξιον Εστί το τίμημα». Ελάτε μαζί με τα παιδιά σας, με τα εγγόνια σας. Ο Πολιτισμός είναι Σχολείο, ο Πολιτισμός μας κάνει Έλληνες, όχι τα μαθηματικά!

Συγγνώμη, παρασύρθηκα. Κάθε φορά που ασχολούμαι μ’ αυτό το έργο «κάτι παθαίνω» - για όποιους διατηρούν καλή μνήμη η Βολιώτικη Χορωδία το τόλμησε το 2014, μαζί με την Χορωδία Αταλάντης, και δεν απογοήτευσε όσους το άκουσαν.

Εκτός από έναν τρίτο, κατά σειρά, κυκλικό κόμβο, στην διασταύρωση Λαμπράκη-Παπαδιαμάντη τίποτε άλλο σημαντικό δεν συμβαίνει στα κυκλοφοριακά μας. Θα τα ξαναπούμε, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 04.07.2018)

Η Βολιώτικη Χορωδία συμμετέχει στην Συναυλία «Άξιον Εστί» Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση η Βολιώτικη Χορωδία συμμετέχει στην παρουσίαση του εμβληματικού έργου «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, που διοργανώνεται από την Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου τη Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018 στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη», στις 9:15 μ.μ. με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Βόλου υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ιωακείμ Μπαλτσαβιά.

Ερμηνεύουν επί σκηνής ως λαϊκός τραγουδιστής ο πολύ γνωστός Δημήτρης Μπάσης, ως ψάλτης ο βαρύτονος Ιορδάνης Παπάζογλου, και ως αφηγητής ο ηθοποιός-σκηνοθέτης Γρηγόρης Γαλάτης.

Τα χορωδιακά μέρη του έργου τραγουδούν η «Βολιώτικη Χορωδία» (διδασκαλία Στάσα Τζάλλα), η «Μικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας» (διδασκαλία Δημήτρης Καρβούνης) και ο Μουσικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Χορωδία Αταλάντης» (διδασκαλία Αντιγόνη Κερετζή). Τη μουσική επιμέλεια της συναυλίας έχει αναλάβει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Βόλου Ανδρέας Μιμαίος.

Η Βολιώτικη Χορωδία προσκαλεί τα μέλη της, τους φίλους της και όλο το κοινό του Βόλου και της περιοχής μας να παρακολουθήσουν την παρουσίαση αυτού του μεγαλειώδους έργου, που αποτελεί μνημείο της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, το βράδυ της ερχόμενης Δευτέρας στο θερινό δημοτικό θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη».

Προπώληση εισιτηρίων: 10 & 5 ευρώ στο Κέντρο Πληροφόρησης «Δίαυλος» (καθημερινά 10π.μ.-2μ.μ & 6μ.μ-9μ.μ, από τις 2 Ιουλίου και μετά), στην οδό Σκενδεράνη 11 και την ημέρα της παράστασης, στο ταμείο του Θερινού Δημοτικού Θεάτρου Μελίνα Μερκούρη.

για το Διοικητικό Συμβούλιο της Βολιώτικης Χορωδίας

Ο Πρόεδρος                                                                                            Η Γ. Γραμματέας

Χαράλαμπος Σκυργιάννης                                                                           Αποστολία Βολιώτη

Η Ένωση Παλαιών Προσκόπων του 58ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου για τρίτη χρονιά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, στην βραχονησίδα στην νότια πλευρά του Σωρού, μετά το Αγκίστρι, 1 Ιουλίου 2018

Την Κυριακή 1 Ιουλίου 2018, για τρίτη χρονιά, η Ένωση Παλαιών Προσκόπων του 58^ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου βρέθηκε στο εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου που είναι χτισμένο πάνω σε μια βραχονησίδα στην νότια πλευρά του Σωρού, μετά το Αγκίστρι..

Το εκκλησάκι αυτό, κατασκεύασμα των αρχών του 20^ου αιώνα από ψαράδες, η Ένωσή μας το έχει «υιοθετήσει» με τις ευλογίες του Μητροπολίτη μας κ. Ιγνατίου και φροντίζει για την συντήρησή του. Τα δύο προηγούμενα χρόνια έγιναν πολλές εργασίες συντήρησης  από τα «ειδικά» συνεργεία της Ένωσής μας με σοβατίσματα, ασπρίσματα, διαμόρφωση «σκάλας» για αποεπιβίβαση και πρόσβασης στους βράχους, αποψίλωση και άλλα. Φέτος σειρά είχε ένα καινούργιο κεραμοσκεπές καμπαναριό με την καμπάνα του και η γενική περίφραξη του χώρου, μαζί με μία ανανέωση των χρωμάτων (άσπρο και μπλε σκούρο, το ανέκαθεν χρώμα των ναυτοπροσκόπων) και των σημαιών – ελληνική, εκκλησιαστική και του 58^ου Συστήματός μας.

Πολύτιμος βοηθός σε όλη αυτή την προσπάθεια ο φίλος Αχιλλέας Κυρίτσης, που με την βάρκα του διακίνησε τους δικούς μας «συντηρητές» και βοήθησε κι ο ίδιος πολύ στις εργασίες.

Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε η δεύτερη φάση του εγχειρήματος, που περιλάμβανε εκκλησιασμό στον Άγιο Στέφανο και στην συνέχεια μετάβαση με την εξάκωπη βάρκα του Συστήματός μας «Ιάσων», με Κυβερνήτη τον Αρχηγό Συστήματος Παναγιώτη Κόλλια, στο νησάκι. Φέτος ήταν μαζί μας και οι αδερφοί Παλαιοί Πρόσκοποι από το 3^ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Ν.Ιωνίας που μας δώρισαν και μία παλαιωμένη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, την οποία αφήσαμε μαζί με τις άλλες εικόνες. Μαζί μας και ο εφημέριος του Ι.Ν.Αγίου Στεφάνου π. Δημήτριος Κοτρώτσιος, που διάβασε μια ευχή μέσα στο φρεσκοασβεστωμένο και πεντακάθαρο εκκλησάκι.

Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά τον Μητροπολίτη μας κ. Ιγνάτιο και υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε. Ευχαριστούμε επίσης τον πατέρα Δημήτριο, τον Οργανισμό Λιμένος Βόλου, όλους όσους με οποιονδήποτε τρόπο συνέβαλαν στην επιτυχή διενέργεια των συντηρήσεων, και τους βαθμοφόρους του Συστήματός μας που διέθεσαν την βάρκα και συμμετείχαν στην όλη προσπάθεια.

Να είμαστε γεροί, του χρόνου να το ξανακάνουμε.

Για την Ένωση Παλαιών Προσκόπων 58^ου Σ.Ν/Π Βόλου

Ο Αρχηγός

Χαράλαμπος Σκυργιάννης